Le Tueur Et La Tuée - Jeanne Moreau

Le tueur et la tuée

Cent ans après sur les lieux du crime

Dans la buée

Se reconnaissent.

Tudieu !

Cent ans après

— Mais comment, chérie

En toi rien ne change?

— Et toi, mon cœur, mon amant

Tu restes haut comme un ange

— Tu m’aimes?

— Je l’ai prouvé

— Ah !

Tes lèvres, ta salive

Quel coup de te retrouver

Cent ans après morte ou vive

Couchés dans les hautes herbes

Les morts deviennent bavards

Ils parlent de ce poignard

Qui fut un moment superbe

— Je te revois dévêtue

Dit-il, dans ce meurtre chaud !

— Grand loup, je suis ton agneau

Répond-elle

Frappe et tue-moi

Doucement

De nouveau

Tue-moi

Doucement

De nouveau

Doucement

De nouveau

De nouveau

De nouveau

Doucement

Doucement

De nouveau

De moordenaar en de gesneuvelde

Honderd jaar later op de plaats van de misdaad

In de mist

Herken elkaar.

Jij God!

Honderd jaar later

"Maar hoe, schat?

In jou verandert er niets?

"En jij, mijn hart, mijn minnaar

Je blijft hoog als een engel

- Jij houdt van mij?

"Ik heb het bewezen."

"Ah!

Je lippen, je speeksel

Wat een feest om je weer te vinden

Honderd jaar na dood of levend

Liggend in het hoge gras

De doden worden spraakzaam

Ze praten over deze dolk

Dat was een geweldige tijd

'Ik zie je weer uitgekleed.'

Hij zei, in deze hete moord!

"Grote wolf, ik ben je lam

ze antwoord

Sla en dood me

Voorzichtig

Nog een keer

Vermoord mij

Voorzichtig

Nog een keer

Voorzichtig

Nog een keer

Nog een keer

Nog een keer

Voorzichtig

Voorzichtig

Nog een keer