Le langage du corps - Grand Corps Malade

Le corps humain est un royaume où chaque organe veut être le roi

Il y a la tête, le cœur, les couilles: ça, vous l’savez déjà

Mais les autres parties du corps ont aussi leur mot à dire

Chacun veut prendre le pouvoir, et le pire est à venir

Il y a, bien sûr, la bouche qui a souvent une grande gueule

Elle pense être la plus farouche mais s’met souvent l’doigt dans l'œil

Elle a la langue bien pendue pour jouer les chefs du corps humain

Elle montre les dents, c’est connu, mais n’a pas l’cœur sur la main

Seulement, la main n’a pas forcément l’monopole du cœur

Elle aime bien serrer l’poing, elle aime jouer les terreurs

Elle peut même faire un doigt, elle ne fait rien à moitié

La main ne prend pas d’gant et nous prend vite à contre-pied

Le pied n’a pas d’poil dans la main mais manque d’ambition

Au pied levé, j’dirais, comme ça, que le pied n’a pas l’bras long

Les bras, eux, font des grands gestes pour se donner l’beau rôle

Ils tirent un peu la couverture mais gardent la tête sur les épaules

On peut être timide ou on peut parler fort

D’t’façons, ce qui décide, c’est le langage du corps

On peut avoir l’esprit vide ou un cerveau comme un trésor

D’t’façons, ce qui domine, c’est le langage du corps

C’est le langage du corps

C’est le langage du corps

Quand la bouche en fait trop, la main veut marquer l’coup

Pour pas prendre sa gifle, la bouche prend ses jambes à son cou

La bouche n’a rien dans l’ventre, elle préfère tourner l’dos

Et la main sait jouer des coudes, la tête lui tire son chapeau

Mais l'œil n’est pas d’accord, il lui fait les gros yeux

Ils sont pas plus gros qu’le ventre, mais l'œil sait c’qu’il veut

Car l'œil a la dent dure, le corps le sait, tout l’monde le voit

À part, peut-être, la main qui pourrait bien s’en mordre les doigts

Et, la jambe, dans tout ça, eh bien, elle s’en bat les reins

Elle est droit dans sa botte et continue son chemin

Personne ne lui arrive à la cheville quand il s’agit d’avancer

Même avec son talon d’Achille, elle trouve chaussure à son pied

Les pieds travaillent main dans la main et continuent leur course

Jamais les doigts en éventail, ils s’tournent rarement les pouces

Ça leur fait une belle jambe, toutes ces querelles sans hauteur

Les pieds se foutent bien d’tout ça, loin des yeux, loin du cœur

On peut être timide ou on peut parler fort

D’t’façons, ce qui décide, c’est le langage du corps

On peut avoir l’esprit vide ou un cerveau comme un trésor

D’t’façons, ce qui domine, c’est le langage du corps

C’est le langage du corps

C’est le langage du corps

Pour raconter l’corps humain, rien n’est jamais évident

J’me suis creusé la tête et même un peu cassé les dents

Alors ne faites pas la fine bouche, j’espère que vous serez d’accord

Que c’texte est tiré par les cheveux mais que, p’tit à p’tit, il prend corps

J’n’ai pas eu froid aux yeux, mais je reste un peu inquiet

Je croise les doigts pour qu’au final je retombe sur mes pieds

Ne soyez pas mauvaise langue même si vous avez deviné

Que, pour écrire ce poème, j’me suis tiré les vers du nez

On peut être timide ou on peut parler fort

D’t’façons, ce qui décide, c’est le langage du corps

On peut avoir l’esprit vide ou un cerveau comme un trésor

D’t’façons, ce qui domine, c’est le langage du corps

C’est le langage du corps

C’est le langage du corps

Het menselijk lichaam is een koninkrijk waar elk orgaan koning wil zijn

Daar is het hoofd, het hart, de ballen: dat weet je al

Maar ook de andere delen van het lichaam hebben hun zegje

Iedereen wil de macht grijpen, en het ergste moet nog komen

Er is natuurlijk de mond die vaak een grote mond heeft

Ze denkt dat ze de felste is maar steekt vaak haar vinger in haar oog

Ze heeft de tong om de bazen van het menselijk lichaam te spelen

Ze laat haar tanden zien, het is bekend, maar heeft het hart niet aan de hand

Alleen heeft de hand niet noodzakelijk het monopolie van het hart

Ze schudt graag met haar vuist, ze speelt graag de verschrikkingen

Ze kan zelfs een vinger doen, ze doet niets half

De hand pakt geen handschoen en zet ons snel op het verkeerde been

De voet heeft geen haar in de hand maar mist ambitie

Bij de opgetilde voet zou ik zo zeggen dat de voet geen lange arm heeft

De armen, ze maken grote gebaren om zichzelf de mooie rol te geven

Ze trekken een beetje aan de deken maar houden hun hoofd op hun schouders

We kunnen verlegen zijn of hard praten

Hoe dan ook, wat beslist is de taal van het lichaam

Je kunt een lege geest hebben of een brein als een schat

Hoe dan ook, wat domineert is de taal van het lichaam

Het is lichaamstaal

Het is lichaamstaal

Als de mond te veel doet, wil de hand scoren

Om zijn klap niet op te vangen, komt de mond op zijn hielen

De mond heeft niets in zijn buik, hij draait het liefst de rug toe

En de hand weet te verdringen, het hoofd neemt zijn hoed af

Maar het oog is het er niet mee eens, hij staart haar aan

Ze zijn niet groter dan de buik, maar het oog weet wat het wil

Omdat het oog een harde tand heeft, weet het lichaam het, iedereen ziet het

Behalve misschien de hand die in de vingers zou kunnen bijten

En, het been, in dit alles, nou, het kan er niets om geven

Ze zit recht in haar laars en is onderweg

Niemand komt bij hem in de buurt als het erop aankomt om vooruit te gaan

Zelfs met haar achilleshiel vindt ze een schoen die bij haar past

Voeten werken hand in hand en blijven doorgaan

Spreid nooit hun vingers, ze draaien zelden hun duimen

Het geeft ze een goed been, al die ruzies zonder hoogte

Voeten geven er geen moer om, uit het oog, uit het hart

We kunnen verlegen zijn of hard praten

Hoe dan ook, wat beslist is de taal van het lichaam

Je kunt een lege geest hebben of een brein als een schat

Hoe dan ook, wat domineert is de taal van het lichaam

Het is lichaamstaal

Het is lichaamstaal

Om het menselijk lichaam te vertellen, niets is ooit duidelijk

Ik krabde mijn hoofd en brak zelfs een beetje mijn tanden

Dus wees niet kieskeurig, ik hoop dat je het ermee eens bent

Dat deze tekst vergezocht is maar dat hij beetje bij beetje vorm krijgt

Ik heb geen koude voeten gehad, maar ik maak me toch een beetje zorgen

Ik kruis mijn vingers dat ik uiteindelijk weer op de been ben

Wees geen slechte taal, ook al raad je het al

Dat ik, om dit gedicht te schrijven, de wormen uit mijn neus heb gehaald

We kunnen verlegen zijn of hard praten

Hoe dan ook, wat beslist is de taal van het lichaam

Je kunt een lege geest hebben of een brein als een schat

Hoe dan ook, wat domineert is de taal van het lichaam

Het is lichaamstaal

Het is lichaamstaal