Certo Non Sai - Francesco Guccini

Certo non sai quanto sei dolce e bela quando dormi

Coi tuoi capelli sparsi e abbandonati sul cuscino

Neri e lucenti, come degli stormi

Di corvi in volo chiaro del mattino

Certo non so che cosa puoi sognare quando sogni

E appare solo appena un lieve affanno nel respiro

Che ti esce piano e si mescola coi suoni

Di questa notte che si consuma in giro

E sulla tua fronte gocce di sudore;

Io vorrei asciugarle, io vorrei parlarti

Dirti cose vane ma c'è in me il timore

Di spezzarti il sonno, forse di svegliarti

Forse non sai quando sia felice nel vederti

Addormentata e persa accanto a me, stesa vicino;

Quanto sia bello il gioco dell’averti

In sogno verso chissà quale destino

Certo non sai quanto mi commuovi quando dici

Parole strane e quasi senza senso a mezza voce

Forse ricordi di attimi felici

Persi in un atomo onirico veloce

Certo non so con cosa o chi sorride quel sorriso;

Dicon con gli angeli ma il nostro cielo è quello umano

Un lampo breve che dà luce al viso

Accarezzato da questa mia mano

Questa breve notte lenta si frantuma

Ed il nuovo giorno piano sta arrivando

Già sull’est albeggia, non c'è più la luna;

Sveglia ti alzi e chiedi: «Cosa stai guardando?»

Forse non sai quando di sonno e di notte sei bagnata

Quanto ti ami e quanto siano vuote le parole;

Chiedo: «Che sogni ti hanno accompagnata?»

E fuori il giorno esplode al nuovo sole

Je weet natuurlijk niet hoe lief en zalig je bent als je slaapt

Met je haar verspreid en achtergelaten op het kussen

Zwart en glanzend, als zwermen

Van kraaien in heldere vlucht in de ochtend

Ik weet natuurlijk niet waar je van kunt dromen als je droomt

En er verschijnt slechts een lichte piepende ademhaling

Dat komt er langzaam uit en vermengt zich met de geluiden

Van deze nacht die rond wordt geconsumeerd

En zweetdruppels op je voorhoofd;

Ik wil ze graag drogen, ik wil graag met je praten

Om je dingen tevergeefs te vertellen, maar er is angst in mij

Om je slaap te breken, misschien om je wakker te maken

Je weet misschien niet wanneer hij blij is je te zien

In slaap en verloren naast me, liggend naast me;

Hoe mooi is het spel van jou hebben

In een droom naar wie weet welk lot

Natuurlijk weet je niet hoeveel je me beweegt als je zegt

Vreemde en bijna betekenisloze woorden met een lage stem

Misschien herinneringen aan gelukkige momenten

Verloren in een snel droomatoom

Ik weet natuurlijk niet waarmee of met wie die glimlach lacht;

Ze zeggen met de engelen, maar onze hemel is de menselijke

Een korte flits die licht geeft aan het gezicht

Gestreeld door deze hand van mij

Deze korte langzame nacht spat uiteen

En de nieuwe dag komt er langzaam aan

Al in het oosten begint het te dagen, de maan is er niet meer;

Je wordt wakker en staat op en vraagt: "Waar kijk je naar?"

Je weet misschien niet wanneer je slaapt en 's nachts nat bent

Hoeveel je van jezelf houdt en hoe leeg woorden zijn;

Ik vraag: "Welke dromen hebben je vergezeld?"

En buiten explodeert de dag in de nieuwe zon