Lui E Lei - Francesco Guccini

Lui e lei s’incontrano nel giorno mentre la città d’attorno sembra nuova.

Lui e lei riscoprono le cose che credevano perdute nella noia.

Tutto il piacere di sentirsi chiedere la propria breve vita,

la frase conosciuta, la storia già narrata.

Lui e lei, a leggere i poeti che nessuno al mondo poi leggerà mai.

Lui e lei, riempire di sospiri lunghe pause di pensieri mentre il suono del

silenzio li accompagna…

Lui e lei s’incontrano d’accordo nel consueto vecchio posto d’ogni giorno.

Lui e lei ritrovano ogni cosa che già il tempo ha ricoperto con la noia.

Ed ogni giorno ormai sentirsi raccontare la storia conosciuta,

la frase risaputa, la propria morta vita.

Lui e lei, a leggere un giornale, camminando lungo il viale verso casa.

Lui e lei, riempire di pensieri, lunghe pause piene d’ira mentre il vuoto del

silenzio li accompagna…

Hij en zij ontmoeten elkaar overdag terwijl de omringende stad er nieuw uitziet.

Hij en zij herontdekken de dingen waarvan ze dachten dat ze verloren waren gegaan door verveling.

Al het plezier om gevraagd te worden voor je korte leven,

de bekende zin, het verhaal al verteld.

Hij en zij, om de dichters te lezen die niemand ter wereld ooit zal lezen.

Hij en zij vullen met lange pauzes zuchten van gedachten terwijl het geluid van de

stilte vergezelt hen ...

Hij en zij ontmoeten elkaar elke dag in overleg op de gebruikelijke oude plek.

Hij en zij herontdekken alles wat de tijd al bedekt heeft met verveling.

En elke dag wordt nu het bekende verhaal verteld,

de bekende uitdrukking, het eigen dode leven.

Hij en zij, terwijl ze een krant lazen, liepen langs de oprit naar huis.

Hij en zij, gevuld met gedachten, lange pauzes vol woede terwijl de leegte van

stilte vergezelt hen ...