Rencontres - Grand Corps Malade

C'était sur une grande route, j’marchais là depuis des jours

Voire des semaines ou des mois, j’marchais là depuis toujours

Une route pleine de virages, des trajectoires qui dévient

Un chemin un peu bizarre, un peu tordu, un peu comme la vie

Evidemment j'étais pas tout seul, j’avais envie d’faire connaissance

Y’avait un tas d’personnes et personne marchait dans l’même sens

Alors j’continuais tout droit mais un doute s’est installé

Je savais pas c’que j’foutais là, encore moins où j’devais aller

Mais en ch’min au fil du temps j’ai fait des sacrées rencontres

Des trucs impressionants, faut absolument qu’j’vous raconte

Ces personnages que j’ai croisé c’est pas vraiment des êtres humains

Tu peux parler avec eux mais jamais leur serrer la main

Tout d’abord sur mon parcours j’ai rencontré l’innocence

Un être doux, très gentil mais qui manque un peu d’expérience

On a marché un p’tit moment, moins longtemps que c’que j’aurais cru

J’ai rencontré d’autres éléments et l’innocence a disparue

Un moment sur mon ch’min, j’ai rencontré le sport

Un mec physique, un peu grande gueule mais auprès d’qui tu d’viens fort

Pour des raisons techniques on a du s’quitter c'était dur

Mais finalement c’est bien comme ça, puis l’sport ça donne des courbatures

J’ai rencontré la poésie, elle avait un air bien prétentieux

Elle prétendait qu’avec les mots on pouvait traverser les cieux

J’lui ai dit j’t’ai d’jà croisée et franchement tu vaux pas l’coup

On m’a parlé d’toi à l'école et t’avais l’air vraiment relou

Mais la poésie a insisté et m’a rattrapé sous d’autres formes

J’ai compris qu’elle était cool et qu’on pouvait braver ses normes

J’lui ai d’mandé tu penses qu’on peux vivre ensemble j’crois qu’j’suis accroc

Elle m’a dit t’inquiêtes le monde appartient à ceux qui rêvent trop

Puis j’ai rencontré la détresse et franchement elle m’a saoulé

On a discuté vite fait mais rapidement je l’ai r’foulée

Elle a plein d’certitudes sous ses grands airs plein d’tension

Mais vous savez quoi la détresse, elle a pas d’conversations

Un moment sur ma route j’ai rencontré l’amour

J’lui ai dit tient tu tombes bien, j’veux t’parler d’puis toujours

Dans l’absolu t’es une bonne idée mais dans les faits c’est un peu nul

Tu pars en couille une fois sur deux faudrait qu’tu r’travaille ta formule

L’amour m’a dit écoute petit ça fait des siècles que j’fais mon taff

Alors tu m’parles sur un autre ton si tu veux pas t’manger des baffes

Moi j’veux bien être gentille mais faut qu’chacun y mette du sien

Les humains n’font aucun effort et moi j’suis pas un magicien

On s’est embrouillé un p’tit moment et c’est là qu’j’me suis rendu compte

Que l’amour était sympa mais que quand même il s’la raconte

Puis il m’a dit qu’il d’vait partir, il avait des rendez-vous par centaine

Que ce soir il d’vait diner chez sa demi-soeur: la haine

Avant d’partir j’ai pas bien compris, il m’a conseillé d’y croire toujours

Puis s’est éloigné sans s’retourner, c'était mes derniers mots d’amour

J’suis content d’l’avoir connu, ça j’l’ai bien réalisé

Et je sais qu’un d’ces quatre on s’ra amené à s’recroiser

Un peu plu stard sur mon chemin j’ai rencontré la tendresse

Ce qui reste de l’amour derrière les barrières que le temps dresse

Un peu plus tard sur mon chemin j’ai rencontré la nostalgie

La fiancée des bons souvenirs qu’on éclaire à la bougie

Assez tôt sur mon parcours j’avais rencontré l’amitié

Et jusqu'à c’jour, elle marche toujours à mes côtés

Avec elle j’ma tape des barres et on connait pas la routine

Maintenant c’est sûr, l’amitié, c’est vraiment ma meilleure copine

J’ai rencontré l’avenir mais il est resté très mystérieux

Il avait la voix déformée et un masque sur les yeux

Pas moyen d’mieux l’connaitre, il m’a laissé aucune piste

Je sais pas à quoi il r’semble mais au moins j’sais qu’il existe

J’ai rencontré quelques peines, j’ai rencontré beaucoup d’joie

C’est parfois une question d’chance, souvent une histoire de choix

J’suis pas au bout d’mes surprises, là dessus y’a aucun doute

