Северный блюз - Катерина Голицына

Падает, падает, падает снег бесконечно,

Сны о свободе привычной идут чередой.

Там, где неволе легко улыбается вечность,

Там, где надежда сияет полярной звездой.

Снова душа до рассвета уйдёт за запретку,

Я снегопадом в окошко твоемуе дотянусь.

И зазвучит, опадая на вышки и ветки,

Северный, северный, северный, северный блюз…

Припев:

Сколько сердец стучало: «Ты только жди — я вернусь…»

Там, где на ноты печали, пишется северный, северный, северный блюз…

Сбудется, сбудется, сбудется всё, что желаю,

Скоро закончится горечь нелепой вины.

Ну, а сегодня, собачьим разорваны лаем,

Все сокровенные гордые вольные сны.

Только парит, обжигаясь прожекторным светом,

Старый как мир, и засевший в душе наизусть.

И затихающий, где-то за миг до рассвета —

Северный, северный, северный, северный блюз…

Припев:

Сколько сердец стучало: «Ты только жди — я вернусь…»

Там, где на ноты печали, пишется северный, северный, северный блюз…

Сколько сердец стучало: «Ты только жди — я вернусь…»

Там, где на ноты печали, пишется северный, северный, северный блюз…

Сколько сердец стучало: «Ты только жди — я вернусь…»

Там, где на ноты печали, пишется северный, северный, северный блюз…

Падает, падает, падает снег бесконечно,

Сны о свободе привычной идут чередой.

Там, где неволе легко улыбается вечность,

Там, где надежда сияет полярной звездой.

Vallen, vallen, vallende sneeuw eindeloos

Dromen over de gebruikelijke vrijheid volgen elkaar op.

Waar gevangenschap gemakkelijk de eeuwigheid lacht,

Waar hoop schijnt als een poolster.

Opnieuw zal de ziel voor zonsopgang voorbij het verbod gaan,

Ik zal je raam bereiken met sneeuwval.

En het zal klinken, vallend op torens en takken,

Noord, noord, noord, noord blues...

Refrein:

Hoeveel harten klopten er niet: "Wacht maar - ik kom terug..."

Waar op noten van verdriet, noordelijke, noordelijke, noordelijke blues zijn geschreven ...

Het zal uitkomen, het zal uitkomen, alles wat ik wens zal uitkomen

Binnenkort zal de bitterheid van belachelijke schuld eindigen.

Nou, vandaag, verscheurd door een hondengeblaf,

Allemaal geheime trotse vrije dromen.

Alleen zweeft, brandend met schijnwerpers,

Oud als de wereld, en uit het hoofd gesetteld in de ziel.

En wegzakkend, ergens een moment voor zonsopgang -

Noord, noord, noord, noord blues...

Refrein:

Hoeveel harten klopten er niet: "Wacht maar - ik kom terug..."

Waar op noten van verdriet, noordelijke, noordelijke, noordelijke blues zijn geschreven ...

Hoeveel harten klopten er niet: "Wacht maar - ik kom terug..."

Waar op noten van verdriet, noordelijke, noordelijke, noordelijke blues zijn geschreven ...

Hoeveel harten klopten er niet: "Wacht maar - ik kom terug..."

Waar op noten van verdriet, noordelijke, noordelijke, noordelijke blues zijn geschreven ...

Vallen, vallen, vallende sneeuw eindeloos

Dromen over de gebruikelijke vrijheid volgen elkaar op.

Waar gevangenschap gemakkelijk de eeuwigheid lacht,

Waar hoop schijnt als een poolster.