Богу – богово - Катерина Голицына

Богу — богово, чёрту — чёртово, что достанется, то наденется,

Ночка тёмная, думка чёрная, а душа жива, всё надеется.

Припев:

Снится дом родной, сад над Волгою, по утрам туман над покосами.

Загадала я масть червовую, а судьба сдала крести козыри.

Загадала я масть червовую, а судьба сдала крести козыри.

А на севере зимы лютые, а на севере люди разные.

Сосны стройные, да колючие, слёзы горькие да напрасные.

Припев:

Снится дом родной, сад над Волгою, по утрам туман над покосами.

Загадала я масть червовую, а судьба сдала крести козыри.

Загадала я масть червовую, а судьба сдала крести козыри.

Мне забыть бы всё, да не маяться, мне бы птицей взмыть, да неможется

Под окошком кот, умывается, да старушка мать богу молится,

Да старушка мать богу молится.

Припев:

Снится дом родной, сад над Волгою, по утрам туман над покосами.

Загадала я масть червовую, а судьба сдала крести козыри.

Богу — богово, чёрту — чёртово, что достанется, то наденется

Ночка тёмная, думка чёрная, а душа жива, всё надеется,

А душа жива, всё надеется…

Припев:

Снится дом родной, сад над Волгою, по утрам туман над покосами.

Загадала я масть червовую, а судьба сдала крести козыри.

Загадала я масть червовую, а судьба сдала крести козыри.

God - van God, de duivel - verdomme, wat zal er komen, trek dan aan,

De nacht is donker, de gedachte is zwart, maar de ziel leeft, alles hoopt.

Refrein:

Dromen van een geboortehuis, een tuin boven de Wolga, in de ochtendmist boven het maaien.

Ik vermoedde de hartenkleur en het lot gaf de troeven op.

Ik vermoedde de hartenkleur en het lot gaf de troeven op.

En in het noorden zijn de winters hevig, en in het noorden zijn de mensen anders.

De dennen zijn slank en stekelig, de tranen zijn bitter en tevergeefs.

Refrein:

Dromen van een geboortehuis, een tuin boven de Wolga, in de ochtendmist boven het maaien.

Ik vermoedde de hartenkleur en het lot gaf de troeven op.

Ik vermoedde de hartenkleur en het lot gaf de troeven op.

Ik zou alles vergeten, maar niet zwoegen, ik zou vliegen als een vogel, maar ik kan het niet

Onder het raam wast de kat, en de oude moeder bidt tot God,

Ja, de oude moeder bidt tot God.

Refrein:

Dromen van een geboortehuis, een tuin boven de Wolga, in de ochtendmist boven het maaien.

Ik vermoedde de hartenkleur en het lot gaf de troeven op.

God - van God, de duivel - verdomme, wat zal er komen, trek dan aan

De nacht is donker, de gedachte is zwart, maar de ziel leeft, alles hoopt,

En de ziel leeft, alles hoopt ...

Refrein:

Dromen van een geboortehuis, een tuin boven de Wolga, in de ochtendmist boven het maaien.

Ik vermoedde de hartenkleur en het lot gaf de troeven op.

Ik vermoedde de hartenkleur en het lot gaf de troeven op.