J'ai oublié - Grand Corps Malade

J’ai oublié de commencer ce texte par une belle introduction

J’ai oublié de vous préparer avant d’entrer en action

J’ai oublié de vous prévenir que je m’aperçois que dans ma vie

J’ai oublié pas mal de choses, si vous voulez mon avis

J’ai oublié d'être sage, j’ai oublié d'être prudent

J’ai oublié de me ménager et je me suis cassé les dents

On m’a dit qu’on ne pouvait pas être et avoir été

Moi j’ai oublié de faire attention à moi une nuit d'été

J’ai oublié ce que c’est de courir derrière un ballon

J’ai oublié d'être fort, comme Achille et son talon

J’ai oublié de remercier mes parents pour tout ce qu’ils ont fait

Mais je suis pas doué pour ce genre de trucs, c’est pas moi le fils parfait

J’ai oublié de prendre des risques, dans l’ensemble de mon parcours

Et quand je regarde derrière moi, parfois j’ai le souffle court

J’ai traversé les années plus vite qu’on passe un péage

J’ai oublié de prendre le temps de voir passer les nuages

J’ai oublié d'écrire un texte sur la force de l’amitié

Qui met l’amour à l’amende, dont la faiblesse me fait pitié

Y a pas beaucoup de meufs qui m’ont vraiment fait me retourner

J’ai oublié de tomber amoureux, depuis quelques années

J’ai oublié d’imaginer de quoi seront faites les années prochaines

Et quand on me parle de l’avenir, j’ai tendance à changer de chaîne

J’ai oublié de payer mon amende pour m'être garé devant la station

Tant pis pour moi, maintenant j’ai trente pour cent de majoration

J’ai oublié de faire en sorte que ce texte soit structuré

Ça part dans tous les sens, tant que ma feuille n’est pas saturée

J’ai oublié de mettre des baggys et des ensembles en peau de pêche

J’ai oublié d’avoir du style, et c’est comme ça depuis la crèche

J’ai oublié de chialer depuis un sacré bout de temps

Une sorte de sècheresse ophtalmique, c’en est presque inquiétant

Je sais pas si c’est normal, mais c’est vrai que pour être franc

La dernière fois que j’ai versé une larme, on achetait le pain avec des francs

Dans ces vers, j’ai oublié d’arrêter de parler de moi

J’ai oublié de m’oublier, comme un premier samedi du mois

J’ai l’impression de me mettre à poil depuis bientôt un quart d’heure

Sur ce coup-là j’ai oublié de garder pas mal de pudeur

J’ai oublié de croire en l’existence d’un être supérieur

J’aime pas les jeux de hasard, j’ai toujours été mauvais parieur

Par ailleurs, tant mieux, car je ne pourrais pas m’empêcher

De me dépêcher, de me sauver pour pas confesser mes péchés

J’ai la pêche et à cette façade, faut pas forcément te fier

J’ai pas oublié d'être un con fier, qu´a du mal à se confier

J’ai oublié de me plaindre, quand ça en valait la peine

J’ai oublié d’ouvrir les vannes, quand la coupe était pleine

A ce putain de texte, j’ai oublié de trouver une chute

Comme un cascadeur qui saute d’un avion sans parachute

Mais chut faut que je me taise, car maintenant c’est la fin

A vrai dire pas tout à fait car pour l´instant j’ai encore faim

J’ai oublié d'écrire ce que je crois et ce que je pense vraiment

J’ai oublié de croire à ce que j´écris machinalement

Mais finalement c’est peut-être mieux car se rappeler c’est subir

J’ai oublié de penser qu’il était préférable de se souvenir

J’ai oublié mon flow, j’ai oublié mon stylo

J’ai oublié mon micro et j’ai oublié tous les mots

J’ai oublié des tas de sujets, vous avez compris le concept

