Ophelia - Francesco Guccini

Mentre la sera colora di stanco

Dorato tramonto le torri di guardia

La piccola Ophelia, vestita di bianco

Va incontro alla notte, bellissima e scalza

Nelle sue mani ghirlande di fiori

Nei suoi capelli riflessi di sogni

Nei suoi pensieri i mille colori

Di vita e di morte, di veglia o di sonno

Ophelia, che cosa provi quando

La voce dagli spalti

Ti annuncia che è l’ora già

E un altro giorno muore?

Ophelia, che vedi dentro al verde

Dell’acqua del fossato

Nei guizzi che la trota fa

Cambiando di colore?

Perché hai indossato la veste più pura

Perché hai disciolto i tuoi biondi capelli?

Corri allo sposo, hai forse paura

Che li trovasse non lunghi, non belli?

Quali parole son sulle tue labbra

Chi fu il poeta o quale poesia?

Lo sa il falcone nei suoi larghi cerchi

E lo sa sol la tua dolce pazzia?

Ophelia, la seta e le ombre nere

Ti avvolgono leggere

E sentirai, dormendo ormai

Cadenze di liuto…

Ophelia, non puoi sapere quante

Vicende ha visto il mondo

O forse sai e lo dirai

Con magiche parole…

Ophelia, le tue parole al vento

Si perdono nel tempo

Ma chi saprà, le troverà

In tintinnii corrosi…

Terwijl de avondkleuren van moe zijn

Vergulde uitkijktorens bij zonsondergang

Kleine Ophelia, gekleed in het wit

Ze gaat naar de nacht, mooi en blootsvoets

In zijn handen kransen van bloemen

Reflecties van dromen in haar haar

In zijn gedachten de duizend kleuren

Van leven en dood, van waken of slapen

Ophelia, wat voel je wanneer?

De stem vanaf de tribune

Het kondigt aan dat het al tijd is

En een andere dag sterft?

Ophelia, je ziet in het groen

Van het water van de gracht

In de flitsen die de forel maakt

Van kleur veranderen?

Omdat je het puurste gewaad droeg

Waarom heb je je blonde haar laten smelten?

Ren naar de bruidegom, je bent misschien bang

Vond hij ze niet lang, niet mooi?

Welke woorden liggen op je lippen

Wie was de dichter of welk gedicht?

De valk in zijn brede kringen weet dit

En alleen jouw zoete waanzin weet het?

Ophelia, zijde en zwarte schaduwen

Ze wikkelen je licht in

En je zult het horen, nu slapen

Luit cadans...

Ophelia, je weet niet hoeveel

Vicende zag de wereld

Of misschien weet je het en vertel je het

Met magische woorden...

Ophelia, jouw woorden tegen de wind

Ze gaan na verloop van tijd verloren

Maar wie zal weten zal ze vinden

In gecorrodeerde jingles ...