Canzone Delle Ragazze Che Se Ne Vanno - Francesco Guccini

Le strade sono aperte ed il momento viene sempre: sapessi quante volte l’ho

vissuto!

Stagione di canzoni, di facili emozioni: un' altra volta ancora abbiamo chiuso.

T' invidio perch?

ancora hai molte pagine da aprire

di un libro che ho gi?

letto e che tu devi ancor scoprire,

ma quando capirai che cerchi un libro che non c'?,

allora ti ricorderai di me…

C'?

Shangri-La che attende perch?

il nodo che ti prende per te c'?

ancora tutto da inventare.

Vedrai questi tuoi giorni in un minuto di ricordi e quanti giorni hai ancora da incontrare.

Invidio i tuoi paesaggi che non so e non vedr?

mai,

rimpiango le ragioni per cui ancora piangerai,

ma quando piangerai te stessa e ci?

che?

dentro in te,

allora ti ricorderai di me…

Gi?

Superman non vola sui tuoi sogni della scuola, Mandrake e Wiz son solo

falsi maghi, cosmogonie segrete che credevi ormai complete si stan riempiendo

adesso di presagi.

Gi?

temi che il giullare getti maschere e casacca

e mostri il vero volto dietro al velo della biacca,

ma quando vedrai meglio quello che dicevo a te,

allora ti ricorderai di me…

Ma eroi, profeti, miti, santi, bambole e banditi ti rapiranno ancora tante volte

o tu li aspetterai e non verranno mai, per una aperta chiudi cento porte.

Ed io chi sono stato nelle fantasie che vivi?

Poeta od ubriaco nei racconti per gli amici,

ma quando picchierai la testa contro ai tuoi perch?

allora ti ricorderai di me…

Le ore sono andate e le parole consumate attendon le parole che verranno.

Castelli e primavere che hai creduto di vedere non sai se son durante un' ora o un anno.

Son pronti i tuoi misteri: chiama ci?

che non conosci,

gi?

corri dove ho corso, verso nuove strade e voci,

ma se vorrai capire tutto questo che cos' ?,

allora ti ricorderai, allora ti ricorderai, allora ti ricorderai di me…

De wegen zijn open en het moment komt altijd: ik wist hoe vaak ik het heb

leefde!

Seizoen van liedjes, van gemakkelijke emoties: opnieuw zijn we klaar.

Ik benijd je waarom?

je hebt nog veel pagina's te openen

van een boek dat ik al heb?

gelezen en dat moet je nog ontdekken,

maar wanneer begrijp je dat je een boek zoekt dat er niet is?,

dan zul je me herinneren...

Daar?

Shangri-La wachten waarom?

de knoop die je voor je neemt c'?

allemaal nog uit te vinden.

Je ziet deze dagen van jou in een minuut van herinneringen en hoeveel dagen je nog moet ontmoeten.

Ik benijd je landschappen die ik niet ken en niet zal zien?

nooit,

Ik heb spijt van de redenen waarom je nog steeds huilt,

maar wanneer ga je zelf huilen en daar?

Dat?

binnenin jou,

dan zul je me herinneren...

Ge?

Superman vliegt niet op je schooldromen, Mandrake en Wiz zijn alleen

valse tovenaars, geheime kosmogonieën waarvan je dacht dat ze nu compleet waren, raken vol

nu van voortekenen.

Ge?

je bent bang dat de nar met maskers en tunieken zal gooien

en laat je ware gezicht zien achter de witte loden sluier,

maar als je beter ziet wat ik tegen je zei,

dan zul je me herinneren...

Maar helden, profeten, mythen, heiligen, poppen en bandieten zullen je nog vaak ontvoeren

of je wacht op ze en ze zullen nooit komen, want als je er één opent, sluit je honderd deuren.

En wie ben ik geweest in de fantasieën waarin je leeft?

Dichter of dronken in verhalen voor vrienden,

maar als je je hoofd tegen het jouwe stoot, waarom?

dan zul je me herinneren...

De uren zijn verstreken en de verteerde woorden wachten op de woorden die komen.

Kastelen en bronnen waarvan je dacht dat je ze zag, je weet niet of ze voor een uur of een jaar zijn.

Je mysteries zijn klaar: bel ons?

dat weet je niet,

al

ren waar ik rende, naar nieuwe wegen en stemmen,

maar als je dit alles wilt begrijpen, wat is het dan?

dan zul je het je herinneren, dan zul je het je herinneren, dan zul je je mij herinneren ...