Et tous les jours je continue d’apprendre les codes de ma route

Het was aan een hoofdweg, ik liep er al dagen

Zelfs weken of maanden liep ik daar voor altijd

Een weg vol bochten, trajecten die afwijken

Een beetje raar, een beetje verwrongen, een beetje zoals het leven

Ik was duidelijk niet de enige, ik wilde graag kennismaken

Er waren veel mensen en niemand liep in dezelfde richting

Dus ik bleef rechtdoor gaan, maar er ontstond twijfel

Ik wist niet wat ik daar deed, laat staan ​​waar ik heen moest

Maar op mijn weg in de loop van de tijd heb ik een aantal geweldige ontmoetingen gehad

Indrukwekkende dingen, moet ik je absoluut vertellen

Deze karakters die ik ontmoette zijn geen echte mensen

Je kunt met ze praten, maar nooit hun hand schudden

Eerst op mijn reis ontmoette ik onschuld

Een zachtaardig wezen, erg aardig maar zonder ervaring?

We liepen een tijdje, korter dan ik dacht

Ik ontmoette andere elementen en de onschuld verdween

Even onderweg, ik ontmoette de sport

Een fysieke kerel, een beetje grote mond maar met wie je sterk komt

Om technische redenen moesten we vertrekken, het was moeilijk

Maar uiteindelijk is het goed zo, dan krijg je van sport pijn

Ik ontmoette poëzie, ze zag er zo pretentieus uit

Ze beweerde dat je met woorden de lucht kon oversteken

Ik vertelde hem dat ik je al heb ontmoet en eerlijk gezegd ben je het niet waard

Er werd mij op school over je verteld en je leek echt pissig

Maar poëzie hield vol en haalde me in andere vormen in

Ik begreep dat ze cool was en dat we haar normen konden trotseren

Ik vroeg hem of je denkt dat we samen kunnen leven, ik denk dat ik verslaafd ben

Ze zei: maak je geen zorgen, de wereld behoort toe aan degenen die te veel dromen

Toen ontmoette ik nood en eerlijk gezegd werd ik er dronken van

We hadden een snelle babbel, maar al snel veegde ik haar af

Ze heeft veel zekerheden onder haar geweldige airs vol spanning

Maar weet je wat de ellende is, ze heeft geen gesprekken

Op een gegeven moment ontmoette ik liefde

Ik zei hem wacht even, je bent in orde, ik wil met je praten sinds altijd

In absolute termen ben je een goed idee, maar in werkelijkheid is het een beetje klote

Je gaat de helft van de tijd naar de ballen, je zou je formule moeten herwerken

Liefde vertelde me luister jongen, ik doe mijn werk al eeuwen

Dus je praat op een andere toon tegen me als je jezelf niet wilt slaan

Ik, ik wil aardig zijn, maar iedereen moet zijn deel doen

Mensen doen geen moeite en ik ben geen goochelaar

We raakten een tijdje in de war en toen realiseerde ik me

Die liefde was leuk maar toch praat hij erover

Toen vertelde hij me dat hij moest vertrekken, hij had dadels bij honderd

Dat hij vanavond bij zijn halfzus zou gaan eten: haat

Voordat ik wegging, begreep ik het niet helemaal, hij adviseerde me er altijd in te geloven

Toen liep ik weg zonder om te kijken, dat waren mijn laatste woorden van liefde

Ik ben blij hem gekend te hebben, dat realiseerde ik me goed

En ik weet dat we een van deze vier weer zullen ontmoeten

Iets later ontmoette ik tederheid

Wat blijft er over van liefde achter de barrières die de tijd opwerpt

Even later kwam ik onderweg nostalgie tegen

De bruid van goede herinneringen die we oplichten met een kaarsje

Vrij vroeg op mijn reis had ik vriendschap gevonden

En tot op de dag van vandaag loopt ze nog steeds aan mijn zijde

Met haar raakte ik bars en we kennen de routine niet

Nu zeker, vriendschap is echt mijn beste vriend

Ik ontmoette de toekomst, maar het bleef erg mysterieus

Hij had een vervormde stem en een masker over zijn ogen

Geen manier om hem beter te leren kennen, hij heeft me geen aanwijzingen gegeven

Ik weet niet hoe het eruit ziet, maar ik weet tenminste dat het bestaat

Ik ontmoette wat verdriet, ik ontmoette veel vreugde

Soms is het een kwestie van geluk, vaak een kwestie van kiezen

Ik ben nog niet aan het einde van mijn verrassingen, daar bestaat geen twijfel over

En elke dag blijf ik de codes van mijn manier leren