Eskimo - Francesco Guccini

Questa domenica in Settembre non sarebbe pesata così

L’estate finiva più «nature» vent’anni fa o giù di lì

Con l' incoscienza dentro al basso ventre e alcuni audaci, in tasca «l'Unità»

La paghi tutta, e a prezzi d’inflazione, quella che chiaman la maturità

Ma tu non sei cambiata di molto anche se adesso è al vento quello che

Io per vederlo ci ho impiegato tanto filosofando pure sui perchè

Ma tu non sei cambiata di tanto e se cos'è un orgasmo ora lo sai

Potrai capire i miei vent’anni allora, i quasi cento adesso capirai

Portavo allora un eskimo innocente dettato solo dalla povertà

Non era la rivolta permanente: diciamo che non c’era e tanto fa

Portavo una coscienza immacolata che tu tendevi a uccidere, però

Inutilmente ti ci sei provata con foto di famiglia o paletò

E quanto son cambiato da allora e l’eskimo che conoscevi tu

Lo porta addosso mio fratello ancora e tu lo porteresti e non puoi più

Bisogna saper scegliere in tempo, non arrivarci per contrarietà:

Tu giri adesso con le tette al vento, io ci giravo già vent’anni fa!

Ricordi fui con te a Santa Lucia, al portico dei Servi per Natale

Credevo che Bologna fosse mia: ballammo insieme all’anno o a Carnevale

Lasciammo allora tutti e due un qualcuno che non ne fece un dramma o non lo so

Ma con i miei maglioni ero a disagio e mi pesava quel tuo paletò

Ma avevo la rivolta fra le dita, dei soldi in tasca niente e tu lo sai

E mi pagavi il cinema stupita e non ti era toccato farlo mai!

Perchè mi amavi non l’ho mai capito così diverso da quei tuoi cliché

Perchè fra i tanti, bella, che hai colpito ti sei gettata addosso proprio a me

Infatti i fiori della prima volta non c’erano già più nel sessantotto

Scoppiava finalmente la rivolta oppure in qualche modo mi ero rotto

Tu li aspettavi ancora, ma io già urlavo che Dio era morto, a monte, ma però

Contro il sistema anch’io mi ribellavo cioè, sognando Dylan e i provos

E Gianni, ritornato da Londra, a lungo ci parlò dell’LSD

Tenne una quasi conferenza colta sul suo viaggio di nozze stile freak

E noi non l’avevamo mai fatto e noi che non l’avremmo fatto mai

Quell’erba ci cresceva tutt’attorno, per noi crescevan solo i nostri guai

Forse ci consolava far l’amore, ma precari in quel senso si era già

Un buco da un amico, un letto a ore su cui passava tutta la città

L’amore fatto alla «boia d’un Giuda» e al freddo in quella stanza di altri e

spoglia:

Vederti o non vederti tutta nuda era un fatto di clima e non di voglia!

E adesso che potremmo anche farlo e adesso che problemi non ne ho

Che nostalgia per quelli contro un muro o dentro a un cine o là dove si può

E adesso che sappiam quasi tutto e adesso che problemi non ne hai

Per nostalgia, lo rifaremmo in piedi scordando la moquette stile e l’Hi-Fi

Diciamolo per dire, ma davvero si ride per non piangere perchè

Se penso a quella che eri, a quel che ero, che compassione che ho per me e per

te

Eppure a volte non mi spiacerebbe essere quelli di quei tempi là

Sarà per aver quindici anni in meno o avere tutto per possibilità

Perchè a vent’anni è tutto ancora intero, perchè a vent’anni è tutto chi lo sa

A vent’anni si è stupidi davvero, quante balle si ha in testa a quell’età

Oppure allora si era solo noi non c’entra o meno quella gioventù:

Di discussioni, caroselli, eroi quel ch'è rimasto dimmelo un po’tu

E questa domenica in Settembre se ne sta lentamente per finire

Come le tante via, distrattamente, a cercare di fare o di capire

Forse lo stan pensando anche gli amici, gli andati, i rassegnati, i soddisfatti

Giocando a dire che si era più felici, pensando a chi s'è perso o no a quei

party…

Ed io che ho sempre un eskimo addosso uguale a quello che ricorderai

Io, come sempre, faccio quel che posso, domani poi ci penserò se mai

Ed io ti canterò questa canzone uguale a tante che già ti cantai:

Ignorala come hai ignorato le altre e poi saran le ultime oramai

Zo had deze zondag in september niet gewogen

De zomer eindigde twintig jaar geleden of zo meer "natuur"

Met de bewusteloosheid in de onderbuik en enkele gewaagde, in de zak "l'Unità"

U betaalt voor alles, en tegen inflatieprijzen, wat ze looptijd noemen

Maar je bent niet zoveel veranderd, ook al hangt het nu in de wind

Het kostte me een lange tijd om het te zien, zelfs filosoferen over waarom

Maar je bent niet zo veel veranderd en als wat een orgasme is nu weet je?

