Signora Bovary - Francesco Guccini

Ma che cosa c'è in fondo a quest’oggi

Di mezza festa e di quasi male

Di coppie che passano sfilacciate

Come garze stese contro il secco cielo autunnale

Di gente che si frantuma in un fiato

Senza soffrire, senza capire

E i tuoi pensieri sono solo uno iato

Fra addormentarsi e morire…

Ma che cosa c'è in fondo a questa notte

Quando l’ora del lupo guaisce

E il nuovo giorno non arriva mai, mai

E il buio è un fischio lontano che non finisce

Di minuti lunghi come il sudore

Di ore che tagliano come falci

E i tuoi pensieri solo un cane in chiesa

Che tutti prendono a calci…

Ma cosa c'è, cosa c'è…

Atrii a piastrelle di stazioni secondarie

Strade più strade di avventure solitarie

Clown nella notte

Valigie vuote

Piene di trucchi per tragedie immaginarie…

…telecomandi per i quotidiani inferni

Battute argute di architetti postmoderni

Amanti andate

Piaceri a rate

Pallottolieri per contare estati e inverni…

Ma che cosa c'è proprio in fondo in fondo

Quando bene o male faremo due conti

E i giorni goccioleranno come i rubinetti nel buio

E diremo «…un momento, aspetti…» per non essere mai pronti

Signora Bovary, coraggio

Pure tra gli assassini e gli avventurieri

In fondo a quest’oggi c'è ancora la notte

In fondo alla notte c'è ancora, c'è ancora…

Maar wat staat er op de bodem van vandaag

Van een half feest en bijna slecht

Van paren die gerafeld voorbij komen

Als gaas gespannen tegen de droge herfstlucht

Van mensen die in één adem breken

Zonder lijden, zonder begrip

En je gedachten zijn slechts een pauze

Tussen in slaap vallen en sterven...

Maar wat is er op de bodem van deze nacht?

Wanneer het uur van de wolf huilt

En de nieuwe dag komt nooit, nooit

En duisternis is een verre fluit die nooit eindigt

Minuten zo lang als zweten

Van uren die snijden als zeisen

En je gedachten gewoon een hond in de kerk

Dat iedereen schopt...

Maar wat is het, wat is het...

Betegelde atria van secundaire stations

Wegen plus wegen van eenzame avonturen

Clown in de nacht

Lege koffers

Vol trucs voor denkbeeldige tragedies ...

… Afstandsbedieningen voor de dagelijkse hel

Geestige grappen van postmoderne architecten

Liefhebbers gaan

Plezier in termijnen

Abacus om zomers en winters te tellen ...

Maar wat staat er helemaal onderaan?

Wanneer goed of slecht zullen we de wiskunde doen

En de dagen zullen druipen als kranen in het donker

En we zullen zeggen "... een moment, wacht ..." om nooit klaar te zijn

Lady Bovary, kom op!

Zelfs onder moordenaars en avonturiers

Vandaag is het tenslotte nog nacht

Aan het einde van de nacht is er nog, er is nog...