Luci A San Siro - Francesco Guccini

Hanno ragione, hanno ragione

Mi han detto è vecchio tutto quello che lei fa

Parli di donne da buoncostume

Di questo han voglia se non l’ha capito già

E che gli dico?

guardi non posso

Io quando ho amato, ho amato dentro gli occhi suoi

Magari anche fra le sue braccia

Ma ho sempre pianto per la sua felicità

Luci a San Siro di quella sera

Che c'è di strano siamo stati tutti là

Ricordi il gioco dentro la nebbia

Tu ti nascondi e se ti trovo ti amo là

Ma stai barando, tu stai gridando

Così non vale, è troppo facile così

Trovarti, amarti, giocare il tempo

Sull’erba morta con il freddo che fa qui

Ma il tempo emigra, mi han messo in mezzo

Non son capace più di dire un solo no

Ti vedo e a volte ti vorrei dire

Ma questa gente introno a noi che cosa fa

Fa la mia vita, fa la tua vita

Tanto doveva prima o poi finire lì

Ridevi e forse avevi un fiore

Non ti ho capita, non mi hai capito mai

Scrivi Vecchioni, scrivi canzoni

Che più ne scrivi più sei bravo e fai danè

Tanto che importa a chi le ascolta

Se lei c'è stata o non c'è stata e lei chi è

Fatti pagare, fatti valere

Più abbassi il capo e più ti dicono di sì

E se hai le mani sporche che importa

Tienile chiuse nessuno lo saprà

Milano mia portami via

Fa tanto freddo e schifo e non ne posso più

Facciamo un cambio prenditi pure quel po' di soldi

Quel po' di celebrità

Ma dammi indietro la mia seicento

I miei vent’anni ed una ragazza che tu sai

Milano scusa stavo scherzando

Luci a San Siro non ne accenderanno più

Ze hebben gelijk, ze hebben gelijk

Ze vertelden me dat alles wat ze doet oud is

Je hebt het over ondeugdvrouwen

Ze willen dit als ze het nog niet begrepen hebben

En wat vertel ik hem?

kijk ik kan niet

Toen ik liefhad, hield ik van in zijn ogen

Misschien zelfs in zijn armen

Maar ik heb altijd gehuild om zijn geluk

Lichten in San Siro die avond

Wat raar dat we er allemaal zijn geweest

Onthoud het spel in de mist

Je verstopt je en als ik je vind, hou ik daar van je

Maar je speelt vals, je schreeuwt

Dat is niet het geval, zo is het te makkelijk

Vind je, hou van je, speel tijd

Op het dode gras met de kou hier

Maar de tijd verstrijkt, ze hebben me in de weg gezeten

Ik kan geen enkel nee meer zeggen

Ik zie je en soms zou ik je willen vertellen

Maar wat doen deze mensen om ons heen?

Maak mijn leven, maak jouw leven

Dus vroeg of laat moest het daar eindigen

Je lachte en misschien had je een bloem

Ik begreep je niet, jij hebt mij nooit begrepen

Schrijf Vecchioni, schrijf liedjes

Hoe meer je schrijft, hoe beter je bent en schade aanricht

Zozeer zelfs dat het belangrijk is voor degenen die naar hen luisteren

Of ze er is geweest of niet en wie ze is

Krijg betaald, kom ervoor op

Hoe meer je je hoofd laat zakken, hoe meer ze ja zeggen

En als je handen vuil zijn, wat maakt het dan uit?

Houd ze gesloten, niemand zal het weten

Mijn Milaan neemt me mee

Het is zo koud en walgelijk en ik kan het niet meer aan

Laten we iets veranderen, neem ook dat beetje geld mee

Dat beetje sterrendom

Maar geef me mijn zeshonderd terug

Mijn twintiger en een meisje dat je kent

Milan sorry dat ik een grapje maakte

De lichten in San Siro gaan niet meer aan