Su in collina - Francesco Guccini

Pedro, Cassio ed anche me, quella mattina

Sotto una neve che imbiancava tutto

Dovevamo incontrare su in collina

L’altro compagno, Figl’del Biondo, il Brutto

Il vento era ghiacciato e per la schiena

Sentivamo un gran gelo da tremare

C’era un freddo compagni su in collina

Che non riuscivi neanche a respirare

Andavamo via piano, «E te cammina!»

Perché veloci non potevamo andare

Ma in mano tenevam la carabina

Ci fossero dei crucchi a cui sparare

Era della brigata Il Brutto su in collina

Ad un incrocio forse c’era già

E insieme all’altra stampa clandestina

Doveva consegnarci «l'Unità»

Ma Pedro si è fermato e stralunato

Gridò: «Compagni, mi si gela il cuore

Legato a tutto quel filo spinato

Guardate là che c'è il Brutto, è la che muore»

Non capimmo più niente e di volata

Tutti corremmo su per la stradina

Là c’era il Brutto tutto sfigurato

Dai pugni e i calci di quegl’assassini

Era scalzo, né giacca né camicia

Lungo un filo alla vita e tra le mani

Teneva un’asse di legno e con la scritta

«Questa è la fine di tutti i partigiani»

Dopo avere maledetto e avere pianto

L’abbiamo tolto dal filo spinato

Sotto la neve, compagni, abbiam giurato

Che avrebbero pagato tutto quanto

L’abbiam sepolto là sulla collina

E sulla fossa ci ho messo un bastone

Cassio ha sparato con la carabina

Un saluto da tutto il battaglione

Col cuore stretto siam tornati indietro

Sotto la neve andando, piano piano

Piano sul ghiaccio che sembrava vetro

Piano tenendo stretta l’asse in mano

Quando siamo arrivati su al comando

Ci hanno chiesto: «La stampa clandestina!»

Cassio mostra il cartello in una mano

E Pedro indica un punto su in collina

Il cartello passò di mano in mano

Sotto la neve che cadeva fina

In gran silenzio ogni partigiano

Guardava quel bastone su in collina

Pedro, Cassio en ik ook, die ochtend

Onder een sneeuw die alles wit maakte

We zouden elkaar ontmoeten in de heuvels

De andere metgezel, Figl'del Biondo, de Ugly

De wind was ijskoud en terug

We voelden een geweldige kilte om te rillen?

Er was een koude kameraden op de heuvel

Je kon niet eens ademen

We gingen langzaam weg, "En jij loopt!"

Omdat we niet snel konden gaan

Maar we hielden het geweer in onze hand

Er waren wat moffen om te schieten

Hij was van de Il Brutto-brigade de heuvel op

Op een kruispunt stond het er misschien al

En samen met de andere undergroundpers

Hij moest ons "de Eenheid" geven

Maar Pedro stopte en versuft

Hij riep: 'Kameraden, mijn hart bevriest'

Vastgebonden aan al dat prikkeldraad

Kijk daar dat de lelijke is, het is daar die sterft "

We begrepen er niets van en in een sprint

We renden allemaal de straat op

Er was de lelijke allemaal misvormd

Van de stoten en trappen van die moordenaars

Hij was blootsvoets, geen jas of shirt

Langs een draad in de taille en in de handen

Hij hield een houten plank vast met het opschrift:

"Dit is het einde van alle partizanen"

Na vloeken en huilen

We hebben het van het prikkeldraad gehaald

Onder de sneeuw, kameraden, we hebben gezworen

Dat ze alles zouden betalen

We hebben het daar op de heuvel begraven

En ik leg een stok op de pit

Cassio schoot met het geweer

Groetjes van het hele bataljon

Met een strak hart gingen we terug

Onder de sneeuw gaan, langzaam

Plan op ijs dat op glas leek

Piano die de plank stevig in je hand houdt

Toen we opstonden om het bevel te voeren

Ze vroegen ons: "De ondergrondse pers!"

Cassio toont het bord in één hand

En Pedro wijst naar een punt in de heuvel

Het teken ging van hand tot hand

Onder de fijne vallende sneeuw

In grote stilte elke partizaan

Hij keek naar die stok op de heuvel