J'ai pas les mots - Grand Corps Malade

Il est de ces événements qui sortent tout le reste de nos pensées

Certaines circonstances qui nous stoppent net dans notre lancée

Il est de ces réalités qu’on n'était pas près à recevoir

Et qui rendent toute tentative de bien-être illusoire

J’ai pas les mots pour exprimer la puissance de la douleur

J’ai lu au fond de tes yeux ce que signifiait le mot malheur

C’est un souvenir glacial, comme ce soir de décembre

Où tes espoirs brulant ont laissé place à des cendres

J’ai pas trouvé les mots pour expliquer l’inexplicable

J’ai pas trouvé les mots pour consoler l’inconsolable

Je n’ai trouvé que ma main pour poser sur ton épaule

Attendant que les lendemains se dépêchent de jouer leur rôle

J’ai pas les phrases miracles qui pourraient soulager ta peine

Aucune formule magique parmi ces mots qui saignent

Je n’ai trouvé que ma présence pour t’aider à souffrir

Et constater dans ce silence que ta tristesse m’a fait grandir

J’ai pas trouvé le remède pour réparer un cœur brisé

Il faudra tellement de temps avant qu’il puisse cicatriser

Avoir vécu avec elle et apprendre à survivre sans

Elle avait écrit quelque part que tu verserais des larmes de sang

Tu as su rester debout et je t’admire de ton courage

Tu avances la tête haute et tu traverses cet orage

À coté de ton épreuve, tout me semble dérisoire

Tous comme ces mots qui pleuvent que j'écris sans espoir

Pourtant les saisons s’enchaineront saluant ta patience

En ta force et ton envie, j’ai une totale confiance

Tu ne seras plus jamais le même mais dans le ciel dès demain

Son étoile t'éclairera pour te montrer le chemin

Het zijn die gebeurtenissen die al het andere uit onze gedachten halen

Enkele omstandigheden die ons doen stoppen in onze sporen

Het zijn deze realiteiten waar we niet klaar voor waren om te ontvangen

En die elke poging tot welzijn illusoir maken?

Ik heb geen woorden om de kracht van pijn uit te drukken

Ik las diep in je ogen wat het woord ongeluk betekende

Het is een koude herinnering, zoals die decembernacht

Waar je brandende hoop in as is veranderd

Ik kon de woorden niet vinden om het onverklaarbare uit te leggen

Ik kon de woorden niet vinden om de ontroostbare te troosten

Ik vond alleen mijn hand om op je schouder te leggen

Wachten op morgen om zich te haasten om hun rol te spelen

Ik heb geen wonderzinnen die je pijn kunnen verzachten

Geen magische formule tussen deze bloedende woorden

Ik vond mijn aanwezigheid alleen om je te helpen lijden

En zie in deze stilte dat je verdriet me deed groeien

Ik heb de remedie niet gevonden om een ​​gebroken hart te herstellen

Het duurt zo lang voordat hij kan genezen

Er mee geleefd hebben en leren overleven zonder

Ze schreef ergens dat je tranen van bloed zou vergieten

Je wist hoe je op de been moest blijven en ik bewonder je voor je moed

Je loopt met opgeheven hoofd en je rijdt door deze storm

Naast jouw beproeving lijkt mij alles belachelijk

Allemaal zoals deze regenende woorden die ik schrijf zonder hoop

Toch zullen de seizoenen elkaar opvolgen en je geduld groeten

In jouw kracht en jouw verlangen heb ik het volste vertrouwen

Je zult nooit meer dezelfde zijn, maar morgen in de lucht

Zijn ster zal op je schijnen om je de weg te wijzen