Canzone di notte n.4 - Francesco Guccini

Ehi notte, che mi arrivi di soppiatto

Notte senza rumori e senza imprese

Ehi notte, che ti strusci come un gatto

Contro gli angoli più oscuri del paese

Ehi notte, che ti insinui in ogni anfratto

Notte pavanese

Ehi notte, che improvvisa sei discesa

Felina e silenziosa come il lupo

E non permetti difesa né resa

E tutto avvolgi in un mantello cupo

Ehi notte, che mi hai avvinto di sorpresa

Del tuo viluppo

Il fiume Muglia sempre laggiù in fondo

E nel silenzio bevi la sua voce

Racconta questo eterno vagabondo

Storie del viaggio da sorgente a foce

Ma lo interrompe un camion errabondo

Che romba veloce

Ehi notte, che ricalchi l’atmosfera

Svagata e dolce di quando ero bambino

E la battola ritmica sbatteva

In casa giù dai ruoti all’abbaino

E sentivi le macine frusciare dentro il mulino

Ehi notte, quante notti ti ho incontrato

Quando tutti eravamo ancora ignari

Di quel che ci sarebbe capitato

Notti senza traguardi e cellulari

E immortali avevamo forza e fiato

Come corsari

La notte la lasciavi scivolare

E poi svaniva col primo barlume

Età acerba, la gran voglia di andare

A parlare coi boschi e con il fiume

Mentre adesso quel mondo ti scompare

Sotto il bitume

Ehi notte, che sussurri lentamente

Le rime di poeti ormai scordati

Pagine lette a vuoto, tutto e niente

Giorni e ricordi già dimenticati

Chimici giochi erosi dalla mente

Via frantumati

Ehi notte, larga e oscura di altre notti

Rabbiose, fatte a morsi, divorate

Prendendo a gabbo ipocriti e bigotti

Lunghe d’inverno, eterne nelle estati

Chitarra e vino e via come cazzotti

Notti passate

Ma tutto cambia attorno e già lo sai

Ti gira dentro e fuori la tua età

E allora, notte, che mi porterai?

Rimpianto, noia quiete o verità?

O, indifferente a tutto, te ne andrai

Senza pietà?

Notte di stelle a correre nel cielo

O son le nubi che spinte dal vento

Sbatacchiano impazzite come un telo

Che cambia forma e posa ogni momento

E la luna scompare dietro un velo

D’ombra e d’argento

Le poche luci accese sulle coste

Figurano un presepio di maniera

Immagini e animali nelle roste

E voci d’altri tempi e d’altra era

Se di domande accennano risposte

È una preghiera

Ehi notte, che mi lasci immaginare

Fra buio e luci, quando tutto tace

I giorni per la quiete e per lottare

Il tempo di tempesta e di bonacce

Notte tranquilla che mi fai trovare, forse

La pace

Hé nacht, kom stiekem naar me toe

Nacht zonder lawaai en zonder zaken

Hey nacht, je kruipt als een kat

Tegen de donkerste uithoeken van het land

Hey nacht, je kruipt in alle hoeken en gaten

Pavanese nacht

Hey nacht, wat ging je plotseling naar beneden

Katachtig en stil als de wolf

En je staat geen verdediging of overgave toe

En allemaal gewikkeld in een sombere mantel

Hey nacht, je hebt me verrast

Van je kluwen

De rivier de Muglia altijd daar beneden

En in de stilte drink je zijn stem

Vertel deze eeuwige zwerver

Verhalen van de reis van bron tot mond

Maar een zwervende vrachtwagen onderbreekt hem

Dat brult snel

Hey nacht, kun je de sfeer traceren?

Leuk en lief dan toen ik een kind was

En de ritmische battola bonkte

Thuis, van de wielen naar de dakkapel

En je kon de molenstenen horen ritselen in de molen

Hey nacht, hoeveel nachten heb ik je ontmoet

Toen we ons allemaal nog niet bewust waren

Van wat er met ons zou gebeuren

Nachten zonder doelen en mobiele telefoons

En onsterfelijken, we hadden kracht en adem

zoals kapers

De nacht dat je het laat glippen

En toen verdween het met de eerste glimp

Onrijpe leeftijd, het grote verlangen om te gaan

Praten met het bos en de rivier

Terwijl nu die wereld van je verdwijnt

Onder het bitumen

Hey nacht, langzaam fluisteren

De rijmpjes van vergeten dichters

Pagina's blanco gelezen, alles en niets

Dagen en herinneringen al vergeten

Chemische spelletjes uitgehold door de geest

Straat verbrijzeld

Hey nacht, wijd en donker van andere nachten

Boos, gebeten, verslonden

Hypocrieten en dwepers aanpakken

Lang in de winter, eeuwig in de zomer

Gitaar en wijn en uit als stoten

afgelopen nachten

Maar alles verandert en je weet het al

Het verandert je in en uit je leeftijd

Dus, nacht, wat ga je me brengen?

Spijt, verveling, rust of waarheid?

Of, onverschillig voor alles, ga je weg

Genadeloos?

Nacht van sterren die in de lucht rennen

Of worden de wolken voortgestuwd door de wind

Ze rammelen als een deken

Dat verandert elk moment van vorm en pose

En de maan verdwijnt achter een sluier

Van schaduw en zilver

De weinige lichten aan de kusten

Ze bedenken een manier wieg

Afbeeldingen en dieren op de lijst

En stemmen uit andere tijden en uit een ander tijdperk

Als vragen wijzen op antwoorden

Het is een gebed

Hey nacht, laat me voorstellen

Tussen duisternis en licht, als alles stil is

Dagen voor stilte en vechten

De tijd van storm en rust

Stille nacht die je me laat vinden, misschien

Vrede