Невозвращенка - Катерина Голицына

Уже и не вспомнить, в каком это было году —

Утекшие воды давно уже стали рекой.

Ёё провожая, сказал он вполголоса: «Жду».

Она, уезжая, ему помахала рукой.

Всё вышло обычно — она не вернулась назад,

Хотя обещала приехать домой через год

И вот, вспоминая такие родные глаза,

Он пишет ей письма, но знает — ответ не придёт.

Припев:

А между ними разлук океан, глупо и просто окончен роман,

После зимы снова зима, зима, зима — по кругу.

Если друг другу они не нужны, то почему так похожи их сны?

Просто они до сих пор влюблены друг в друга.

Не так уж и важно, какие посты разлучат,

Пока ещё сердце согрето надеждами встреч,

Но если она никогда не вернётся назад,

Зачем же он станет любовь в своем сердце беречь?

Возможно, она выйдет замуж, родит сыновей,

Возможно, он станет заядлым любителем вин —

История эта историй других не новей

О тех, кто любил только всё же остался один.

Припев:

А между ними разлук океан, глупо и просто окончен роман,

После зимы снова зима, зима, зима — по кругу.

Если друг другу они не нужны, то почему так похожи их сны?

Просто они до сих пор влюблены друг в друга.

А между ними разлук океан, глупо и просто окончен роман,

После зимы снова зима, зима, зима — по кругу.

Если друг другу они не нужны, то почему так похожи их сны?

Просто они до сих пор влюблены друг в друга.

Просто они до сих пор влюблены друг в друга.

Ik kan me niet eens herinneren welk jaar het was -

Het stromende water is al lang een rivier geworden.

Toen hij haar uitzwaaide, zei hij op gedempte toon: 'Ik wacht.'

Ze zwaaide met haar hand toen ze wegging.

Alles verliep zoals gewoonlijk - ze kwam niet terug,

Hoewel ze beloofde over een jaar naar huis te komen

En nu, herinnerend aan zulke inheemse ogen,

Hij schrijft haar brieven, maar hij weet dat het antwoord niet zal komen.

Refrein:

En tussen hen is er een oceaan van scheiding, de romantiek is dom en gewoon voorbij,

Na de winter, winter weer, winter, winter - in een cirkel.

Als ze elkaar niet nodig hebben, waarom lijken hun dromen dan zo op elkaar?

Ze zijn gewoon nog steeds verliefd op elkaar.

Het is niet zo belangrijk welke berichten worden gescheiden,

Terwijl het hart nog steeds wordt verwarmd door de hoop op ontmoetingen,

Maar als ze nooit meer terugkomt

Waarom zou hij liefde in zijn hart bewaren?

Misschien zal ze trouwen, zonen baren,

Misschien wordt hij een fervent wijnliefhebber -

Dit verhaal is niet nieuwer dan de andere

Over degenen die liefhadden, bleven alleen nog steeds alleen.

Refrein:

En tussen hen is er een oceaan van scheiding, de romantiek is dom en gewoon voorbij,

Na de winter, winter weer, winter, winter - in een cirkel.

Als ze elkaar niet nodig hebben, waarom lijken hun dromen dan zo op elkaar?

Ze zijn gewoon nog steeds verliefd op elkaar.

En tussen hen is er een oceaan van scheiding, de romantiek is dom en gewoon voorbij,

Na de winter, winter weer, winter, winter - in een cirkel.

Als ze elkaar niet nodig hebben, waarom lijken hun dromen dan zo op elkaar?

Ze zijn gewoon nog steeds verliefd op elkaar.

Ze zijn gewoon nog steeds verliefd op elkaar.