Comme une évidence - Grand Corps Malade

En fait, ça fait un moment que se croisent dans ma tête

Des mots et des douceurs qui pourraient faire un texte

Un truc un peu différent, je crois que ça parlerait d’elle

Faut avouer que dans mon quotidien, elle a mis un beau bordel

Mais j’ai un gros souci, j’ai peur que mes potes se marrent

Qu’ils me disent que je m’affiche, qu’ils me traitent de canard

C’est cette pudeur misogyne, croire que la fierté part en fumée

Quand t’ouvres un peu ton coeur, mais moi cette fois je veux assumer

J’ai un autre problème, il est peut-être encore plus lourd

C’est que t’as pas droit à l’erreur quand t'écris un texte d’amour

Moi, les trois prochains couplets, je voudraient que ça soit des bombes

Si j'écris un texte sur elle, je voudrais que ça soit le plus beau du monde

Elle mérite pas un texte moyen, j’ai la pression, ça craint

Fini de faire l’intéressant, avec mes voyages en train

Là c’est loin d'être évident, moi je sais pas comment on fait

Pour décrire ses sentiments, quand on vit avec une fée

Il faut avouer qu’elle a des yeux, ils sont même pas homologués

Des fois ils sont verts, des fois jaunes, je crois même que la nuit ils sont

violets

Quand je m’enfonce dans son regard, je perds le la je n’touche plus le sol

Je me perds profondément, et j’oublie exprès ma boussole

Depuis que je la connais, je ressens des trucs hallucinants

Je me dis souvent que j’ai eu de la chance de lui avoir plu, sinon

J’aurais jamais su qu’un rire pouvait arrêter la Terre de tourner

J’aurais jamais su qu’un regard pouvait habiller mes journées

Je comprends pas tout ce qui se passe, y a pleins de trucs incohérents

Depuis qu’elle est là rien n’a changé, mais tout est différent

Elle m’apporte trop de désordre, et tellement de stabilité

Ce que je préfère c’est sa force, mais le mieux c’est sa fragilité

Ce n’est pas un texte de plus, ce n’est pas juste un poème

Parfois elle aime mes mots, mais cette fois c’est elle que mes mots aiment

Je l’ai dans la tête comme une mélodie, alors mes envies dansent

Dans notre histoire rien n’est écrit, mais tout sonne comme une évidence

J’ai redécouvert comme ça réchauffe d’avoir des sentiments

Mais si tu me dis que c’est beaucoup mieux de vivre sans, tu mens

Alors je les mets en mots et tant pis si mes potes me chambrent

Moi je m’en fous, chez moi y a une sirène qui dort dans ma chambre

J’avais une vie de chat sauvage, elle l’a réduite en cendres

J’ai découvert un bonheur tout simple, c’est juste qu’on aime être ensemble

On ne calcule pas les démons du passé, on n’a pas peur d’eux

Moi si un jour j’suis un couple, je voudrais être nous deux

Y a des sourires et des soupires, y a des fou rires à en mourir

On peut s’ouvrir et sans rougir, déjà se nourrir de nos souvenirs

Les pièges de l’avenir nous attendent, mais on n’a pas peur d’eux

Moi si un jour j’suis un couple, je voudrais être nous deux

Et si c’est vrai que les mots sont la voix de l'émotion

Les miens prennent la parole pour nous montrer sa direction

J’ai quitté le quai pour un train spécial, un TGV palace

On roule à 1000km/h, au dessus de la mer, en première classe

Et si c’est vrai que les mots sont la voix de l'émotion

Les miens prennent la parole pour nous montrer sa direction

J’ai quitté le quai pour un train spécial, un TGV palace

On roule à 1000km/h, au dessus de la mer, en première classe

In feite, het is al een tijdje in mijn hoofd kruisen

Woorden en zoetigheden die een tekst kunnen maken

Iets anders, ik denk dat het over haar gaat

Moet toegeven dat ze in mijn dagelijks leven een grote puinhoop heeft gemaakt

Maar ik heb een groot probleem, ik ben bang dat mijn vrienden lachen

Zeg me dat ik pronk, noem me een eend

Het is die vrouwonvriendelijke bescheidenheid, geloven dat trots in rook opgaat

Wanneer je je hart een beetje opent, maar deze keer wil ik aannemen

Ik heb een ander probleem, het kan nog zwaarder zijn

Het is dat je geen ruimte hebt voor fouten als je een liefdestekst schrijft

Ik, de volgende drie verzen, ik wil bommen zijn

Als ik een tekst over haar schrijf, wil ik dat het de mooiste ter wereld is

Ze verdient geen gemiddelde sms, ik sta onder druk, het is klote

Gaat interessant worden, met mijn treinreizen

Het is verre van duidelijk, ik weet niet hoe ik het moet doen

Om je gevoelens te beschrijven, wanneer je met een fee leeft

Je moet toegeven dat ze ogen heeft, ze zijn niet eens gehomologeerd

Soms zijn ze groen, soms geel, ik denk zelfs dat ze 's nachts zijn

Purper

Als ik in zijn blik zak, verlies ik het spoor, ik raak de grond niet meer aan

Ik verlies mezelf diep, en ik vergeet met opzet mijn kompas

Sinds ik haar ken, voel ik me waanzinnig

Ik denk vaak bij mezelf dat ik het geluk heb gehad hem tevreden te stellen, anders

Ik heb nooit geweten dat een lach de aarde kon stoppen met draaien

Ik had nooit geweten dat een look mijn dagen kon opfleuren

Ik begrijp niet alles wat er gaande is, er zijn veel inconsistente dingen

Sinds ze daar is, is er niets veranderd, maar alles is anders

Ze brengt me te veel rotzooi, en zoveel stabiliteit

Waar ik de voorkeur aan geef, is zijn kracht, maar het beste is zijn kwetsbaarheid

Het is geen andere tekst, het is niet zomaar een gedicht

Soms houdt ze van mijn woorden, maar deze keer is zij degene waar mijn woorden van houden

Ik heb het in mijn hoofd als een melodie, dus mijn verlangens dansen

In onze geschiedenis is niets geschreven, maar alles klinkt vanzelfsprekend

Ik heb herontdekt hoe warm het is om gevoelens te hebben

Maar als je me vertelt dat het veel beter is om zonder te leven, dan lieg je

Dus ik heb ze onder woorden gebracht en jammer als mijn homies me in de war brengen

Het maakt me niet uit, thuis slaapt een zeemeermin in mijn kamer

Ik had een wild kattenleven, ze veranderde het in as

Ik vond een eenvoudig geluk, het is gewoon dat we graag samen zijn

We berekenen de demonen van het verleden niet, we zijn er niet bang voor

Ik, als ik op een dag een stel ben, zou ik graag met z'n tweetjes willen zijn

Er zijn glimlachen en zuchten, er is een lach om voor te sterven

We kunnen ons openstellen en zonder blozen al voeden met onze herinneringen

De valkuilen van de toekomst wachten op ons, maar we zijn er niet bang voor

Ik, als ik op een dag een stel ben, zou ik graag met z'n tweetjes willen zijn

En als het waar is dat woorden de stem van emotie zijn

De mijne neemt het woord om ons zijn richting te tonen

Ik verliet het perron voor een speciale trein, een TGV-paleis

We rijden met 1000 km/u, boven de zee, in eerste klas

En als het waar is dat woorden de stem van emotie zijn

De mijne neemt het woord om ons zijn richting te tonen

Ik verliet het perron voor een speciale trein, een TGV-paleis

We rijden met 1000 km/u, boven de zee, in eerste klas