Culodritto - Francesco Guccini

Ma come vorrei avere i tuoi occhi, spalancati sul mondo come carte assorbenti

E le tue risate pulite e piene, quasi senza rimorsi o pentimenti

Ma come vorrei avere da guardare ancora tutto come i libri da sfogliare

E avere ancora tutto, o quasi tutto, da provare…

Culodritto, che vai via sicura, trasformando dal vivo cromosomi corsari

Di longobardi, di celti e romani dell’antica pianura, di montanari

Reginetta dei telecomandi, di gnosi assolute che asserisci e domandi

Di sospetto e di fede nel mondo curioso dei grandi

Anche se non avrai le mie risse terrose di campi, cortile e di strade

E non saprai che sapore ha il sapore dell’uva rubato a un filare

Presto ti accorgerai com'è facile farsi un’inutile software di scienza

E vedrai che confuso problema è adoprare la propria esperienza…

Culodritto, cosa vuoi che ti dica?

Solo che costa sempre fatica

E che il vivere è sempre quello, ma è storia antica, Culodritto…

Dammi ancora la mano, anche se quello stringerla è solo un pretesto

Per sentire quella tua fiducia totale che nessuno mi ha dato o mi ha mai chiesto

Vola, vola tu, dov’io vorrei volare, verso un mondo dove è ancora tutto da fare

E dove è ancora tutto, o quasi tutto…

Vola, vola tu, dov’io vorrei volare, verso un mondo dove è ancora tutto da fare

E dove è ancora tutto, o quasi tutto, da sbagliare…

Maar hoe zou ik willen dat ik jouw ogen had, wijd open voor de wereld als vloeipapier

En je lach zuiver en vol, met bijna geen spijt of spijt

Maar wat zou ik willen dat ik alles nog steeds als boeken moest zien om door te bladeren

En heb nog steeds alles, of bijna alles, om te proberen ...

Culodritto, die veilig weggaat, levend transformerende corsair-chromosomen

Van Lombarden, Kelten en Romeinen van de oude vlakte, van bergbeklimmers

Koningin van afstandsbedieningen, van absolute gnosis die je beweert en vraagt

Van achterdocht en vertrouwen in de merkwaardige wereld van de groten

Zelfs als je mijn aardse vechtpartijen van velden, tuinen en straten niet hebt

En je weet niet hoe de smaak van van een rij gestolen druiven smaakt

Je zult snel merken hoe gemakkelijk het is om nutteloze wetenschappelijke software te maken

En je zult zien wat een verwarrend probleem het is om je eigen ervaring te gebruiken ...

Krokodil, wat wil je dat ik je vertel?

Behalve dat het altijd moeite kost

En dat leven is altijd hetzelfde, maar het is oude geschiedenis, Culodritto...

Geef me weer je hand, ook al is dat schudden maar een voorwendsel

Om dat totale vertrouwen van jou te voelen dat niemand me ooit heeft gegeven of waar ik om heb gevraagd

Vlieg, vlieg je, waar ik zou willen vliegen, naar een wereld waar alles nog moet gebeuren

En waar is alles, of bijna alles nog...

Vlieg, vlieg je, waar ik zou willen vliegen, naar een wereld waar alles nog moet gebeuren

En waar is nog alles, of bijna alles, fout...