Sadness - Greg Brown

Sadness come to my house

With a stinking bouquet

Smiled with her thin gray lips

And said, «Honey, I’m home to stay.»

And I said

«Go away and leave me alone

Go away and leave me.»

She handed me rotgut whiskey

And a lit cigarette

Danced all around my room and said

«Are we having fun yet?»

She took off her party dress

And her tear stained brassiere

Came so close I could smell her

And said «Kiss me here and here.»

She lay down on my bed

And open her thin legs

Raised up her arms and said

«Honey, I ain’t too proud to beg.»

She said, «Don't you remember

What you did to that one, to the other one, too?

Well, I’ve just come to do exactly

The very same thing to you.»

I said, «I'm gonna get out my shotgun

I’m gonna get out my Bowie knife —

And if you don’t clear on outta here

I’ll kill you within an inch of your life.»

She said, «Honey, I’ve come to love you

I’m gonna hook you 'til you burn —

And then I’ll go and you will never know

Just when I may return.»

I will go out in the mountains

Way out in the desert somewhere

Where the sun shines down on rocks and bushes

And there ain’t no Sadness there

Verdriet komt naar mijn huis

Met een geurboeket

Glimlachte met haar dunne grijze lippen

En zei: "Schat, ik ben thuis om te blijven."

En ik zei

"Ga weg en laat me alleen

Ga weg en verlaat me.»

Ze gaf me rotgut whisky

En een aangestoken sigaret

Danste door mijn kamer en zei:

"Hebben wij het al naar onze zin?"

Ze deed haar feestjurk uit

En haar met tranen bevlekte bustehouder

Kwam zo dichtbij dat ik haar kon ruiken

En zei: "Kus me hier en hier."

Ze ging op mijn bed liggen

En open haar dunne benen

hief haar armen op en zei:

"Schat, ik ben niet te trots om te smeken."

Ze zei: "Weet je het niet meer?"

Wat heb je met die ene gedaan, ook met de andere?

Nou, ik ben net gekomen om precies te doen

Hetzelfde voor jou.»

Ik zei: "Ik ga mijn geweer halen"

Ik ga mijn Bowie-mes tevoorschijn halen -

En als je hier niet wegkomt?

Ik vermoord je binnen een centimeter van je leven.»

Ze zei: "Schat, ik ben van je gaan houden"

Ik ga je haken tot je verbrandt —

En dan ga ik en je zult het nooit weten

Net wanneer ik terug mag komen.»

Ik ga de bergen in

Ver weg ergens in de woestijn

Waar de zon op rotsen en struiken schijnt

En er is geen verdriet daar