Le jour se lève - Grand Corps Malade

Le jour se lève sur notre grisaille, sur les trottoirs de nos ruelles et sur

nos tours

Le jour se lève sur notre envie de vous faire comprendre à tous que c’est à

notre tour

D’assumer nos rêves, d’en récolter la sève pour les graver dans chaque mur de

pierre

Le jour se lève et même si ça brûle les yeux, on ouvrira grand nos paupières

Il a fait nuit trop longtemps et avancer sans lumière nous a souvent fait

tâtonner

Personne à pardonner, si on est là aujourd’hui, c’est juste qu’on n’a pas

abandonné

On a cherché la lueur de l’aube en sachant qu’elle avait la couleur de l’espoir

On s’est armé de nos stylos pour écrire nous-mêmes la suite de toute cette

histoire

Le jour se lève, sort de sa grève, c’est grave à quel point la nuit a été agitée

On en a de belles à raconter, même si j’imagine que ça sera sûrement loin de

tes JT

Le soleil éclaire notre papier qu’on avait gratté dans l’ombre pendant toute la

nuit

La chaleur fait couler l’encre, nos mots quittent nos cahiers, nos voix sortent

de l’ennui

Alors nous allons prendre la parole, monter sur scène pour un moment,

j’espère que t’en as conscience

Finies la patience et la méfiance, on s’offre simplement avec l'écriture une

renaissance

Le jour se lève et son glaive de lave nous lave des peines et douleurs du passé

Notre avenir est lancé… Tu nous écouteras et diras franchement ce que t’en as

pensé

Le jour se lève et la joie se livre, la soif se lit sur nos lèvres,

tu devrais nous suivre

Si notre heure est brève, nous allons quand même la vivre

Nous ne sommes pas bons élèves, mais l’envie nous enivre

Alors à ton tour ouvre les yeux, approche-toi et observe avec curiosité

Le souffle et l’enthousiasme d’une brigade de poètes sortis tout droit de

l’obscurité

Ne prends pas ça pour de l’arrogance, mais on sent que c’est notre heure et ça

fait du bien

Notre passion va nous nourrir et je vais retrouver le sourire dans le regard de

tous les miens

Le jour se lève, on le doit peut-être qu'à nous et quand je dis ça,

c’est pas juste une métaphore

Le jour se lève et si ça se trouve, c’est uniquement parce qu’on l’a espéré

assez fort

Le jour se lève sur notre grisaille, sur les trottoirs de nos ruelles et sur

nos tours

Le jour se lève sur notre envie de vous faire comprendre à tous que c’est à

notre tour

Notre futur est incertain, c’est vrai que ces deux mots-là vont toujours de pair

Mais notre jour s’est bien levé, dorénavant il sera difficile de nous faire

taire

De dag breekt aan op onze grijsheid, op de trottoirs van onze steegjes en verder

onze reizen

De dag daagt ons verlangen om jullie allemaal te laten begrijpen dat het aan ons is

onze tour

Om onze dromen aan te nemen, om het sap te oogsten om ze te graveren in elke muur van...

Pierre

De dag breekt aan en zelfs als het de ogen brandt, zullen we onze oogleden wijd openen

Het is te lang donker geweest en vooruit gaan zonder licht heeft ons vaak gemaakt

tasten

Niemand om te vergeven, als we hier vandaag zijn, hebben we het gewoon niet

verlaten of achtergelaten

We zochten naar het licht van de dageraad, wetende dat het de kleur van hoop was

We bewapenden ons met onze pennen om onszelf de voortzetting van dit alles te schrijven

verhaal

De dag breekt aan, komt uit zijn staking, het is serieus hoe rusteloos de nacht is geweest

We hebben een aantal geweldige verhalen te vertellen, hoewel ik me kan voorstellen dat het verre van zal zijn

jouw nieuws

De zon schijnt op ons papier dat we de hele dag in het donker aan het schrapen zijn.

nacht

De hitte laat de inkt vloeien, onze woorden verlaten onze notitieboekjes, onze stemmen komen eruit

verveling

Dus we nemen het woord, gaan een tijdje op het podium staan,

Ik hoop dat je je dat realiseert

Geen geduld en wantrouwen meer, we bieden onszelf gewoon aan met het schrijven van een

Renaissance

De dag breekt aan en zijn lavazwaard wast ons weg van het verdriet en de pijn van het verleden

Onze toekomst is gelanceerd... Je zult naar ons luisteren en eerlijk zeggen wat je ervan hebt

denken

De dag breekt aan en de vreugde wordt geleverd, de dorst leest op onze lippen,

je zou ons moeten volgen

Als onze tijd kort is, zullen we er nog steeds in leven

We zijn geen goede studenten, maar afgunst bedwelmt ons

Dus het is jouw beurt om je ogen te openen, dichterbij te komen en nieuwsgierig te observeren

De adem en het enthousiasme van een brigade van dichters rechtstreeks uit

duisternis

Zie dat niet als arrogantie, maar we voelen dat het onze tijd is en dat

goed doen

Onze passie zal ons voeden en ik zal de glimlach in de ogen vinden van

allemaal van mij

De dag breekt aan, misschien zijn we het ons verschuldigd en als ik dat zeg,

het is niet alleen een metafoor

De dag breekt aan en als het gebeurt, is dat alleen maar omdat we erop hoopten

sterk genoeg

De dag breekt aan op onze grijsheid, op de trottoirs van onze steegjes en verder

onze reizen

De dag daagt ons verlangen om jullie allemaal te laten begrijpen dat het aan ons is

onze tour

Onze toekomst is onzeker, het is waar dat deze twee woorden altijd samen gaan

Maar onze dag is goed aangebroken, voortaan zal het moeilijk zijn om ons te maken

zwijgen