Je zult mijn twintig jaar toen kunnen begrijpen, de bijna honderd nu zul je begrijpen

In die tijd droeg ik een onschuldige parka die alleen door armoede werd gedicteerd

Het was niet de permanente opstand: laten we zeggen dat het niet bestond en dat het lang geleden was

Ik droeg echter een onberispelijk geweten dat jij de neiging had om te doden

Tevergeefs geprobeerd met familiefoto's of paletò

En hoeveel ik sindsdien ben veranderd en de eskimo die je kende

Mijn broer draagt ​​het nog steeds en jij zou het dragen en je kunt het niet meer

Je moet op tijd weten hoe je moet kiezen, niet komen vanwege tegenstand:

Jij draait nu met je borsten in de wind, ik was twintig jaar geleden al aan het spinnen!

Herinneringen dat ik bij je was in Santa Lucia, in de portiek dei Servi voor Kerstmis

Ik dacht dat Bologna van mij was: we dansten het hele jaar door samen of op carnaval

Toen lieten we allebei iemand achter die er geen poespas van maakte of ik weet het niet

Maar met mijn truien voelde ik me niet op mijn gemak en die overjas van jou drukte me zwaar

Maar ik had de rel in mijn vingers, geen geld in mijn zak en je weet het

En je betaalde me met verbazing voor de bioscoop en je hoefde het nooit te doen!

Ik heb nooit begrepen waarom je zo anders van me hield dan die clichés van jou

Want tussen de vele, mooie, die je sloeg, wierp je jezelf op mij

Sterker nog, de bloemen van de eerste keer waren er niet meer in 1968

De opstand brak eindelijk uit of ik was op de een of andere manier gebroken

Je wachtte nog steeds op hen, maar ik schreeuwde al dat God dood was, stroomopwaarts, maar toch

Ook ik kwam in opstand tegen het systeem, dat wil zeggen, dromend van Dylan en de provo's

En Gianni, teruggekeerd uit Londen, sprak lang met ons over LSD

Hij gaf een bijna beschaafde lezing over zijn bizarre huwelijksreis

En we hadden het nooit gedaan en wij die het nooit zouden hebben gedaan

Dat gras groeide overal om ons heen, voor ons groeiden alleen onze problemen

Misschien werden we getroost om de liefde te bedrijven, maar in die zin waren we al precair

Een gat bij een vriend, een bed per uur waarop de hele stad voorbijging

De liefde tot de "beul van een Judas" en in de kou in die kamer van anderen e

kaal:

Je wel of niet naakt zien was een kwestie van klimaat en niet van verlangen!

En nu we het net zo goed kunnen doen en wat voor problemen heb ik niet

Wat een nostalgie naar diegene tegen een muur of in een bioscoop of waar het kan

En nu we bijna alles weten en nu welke problemen heb je?

Uit nostalgie zouden we het zo weer doen, zonder het stijltapijt en Hi-Fi

Laten we eerlijk zijn, maar we lachen echt om niet te huilen omdat

Als ik denk aan wie je was, wat ik was, welk mededogen ik heb voor mezelf en voor

jij

Maar soms zou ik het niet erg vinden om die tijd daar te zijn

Het zal zijn om vijftien jaar jonger te zijn of om alles bij toeval te hebben

Want op twintig is het allemaal nog heel, want op twintig is het wie weet

Op je twintigste ben je echt dom, hoeveel leugens zitten er in je hoofd op die leeftijd

Of toen waren wij het gewoon, die jeugd is er niet bij betrokken of niet:

Over discussies, draaimolens, helden, wat er nog over is, vertel me een beetje

En deze zondag in september loopt langzaam ten einde

Zoals de vele manieren, verstrooid, proberen te doen of te begrijpen

Misschien denken de vrienden, de overledenen, de gelatenen, de tevredenen dit ook

Spelen om te zeggen dat je gelukkiger was, denkend aan wie er wel of niet verdwaald was

partij ...

En ik, die altijd dezelfde parka draagt ​​als degene die jij je zult herinneren

Zoals altijd doe ik wat ik kan, morgen zal ik erover nadenken, of ooit

En ik zal dit lied voor je zingen, gelijk aan velen die ik al voor je zong:

Negeer het zoals je de anderen hebt genegeerd en dan zal het nu de laatste zijn