Two Little Boys - Greg Brown

Two little boys, two little toys

Each was a wooden horse.

Gaily they played, each summer’s day

Soldier boys, of course.

One little chap, he had a mishap

And he broke off his horse’s head,

Wept for his toy, then cried with joy

When his young comrade said:

«Do you think, Jack, I’d leave you crying

When there’s room on my horse for two?

Climb up, Jack, we’ll soon be flying.

He can go just as fast with two.

When we grow, we'll both be soldiers

And our horses won’t be toys,

And it may be, Jack, that we’ll remember

When we were two little boys.»

The years quickly passed,

The war came at last'

And bravely the boys marched away.

Cannon roared loud, midst the mad crowd

Wounded and dying Jack lay.

When out rings a cry and a horse dashes by Out of the ranks of the blue.

Dashes away to where Jack lay

And a voice rang strong and true.

«Do you think Jack, I’d could leave you dying

When there’s room on my horse for two?

Climb up Jack, we’ll soon be flying

He can go just as fast with two.

Do you Jack, I’m all a tremble?

Perhaps it’s the battles noise-

Or maybe, Jack, that I remember

When we were two little boys.

Twee kleine jongens, twee kleine speeltjes

Elk was een houten paard.

Vrolijk speelden ze, elke zomerdag

Soldatenjongens natuurlijk.

Een kleine kerel, hij had een ongelukje

En hij brak het hoofd van zijn paard af,

Huilde om zijn speeltje en huilde toen van vreugde

Toen zijn jonge kameraad zei:

"Denk je, Jack, dat ik je huilend zou achterlaten?"

Wanneer er op mijn paard plaats is voor twee?

Klim omhoog, Jack, we zullen snel vliegen.

Hij kan net zo snel gaan met twee.

Als we groeien, worden we allebei soldaten

En onze paarden zullen geen speelgoed zijn,

En het kan zijn, Jack, dat we ons zullen herinneren

Toen we twee kleine jongens waren.»

De jaren gingen snel voorbij,

De oorlog kwam eindelijk'

En dapper marcheerden de jongens weg.

Kanon brulde luid, te midden van de gekke menigte

Gewonde en stervende Jack lag.

Als er een roep klinkt en een paard door de gelederen rent.

Ren weg naar waar Jack lag

En een stem klonk sterk en waar.

"Denk je dat Jack, ik je dood zou kunnen achterlaten?"

Wanneer er op mijn paard plaats is voor twee?

Klim op Jack, we zullen snel vliegen

Hij kan net zo snel gaan met twee.

Heb je Jack, ik ben helemaal aan het beven?

Misschien is het het lawaai van de gevechten-

Of misschien, Jack, dat ik me herinner

Toen we twee kleine jongens waren.