1er janvier 2010 - Grand Corps Malade

Premier Janvier 2010, j’ai envie d’aller m’assoir

Pour raconter à ma feuille la suite de cette histoire

Pas de bonnes résolutions pour la nouvelle année

Mais plutôt l’heure d’un bilan pour mieux savoir où aller

2006 à 2009 plus de 250 concerts

Tenter de donner du plaisir je crois que c’est bien à ça qu’on sert

En donner pour mieux en prendre ça procure du renfort à l'âme

Et du sourire à revendre depuis qu’on m’appelle Grand Corps Malade

Cette histoire est insensée je l’ai écrite sans calcul

Mais parfois pour mieux avancer faut savoir prendre du recul

Alors je regarde devant moi j’observe cet escalier

Et sur la prochaine marche y a un stylo et du papier

Alors pas sur que je sois à ma place sur les plateaux de télévision

J’y vais avec prudence et un p’tit air de dérision

Et si c’est le seul prix à payer pour tourner l’année prochaine

J’irais sans me faire prier car ma seule vraie place est sur scène

Je suivrai ma voix pour que ma voix refasse des siennes

Je resterai à ma place et ma seule vraie place est sur scène

Je l’ai compris sans faire exprès et je prolonge l’innocence

Quand je me sens là tout prêt je peux réaliser ma chance

Dans la musique grâce à vous j’ai déjà un peu de vécu

Dans la musique je suis venu j’ai vu j’ai du cul

Alors c’est bon je reste ici pour aujourd’hui ça c’est noté

Je continue cette vie mais j’oublie pas ses à-côtés

Les à-côtés que tu ne vois pas loin des spots et des projecteurs

Les petits projets en bas de chez moi qui me font du bien j’y mets du cœur

Car j’ai besoin de ces heures à la résidence Croizat

Toutes ces mamies sont des grandes sœurs et quand elles slament crois moi

Il y a de l'émotion au delà des normes quand leur vies devient leurs thèmes

Il y a plus de fond et plus de forme que sur toute la bande FM

Je vois le sourire d’un enfant quand il écrit ses premiers vers

J’irai faire slamer les écoles tant que ce cadeau me sera offert

J’irai faire slamer les prisons comme à Fleury, Poissy et Frêne

Quel que soit le public au fond ma seule vraie place est sur scène

1er janvier 2010 j’ai bien envie de me lever

Pour traverser mon réel en continuant à rêver

J’ai trop d’envies trop d’attentes pas le temps de jouer les flemmards

Tu connais ma team et mon thème alors tu sais que ça peux ché-mar

Je sais pas si tout est mérité parfois je me sens redevable

Parce que la roue a tourné pour m’offrir une suite équitable

Pour effacer les nuits sans rêves les jours sans ciel qu’il y a derrière

Car comme la dis Brahim j’ai traversé plusieurs déserts

Si ces déserts sont sans parole c’est que je garde de la pudeur

Si tu ne vois jamais ma rage c’est que je peux gérer mes humeurs

Si tu vois rarement ma peine c’est que ma joie est supérieure

Si tu ne vois jamais mes larmes c’est parce qu’elles coulent à l’intérieur

Pas besoin de crier trop fort j’ai arrêté de me chercher

Moi j’ai les pieds sur terre et ça me suffira pour marcher

Pour savoir quelle est ma voie pour que ma voix refasse des siennes

Je resterai à ma place et ma seule vraie place est sur scène

1 januari 2010 wil ik gaan zitten

Om mijn blad de rest van dit verhaal te vertellen

Geen goede voornemens voor het nieuwe jaar

Maar liever de tijd voor een assessment om beter te weten waar je heen moet

2006 tot 2009 meer dan 250 concerten

Proberen plezier te geven, ik denk dat dat is waar we voor zijn

Het geven om het beter te nemen, geeft kracht aan de ziel

En glimlacht om te sparen omdat ze me Grand Corps Malade noemen

Dit verhaal is krankzinnig, ik heb het zonder berekening geschreven

Maar soms moet je, om beter vooruit te gaan, weten hoe je een stap terug kunt doen

Dus ik kijk vooruit ik kijk naar die trap

En bij de volgende stap is een pen en papier

Dus ik weet niet zeker of ik op tv thuishoor

Ik ga voorzichtig en met een beetje spot

Wat als dat de enige prijs is die je moet betalen om volgend jaar te filmen?

Ik zou gaan zonder te worden gevraagd omdat mijn enige echte plek op het podium is?

Ik zal mijn stem volgen om mijn stem terug te laten komen

Ik blijf op mijn plek en mijn enige echte plek is op het podium

Ik begreep het zonder het expres te doen en ik verleng de onschuld

Als ik me daar klaar voel, kan ik mijn geluk realiseren

In muziek heb ik dankzij jou al een beetje ervaring

In de muziek die ik kwam zag ik dat ik een kont heb

Dus het is oké dat ik hier blijf voor vandaag, dat staat genoteerd

Ik ga door met dit leven, maar ik vergeet zijn kanten niet

De voordelen die je niet ver van spotlights en spotlights ziet

De kleine projecten beneden die mij goed doen, daar leg ik mijn hart in

Omdat ik die uren nodig heb in residentie Croizat

Al deze oma's zijn grote zussen en geloof me als ze slaan

Er is meer emotie dan de norm wanneer hun leven hun thema wordt

Er is meer bodem en meer vorm dan op de hele FM-band

Ik zie de glimlach van een kind als hij zijn eerste regels schrijft

Ik zal de scholen dichtslaan zolang dit geschenk aan mij wordt gegeven

Ik zal gaan en de gevangenissen dichtslaan zoals in Fleury, Poissy en Frêne

Wat het publiek op de achtergrond ook is, mijn enige echte plek is op het podium

1 januari 2010 Ik wil echt opstaan

Om mijn realiteit te doorkruisen terwijl ik blijf dromen

Ik heb te veel verlangens te veel verwachtingen geen tijd om lui te spelen

Je kent mijn team en mijn thema, dus je weet dat het kan che-mar

Ik weet niet of alles verdiend is, soms voel ik me schuldig

Want het wiel is gedraaid om me een eerlijke rit te geven

Om de droomloze nachten de luchtloze dagen achter te wissen

Want zoals Brahim zei, ik heb verschillende woestijnen doorkruist

Als deze woestijnen sprakeloos zijn, is dat omdat ik bescheiden ben

Als je mijn woede nooit ziet, kan ik mijn stemmingen aan

Als je mijn pijn zelden ziet, is mijn vreugde groter

Als je mijn tranen nooit ziet, is dat omdat ze naar binnen stromen

Je hoeft niet te hard te schreeuwen, ik ben gestopt met naar mezelf te zoeken

Ik heb mijn voeten op de grond en dat is genoeg voor mij om te lopen

Om te weten wat mijn manier is om mijn stem weer op het goede spoor te krijgen

Ik blijf op mijn plek en mijn enige echte plek is op het podium