Alors pour pas trop vous saoulez je vais m’arrêter d´un coup sec

Ik vergat deze tekst te beginnen met een leuke introductie

Ik vergat je voor te bereiden voordat ik in actie kwam

Ik vergat je te waarschuwen dat ik dat in mijn leven vind

Ik ben nogal wat dingen vergeten, als je het mij vraagt

Ik vergat wijs te zijn, ik vergat voorzichtig te zijn

Ik vergat voor mezelf te zorgen en ik brak mijn tanden

Ik kreeg te horen dat we dat niet konden zijn en zijn geweest

Ik vergat voor mezelf te zorgen op een zomeravond

Ik ben vergeten hoe het is om achter een bal aan te rennen

Ik vergat sterk te zijn, zoals Achilles en zijn hiel

Ik vergat mijn ouders te bedanken voor alles wat ze deden

Maar ik ben niet goed in dat soort dingen, ik ben niet de perfecte zoon

Ik vergat risico's te nemen, tijdens mijn hele reis

En als ik achter me kijk, word ik soms kortademig

Ik ging sneller door de jaren dan jij een tol passeert

Ik vergat de tijd te nemen om de wolken voorbij te zien trekken

Ik vergat een tekst te schrijven over de kracht van vriendschap

Wie boetes liefde, wiens zwakheid maakt me medelijden

Er zijn niet veel meiden die me echt hebben veranderd

Ik ben een paar jaar vergeten verliefd te worden

Ik vergat me voor te stellen waar de komende jaren van gemaakt zullen worden

En als mensen met me over de toekomst praten, heb ik de neiging om van kanaal te veranderen

Ik vergat mijn boete te betalen voor het parkeren voor het station

Jammer voor mij, nu heb ik dertig procent markup

Ik ben vergeten deze tekst gestructureerd te maken

Het gaat alle kanten op, zolang mijn laken maar niet verzadigd is

Ik ben vergeten zakjes en perzikkleurige huidsets aan te doen

Ik vergat stijl te hebben, en dat is al zo sinds de kinderopvang

Ik ben lang geleden vergeten te huilen

Een soort oogheelkundige droogte, het is bijna zorgwekkend

Ik weet niet of het normaal is, maar het is alleen waar om eerlijk te zijn

De laatste keer dat ik een traan liet, kochten we brood met frank

In deze verzen vergat ik te stoppen met over mij te praten

Ik vergat mezelf te vergeten, zoals een eerste zaterdag van de maand

Ik heb het gevoel alsof ik bijna een kwartier naakt ben geweest

Bij deze vergat ik veel bescheidenheid te bewaren

Ik vergat te geloven in het bestaan ​​van een hoger wezen

Ik hou niet van gokken, ik ben altijd een slechte gokker geweest

Trouwens, des te beter, want ik kon het niet helpen

Haasten, weglopen zodat ik mijn zonden niet opbiecht

Ik heb de perzik en in deze façade hoef je niet per se trots te zijn

Ik ben niet vergeten een trotse eikel te zijn, die het moeilijk vindt om te vertrouwen

Ik vergat te klagen, toen het het waard was

Ik vergat de sluizen te openen, toen de beker vol was

Op deze verdomde tekst, ik vergat een val te vinden

Als een stuntman die uit een vliegtuig springt zonder parachute

Maar shhh, ik moet mijn mond houden want nu is het het einde

Om de waarheid te zeggen niet helemaal want voorlopig heb ik nog steeds honger

Ik ben vergeten te schrijven wat ik geloof en wat ik echt denk

Ik vergat te geloven wat ik mechanisch schrijf

Maar uiteindelijk is het misschien beter, want onthouden is lijden

Ik vergat te denken dat het beter was om te onthouden

Ik vergat mijn stroom, ik vergat mijn pen

Ik vergat mijn microfoon en ik vergat alle woorden

Ik ben veel onderwerpen vergeten, je hebt het concept

Dus om je niet te dronken te maken ga ik abrupt stoppen