La Locomotiva - Francesco Guccini
Hieronder staat de songtekst van het nummer La Locomotiva , artiest - Francesco Guccini met vertaling
Tekst van het liedje " La Locomotiva "
Originele tekst met vertaling
La Locomotiva
Francesco Guccini
Оригинальный текст
Non so che viso avesse, neppure come si chiamava
Con che voce parlasse, con quale voce poi cantava
Quanti anni avesse visto allora
Di che colore i suoi capelli
Ma nella fantasia ho l’immagine sua:
Gli eroi sono tutti giovani e belli
Gli eroi sono tutti giovani e belli
Gli eroi sono tutti giovani e belli
Conosco invece l’epoca dei fatti, qual era il suo mestiere:
I primi anni del secolo, macchinista, ferroviere
I tempi in cui si cominciava
La guerra santa dei pezzenti:
Sembrava il treno anch’esso un mito di progresso
Lanciato sopra i continenti
Lanciato sopra i continenti
Lanciato sopra i continenti
E la locomotiva sembrava fosse un mostro strano
Che l’uomo dominava con il pensiero e con la mano:
Ruggendo si lasciava indietro
Distanze che sembravano infinite
Sembrava avesse dentro un potere tremendo
La stessa forza della dinamite
La stessa forza della dinamite
La stessa forza della dinamite
Ma un’altra grande forza spiegava allora le sue ali:
Parole che dicevano «gli uomini sono tutti uguali»
E contro ai re e ai tiranni
Scoppiava nella via
La bomba proletaria, e illuminava l’aria
La fiaccola dell’anarchia
La fiaccola dell’anarchia
La fiaccola dell’anarchia
Un treno tutti i giorni passava per la sua stazione:
Un treno di lusso, lontana destinazione
Vedeva gente riverita
Pensava a quei velluti, agli ori
Pensava al magro giorno della sua gente attorno
Pensava a un treno pieno di signori
Pensava a un treno pieno di signori
Pensava a un treno pieno di signori
Non so che cosa accadde, perché prese la decisione
Forse una rabbia antica, generazioni senza nome
Che urlarono vendetta
Gli accecarono il cuore
Dimenticò pietà, scordò la sua bontà
La bomba sua la macchina a vapore
La bomba sua la macchina a vapore
La bomba sua la macchina a vapore
E un giorno come gli altri, ma forse con più rabbia in corpo
Pensò che aveva il modo di riparare a qualche torto:
Salì sul mostro che dormiva
Cercò di mandar via la sua paura
E prima di pensare a quel che stava a fare
Il mostro divorava la pianura
Il mostro divorava la pianura
Il mostro divorava la pianura
Correva l’altro treno ignaro, quasi senza fretta:
Nessuno immaginava di andare verso la vendetta
Ma alla stazione di Bologna
Arrivò la notizia in un baleno:
«Notizia di emergenza, agite con urgenza
Un pazzo si è lanciato contro al treno!»
Un pazzo si è lanciato contro al treno!"
Un pazzo si è lanciato contro al treno!"
Ma intanto corre, corre, corre la locomotiva
E sibila il vapore e sembra quasi cosa viva
E sembra dire ai contadini curvi
Il grosso fischio che si spande in aria:
«Fratello non temere, che corro al mio dovere!
Trionfi la giustizia proletaria!»
Trionfi la giustizia proletaria!"
Trionfi la giustizia proletaria!"
E corre corre corre corre sempre più forte
E corre, corre, corre, corre verso la morte
E niente ormai può trattenere
L’immensa forza distruttrice
Aspetta sol lo schianto e poi che giunga il manto
Della grande consolatrice
Della grande consolatrice
Della grande consolatrice
La storia ci racconta come finì la corsa:
La macchina deviata lungo una linea morta
Con l’ultimo suo grido d’animale
La macchina eruttò lapilli e lava
Esplose contro il cielo, poi il fumo sparse il velo
Lo raccolsero che ancora respirava
Lo raccolsero che ancora respirava
Lo raccolsero che ancora respirava
Ma a noi piace pensarlo ancora dietro al motore
Mentre fa correr via la macchina a vapore
E che ci giunga un giorno
Ancora la notizia
Di una locomotiva come una cosa viva
Lanciata a bomba contro l’ingiustizia!
Lanciata a bomba contro l’ingiustizia!
Lanciata a bomba contro l’ingiustizia!
