Tout morose - Jeanne Moreau

Les printemps ont comme des parfums

Un deux trois un deux trois

Cinq si suaves

Je fus très tôt rendue l’esclave

D’un homme fiévreux aux yeux félins

Comme tout le monde j’y suis passée

Par les, par les amours sublimes

J’ai voulu cent fois trépasser

Pour des yeux d’velours bellissimes

Les automnes ont comme des parfums

Tout moro- tout moro- tout moroses

Mes souvenirs en sont la cause

Mes souvenirs sont importuns

C'était mon professeur d’piano

Professe professeur pianissime

Je trébuchais toujours sur l’dos

En jouant des sonates libertines

C'était un homme avec un corps

Un cor à corps très touristique

Un voyage de noce artistique

Me fit découvrir des trésors

Les automnes ont comme des parfums

Tout moro- tout moro- tout moroses

Mes souvenirs en sont la cause

Mes souvenirs sont importuns

Et puis quand l'été fut venu

Il m’a trompée de tous côtés

Comme je l’aimais de plus en plus

Je fus blessée et je m’en fus

Depuis partout je l’ai cherché

Mais j’l’ai, mais j’l’ai pas retrouvé

Faut dire qu’les professeurs d’piano

C’est très d’mandé, y en a pas d’trop

Les automnes ont comme des parfums

Tout moro- tout moro- tout moroses

Mes souvenirs en sont la cause

Mes souvenirs sont importuns

Combien d'étés?

Je ne sais plus

Combien d’hivers sont revenus?

De toute ma vie j’ai porté l’deuil

Le deuil de mes amours fanées

Et dire, et dire qu’si mes parents

M’avaient offert un piano mécanique

J’aurais pas perdu tant de temps

D’ailleurs je n’aime pas la musique

Les automnes ont comme des parfums

Tout moro- tout moro- tout moroses

Mes souvenirs en sont la cause

Mes souvenirs sont importuns

Importuns et incertains

Incertains et importuns

Importuns et incertains

De bronnen hebben als parfums

Een twee drie een twee drie

Vijf zo lief

Ik werd al snel een slaaf gemaakt

Van een koortsige man met kattenogen

Zoals iedereen ben ik er geweest

Door de, door de sublieme liefdes

Ik wilde honderd keer voorbijgaan

Voor mooie fluwelen ogen

De herfst heeft als parfums

Allemaal moro- allemaal moro- allemaal somber

Mijn herinneringen zijn de oorzaak

Mijn herinneringen zijn belangrijk

Hij was mijn pianoleraar

Bewezen pianoleraar

Ik struikelde altijd op mijn rug

Door libertijnse sonates te spelen

Hij was een man met een lichaam

Een zeer toeristische hoorn op het lichaam

Een artistieke huwelijksreis

Heeft me schatten laten zien

De herfst heeft als parfums

Allemaal moro- allemaal moro- allemaal somber

Mijn herinneringen zijn de oorzaak

Mijn herinneringen zijn belangrijk

En toen de zomer was aangebroken

Hij heeft me van alle kanten bedrogen

Omdat ik steeds meer van haar hield

Ik was gewond en ik liep weg

Van overal waar ik ernaar zocht

Maar ik heb het, maar ik heb het niet gevonden

Moet zeggen dat pianoleraren

Er is veel vraag naar, er zijn er niet te veel

De herfst heeft als parfums

Allemaal moro- allemaal moro- allemaal somber

Mijn herinneringen zijn de oorzaak

Mijn herinneringen zijn belangrijk

Hoeveel zomers?

ik weet het niet meer

Hoeveel winters zijn er teruggekeerd?

Mijn hele leven heb ik gerouwd

De rouw van mijn vervaagde liefdes

En zeg, en zeg dat als mijn ouders

Gaf me een player piano

Ik zou niet zoveel tijd hebben verspild

Trouwens, ik hou niet van muziek

De herfst heeft als parfums

Allemaal moro- allemaal moro- allemaal somber

Mijn herinneringen zijn de oorzaak

Mijn herinneringen zijn belangrijk

opdringerig en onzeker

Onzeker en opdringerig

opdringerig en onzeker