Piazza Alimonda - Francesco Guccini

Genova, schiacciata sul mare, sembra cercare

Respiro al largo, verso l’orizzonte.

Genova, repubblicana di cuore, vento di sale,

D’anima forte.

Genova che si perde in centro nei labirintici vecchi carrugi,

Parole antiche e nuove sparate a colpi come da archibugi.

Genova, quella giornata di luglio, d’un caldo torrido

D’Africa nera.

Sfera di sole a piombo, rombo di gente, tesa atmosfera.

Nera o blu l’uniforme, precisi gli ordini, sudore e rabbia

Genua, platgewalst door de zee, lijkt te zoeken

Ik adem offshore, richting de horizon.

Genua, republikein in hart en nieren, wind van zout,

Met een sterke ziel.

Genua dat verloren gaat in het centrum in de doolhof van oude steegjes,

Oude en nieuwe woorden geschoten als door haakbussen.

Genua, die julidag, in een verzengende hitte

Van zwart Afrika.

Gelode zonbol, gebrul van mensen, gespannen sfeer.

Het uniform is zwart of blauw, precieze bevelen, zweet en woede