Un clodo sur toute la ligne - Gauvain Sers

Mon petit chez moi est très spacieux

Puisqu’il occupe le tout Paname

J’ai pas le soleil, j’ai mal aux yeux

De voir défiler toutes ces rames

Je change tous les soirs de station

Pour tenter de briser ma routine

Aucun loyer, aucune caution

J’suis un clodo sur toute la ligne

Je maîtrise le moindre changement

Les raccourcis, les p’tits couloirs

C’est quand même mon appartement

Mais j’ai du monde qui passe me voir

J’ai plus aucune intimité

Pas les moyens pour une consigne

Enfin au moins je suis abrité

Je suis un clodo sur toute les lignes

J’observe les gens, leur quotidiens

Toutes les godasses des parisiens

Je me fais refouler, parce que je refoule

Pour oublier alors, je me soûle

Et puis je guette les uniformes

Les mêmes qui veulent pas que je dorme

J’crois que j’ai la phobie des insignes

Je suis un clodo sur toute la ligne

Je le connais sur le bout des doigts

Mon discours récité mille fois

Pour une pièce, un ticket resto

J’suis le perroquet du métro

Mais je ne travaille jamais le dimanche

C’est un métier de faire la manche

C’est mon credo pour rester digne

Je suis un clodo qui suit sa ligne

Quand je bois le double d’un pack de seize

Je vois très trouble la ligne treize

Quand je bois rien, mon strapontin

A parfois le droit à un voisin

Et c’est le genre de petits plaisirs

Que tu piges pas ça va sans dire

Et je te le souhaites pas

Ça serait le signe que t’es le clodo qui écrit ces lignes

Putain, c’que c’est marrant la vie

Quand j'étais môme, bah moi aussi

J'évitais de lire dans leur regard

Toute la détresse de ces clochards

Mais aujourd’hui, j’ai changé de camps

Un seul bonjour, et je suis content

C’est comme si je gagnais au loto

Sur toute la ligne

Je suis un clodo

Mijn kleine huis is erg ruim

Aangezien hij heel Paname bezet

Ik heb de zon niet, mijn ogen doen pijn

Om al deze treinen voorbij te zien komen

Ik verander elke nacht van zender

Om te proberen mijn routine te doorbreken

Geen huur, geen borg

Ik ben helemaal een zwerver

Ik beheers de kleinste verandering

De kortere wegen, de kleine gangen

Het is nog steeds mijn appartement

Maar er komen mensen naar me toe

Ik heb geen privacy meer

Kan geen aanbetaling betalen

Ik ben in ieder geval beschut

Ik ben helemaal een zwerver

Ik observeer mensen, hun dagelijks leven

Alle schoenen van de Parijzenaars

Ik word onderdrukt, omdat ik onderdruk

Om dan te vergeten, word ik dronken

En dan kijk ik naar de uniformen

Dezelfde die niet willen dat ik slaap

Ik denk dat ik een badgefobie heb

Ik ben helemaal een zwerver

Ik ken het van binnen en van buiten

Mijn toespraak duizend keer gereciteerd

Voor één kamer, één restaurantticket

Ik ben de metropapegaai

Maar ik werk nooit op zondag

Het is een baan om te bedelen

Het is mijn credo om waardig te blijven

Ik ben een zwerver die zijn lijn volgt

Als ik een dubbel pakje van zestien drink

Ik zie regel dertien erg wazig

Als ik niets drink, mijn springstoel

Heeft soms recht op een buurman

En dat is het soort kleine genoegens

Dat je het niet snapt spreekt voor zich

En ik wens je niet

Dat zou een teken zijn dat jij de zwerver bent die deze regels schrijft

Verdomme, het leven is leuk

Toen ik een kind was, ik ook

Ik vermeed hun ogen te lezen

Al het leed van deze zwervers

Maar vandaag ben ik van kant veranderd

Een hallo, en ik ben blij

Het is alsof ik de loterij heb gewonnen

Langs de lijn

ik ben een zwerver