The Chimney Sweeper - Greg Brown

When my mother died I was very young

And my father sold me while yet my tongue

Could scarcely cry 'Weep!

weep!

weep!

weep!'

So your chimneys I sweep, and in soot I sleep

There’s little Tom Dacre, who cried when his head

That curled like a lamb’s back, was shaved;

so I said

'Hush, Tom!

never mind it, for, when your head’s bare

You know that the soot cannot spoil your white hair.'

And so he was quiet, and that very night

As Tom was a-sleeping, he had such a sight!

--

That thousands of sweepers, Dick, Joe, Ned, and Jack

Were all of them locked up in coffins of black

And by came an angel, who had a bright key

And he opened the coffins, and set them all free;

Then down a green plain, leaping, laughing, they run

And wash in a river, and shine in the sun

Then naked and white, all their bags left behind

They rise upon clouds, and sport in the wind:

And the angel told Tom, if he’d be a good boy

He’d have God for his father, and never want joy

And so Tom awoke, and we rose in the dark

And got with our bags and our brushes to work

Though the morning was cold, Tom was happy and warm:

So, if all do their duty, they need not fear harm

Toen mijn moeder stierf, was ik heel jong

En mijn vader verkocht me terwijl mijn tong nog

Kon nauwelijks huilen 'Huil!

huilen!

huilen!

huilen!'

Dus je schoorstenen veeg ik, en in roet slaap ik

Er is kleine Tom Dacre, die huilde toen zijn hoofd

Dat gekruld als een lamsrug, was geschoren;

dus ik zei

'Stil, Tom!

maakt niet uit, want als je hoofd kaal is

Je weet dat het roet je witte haar niet kan bederven.'

En dus was hij stil, en diezelfde nacht nog

Terwijl Tom lag te slapen, had hij zo'n zicht!

--

Dat duizenden veegmachines, Dick, Joe, Ned en Jack

Waren ze allemaal opgesloten in zwarte doodskisten?

En er kwam een ​​engel, die een heldere sleutel had

En hij opende de doodskisten en liet ze allemaal vrij;

Dan een groene vlakte af, springend, lachend, rennen ze

En wassen in een rivier, en schijnen in de zon

Dan naakt en wit, al hun tassen achtergelaten

Ze stijgen op op wolken en spelen in de wind:

En de engel zei tegen Tom, als hij een brave jongen zou zijn

Hij zou God als zijn vader hebben en nooit vreugde willen

En dus werd Tom wakker en stonden we op in het donker

En gingen met onze tassen en onze penselen aan het werk

Hoewel de ochtend koud was, was Tom blij en warm:

Dus als ze allemaal hun plicht doen, hoeven ze niet bang te zijn voor schade