Перевод песни
Ik weet niet wat zijn gezicht was, zelfs niet hoe hij heette
Met welke stem hij sprak, met welke stem hij zong
Hoe oud had hij toen gezien?
Welke kleur is haar haar
Maar in mijn verbeelding heb ik zijn beeld:
De helden zijn allemaal jong en mooi
De helden zijn allemaal jong en mooi
De helden zijn allemaal jong en mooi
In plaats daarvan ken ik de tijd van de gebeurtenissen, wat zijn beroep was:
De eerste jaren van de eeuw, machinist, spoorwegarbeider
De tijden toen het begon
De heilige oorlog van de bedelaars:
De trein leek ook een mythe van vooruitgang
Gelanceerd over de continenten
Gelanceerd over de continenten
Gelanceerd over de continenten
En de locomotief zag eruit alsof het een raar monster was
Die man domineerde met zijn gedachten en met zijn hand:
Brullend liet hij achter
Afstanden die oneindig leken
Hij leek een enorme kracht van binnen te hebben
Dezelfde kracht als dynamiet
Dezelfde kracht als dynamiet
Dezelfde kracht als dynamiet
Maar een andere grote kracht spreidde toen zijn vleugels:
Woorden die zeiden "mannen zijn allemaal hetzelfde"
En tegen koningen en tirannen
Het barstte in de straat
De proletarische bom, en verlichtte de lucht
De fakkel van anarchie
De fakkel van anarchie
De fakkel van anarchie
Elke dag reed er een trein door zijn station:
Een luxe trein, een verre bestemming
Hij zag vereerde mensen
Hij dacht aan die fluwelen, aan het goud
Hij dacht aan de magere dag van zijn mensen om hem heen
Hij dacht aan een trein vol heren
Hij dacht aan een trein vol heren
Hij dacht aan een trein vol heren
Ik weet niet wat er is gebeurd, waarom hij de beslissing nam
Misschien een oude woede, generaties zonder naam
Wie schreeuwde om wraak?
Ze verblindden zijn hart
Hij vergat medelijden, vergat zijn goedheid
Zijn bom is de stoommachine
Zijn bom is de stoommachine
Zijn bom is de stoommachine
En een dag als alle andere, maar misschien met meer woede in het lichaam
Hij dacht dat hij een manier had om een fout recht te zetten:
Hij klom op het slapende monster
Hij probeerde zijn angst weg te duwen
En voordat hij nadacht over wat hij ging doen
Het monster verslond de vlakte
Het monster verslond de vlakte
Het monster verslond de vlakte
De andere trein liep onbewust, bijna zonder haast:
Niemand had gedacht dat we op wraak zouden gaan
Maar op het station van Bologna
Het nieuws kwam in een flits:
“Noodnieuws, kom snel in actie
Een gek wierp zich op de trein!"
Een gek wierp zich op de trein!"
Een gek wierp zich op de trein!"
Maar ondertussen rijdt de locomotief, rijdt, rijdt
En de stoom sist en het lijkt bijna een levend wezen
En het lijkt te zeggen tegen de gebogen boeren:
De grote fluit die in de lucht waait:
«Broeder, wees niet bang, ik ren naar mijn plicht!
De proletarische gerechtigheid zegeviert!"
De proletarische gerechtigheid zegeviert!"
De proletarische gerechtigheid zegeviert!"
En loopt loopt loopt loopt sneller en sneller
En het rent, rent, rent, rent naar de dood
En niets kan nu tegenhouden
De immense vernietigende kracht
Wacht gewoon op de crash en dan tot de mantel komt
Van de grote trooster
Van de grote trooster
Van de grote trooster
Het verhaal vertelt ons hoe de race eindigde:
De auto is langs een dode lijn omgeleid
Met zijn laatste dierenkreet
De machine barstte lapilli en lava uit
Het explodeerde de lucht in en rook verspreidde de sluier
Ze pakten hem nog ademend op
Ze pakten hem nog ademend op
Ze pakten hem nog ademend op
Maar we denken er toch graag aan achter de motor
Terwijl hij de stoommachine laat rijden
En dat het op een dag tot ons zal komen
Weer het nieuws
Van een locomotief als een levend wezen
Gebombardeerd tegen onrecht!
Gebombardeerd tegen onrecht!
Gebombardeerd tegen onrecht!
Andere nummers van deze artiest:
Meer dan 2 miljoen songteksten
Liedjes in verschillende talen
Vertalingen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Snel zoeken
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt