Je ne suis fille de personne - Jeanne Moreau

Je ne suis fille de personne

Je ne suis d’aucun pays

Je me réclame des hommes

Aimant la Terre comme un fruit

Aimant la Terre comme un fruit

Au gré de l’amour, je veux m’abandonner

Au rythme des jours et des nuits dévoilées

J’aime le goût d'écume, la saveur des embruns

La douce amertume des brumes du matin

Reverrai-je encore l’automne

Le temps des grandes marées

Puis l’hiver où tout frissonne

Puis un printemps, puis l'été

Toutes saisons pour aimer?

Au gré de l’amour, peut-on s’abandonner

Quand on se souvient ce que sera demain

Contre les humains qui s’aiment dans leur coin?

Les forêts d’acier fleurissent de barbelés

Sommes-nous tous si peu de choses

Des insectes trop petits

Condamnés par quelques hommes

Bouche ouverte sur un cri?

Est-il encore temps d’aimer?

Je ne suis fille de personne

Je ne suis d’aucun pays

Je me réclame des hommes

Aimant la Terre comme un fruit

Aimant la Terre comme un fruit

Au gré de l’amour, je veux m’abandonner

Au rythme des jours et des nuits dévoilées

J’aime le goût d'écume, la saveur des embruns

La douce amertume des brumes du matin

Reverrai-je encore l’automne

Le temps des grandes marées

Puis l’hiver où tout frissonne

Puis un printemps, puis l'été

Toutes saisons pour aimer?

Au gré de l’amour, je veux m’abandonner

Dans un lit de sable, par les vagues bordée

Sous le grand soleil, avant d'être glacée

Au bruit des abeilles, vivre le temps d’aimer

Laissez revenir les neiges

Les feuilles mortes s’envoler

Laissez-moi me prendre au piège

Du doux plaisir d’exister

Laissez-moi le temps d’aimer

Ik ben niemands dochter

ik kom uit geen enkel land

ik claim mannen

Van de aarde houden als een vrucht

Van de aarde houden als een vrucht

Overgeleverd aan liefde, wil ik me overgeven

Op het ritme van dagen en nachten ontsluierd

Ik hou van de smaak van schuim, de smaak van zeespray

De zoete bitterheid van de ochtendmist

Zal ik de herfst weer zien?

Hoogwatertijd

Dan de winter waarin alles rilt

Dan een lente, dan zomer

Alle seizoenen om van te houden?

Kunnen we ons overgeven aan de genade van liefde?

Als we ons herinneren wat morgen zal zijn

Tegen mensen die van elkaar houden in hun hoekje?

Bossen van staal bloeien met prikkeldraad

Zijn we allemaal zo klein?

Te kleine insecten

Veroordeeld door een paar mannen

Mond open bij een huilbui?

Is er nog tijd om lief te hebben?

Ik ben niemands dochter

ik kom uit geen enkel land

ik claim mannen

Van de aarde houden als een vrucht

Van de aarde houden als een vrucht

Overgeleverd aan liefde, wil ik me overgeven

Op het ritme van dagen en nachten ontsluierd

Ik hou van de smaak van schuim, de smaak van zeespray

De zoete bitterheid van de ochtendmist

Zal ik de herfst weer zien?

Hoogwatertijd

Dan de winter waarin alles rilt

Dan een lente, dan zomer

Alle seizoenen om van te houden?

Overgeleverd aan liefde, wil ik me overgeven

In een bed van zand, omzoomd door de golven

Onder de grote zon, voordat het gaat vriezen

Op het geluid van de bijen, leef de tijd om lief te hebben

Laat de sneeuw terugkeren

De dode bladeren vliegen weg

laat me vast komen te zitten

Het zoete plezier van het bestaan

Geef me tijd om lief te hebben