Tango Per Due - Francesco Guccini

Coppia che sta silenziosa, un po' rigida e in posa a ballare una sera:

la vita è solo una cosa rimasta indietro, non c'è più, ma c’era;

composta e indomenicata, eleganza sfuocata raggiunta a fatica,

l’oggi ha cambiato facciata, ma di quell’ieri passato io so

che tante ne potreste raccontare e il ricordo stempera e non guasta,

quante cose e facce da narrare che come si dice un romanzo non basta,

nate con un rapido: «a domani», continuate in giorni di «sì» e «no»

lampi sotto cieli suburbani e raffica il tango che vi presentò.

Lui biella, stantuffo, leva, muscoli, grinta, officina, sole,

lei quiete, chitarra, vela, segreti, donna, calore, viole,

lui bar, alcol, nicotina, capelli indietro, cravatta, bici,

lei raion, lei signorina, la permanente coi ricci.

Coppia di fronte a un bianchino, anonimo vino frizzante anidride:

la vita che buffa cosa, ma se lo dici nessuno ride.

Coppia legata dai giorni, partenze e ritorni, fortezza e catena,

datemi i vostri ricordi, ditemi che ne valeva la pena.

Ora le luci son spente, sta uscendo la gente, saluti e rumore,

ditemi che avete in mente, come una volte, di fare l’amore,

quello che è stato il segreto di un prato o di un greto,

del buio d’un viale,

quel gioco ardente e discreto, d’allora sempre diverso ed uguale…

Chi lo sa se ciò che è da cercare,

ciò che non sai mai se vuoi o non vuoi,

sia così banale da trovare, sia lungo ogni strada,

sia a fianco di noi,

perso in tante scatole di odori, angoli e tendine che non so

impronte di paesaggi e di colori,

manciata di un tango che vi accompagnò.

Lui biella, stantuffo, leva, muscoli, grinta, officina, sole,

lei quiete, chitarra, vela, segreti, donna, calore, viole,

lui bar, alcol, nicotina, capelli indietro, cravatta, bici,

lei raion, lei signorina, lei lei.

Paar stil, een beetje stijf en poserend om op een avond te dansen:

het leven is gewoon een achtergelaten ding, het is er niet meer, maar het was er;

gecomponeerd en indomenicata, vage elegantie bereikt met moeite,

vandaag is van gezicht veranderd, maar ik weet van het verleden gisteren

dat je er zoveel zou kunnen vertellen en de herinnering verzacht en bederft niet,

hoeveel dingen en gezichten te vertellen dat, zoals een roman wordt gezegd, niet genoeg is,

geboren met een snelle: "tot morgen", ga verder in "ja" en "nee" dagen

bliksem onder de hemel in de voorsteden en barstte de tango los die hij je presenteerde.

Hij drijfstang, zuiger, hefboom, spieren, vastberadenheid, werkplaats, zon,

ze stills, gitaar, zeil, geheimen, vrouw, warmte, viooltjes,

hij bar, alcohol, nicotine, haar terug, stropdas, fiets,

ze raion, ze mist, de permanent met krullen.

Koppel voor een bianchino, anonieme anhydride mousserende wijn:

het leven wat grappig, maar als je het zegt, lacht niemand.

Paar vastgebonden door dagen, vertrek en terugkeer, fort en ketting,

geef me je herinneringen, zeg me dat het het waard was.

Nu zijn de lichten uit, mensen gaan uit, groeten en lawaai,

vertel me dat je in gedachten hebt, zoals in het verleden, om de liefde te bedrijven,

wat was het geheim van een weide of een kust,

van de duisternis van een laan,

dat vurige en discrete spel, sindsdien altijd anders en hetzelfde...

Wie weet wat te zoeken,

wat je nooit weet of je wilt of niet wilt,

is zo triviaal om te vinden, zowel langs elke straat,

sta aan onze zijde,

verloren in zoveel dozen met geuren, hoekjes en gaatjes die ik niet ken

voetafdrukken van landschappen en kleuren,

handvol tango die je vergezelde.

Hij drijfstang, zuiger, hefboom, spieren, vastberadenheid, werkplaats, zon,

ze stills, gitaar, zeil, geheimen, vrouw, warmte, viooltjes,

hij bar, alcohol, nicotine, haar terug, stropdas, fiets,

ze raion, ze mist, ze zij.