Bisanzio - Francesco Guccini

Anche questa sera la luna è sorta

Affogata in un colore troppo rosso e vago

Vespero non si vede, si è offuscata

La punta dello stilo si è spezzata

Che oroscopo puoi trarre questa sera, Mago?

Io Filemazio, protomedico, matematico, astronomo, forse saggio

Ridotto come un cieco a brancicare attorno

Non ho la conoscenza od il coraggio

Per fare quest’oroscopo, per divinar responso

E resto qui a aspettare che ritorni giorno

E devo dire, devo dire che sono forse troppo vecchio per capire

Che ho perso la mia mente in chissà quale abuso od ozio

Ma stan mutando gli astri nelle notti d’equinozio

O forse io, forse io ho sottovalutato questo nuovo Dio

Lo leggo in me e nei segni che qualcosa sta cambiando

Ma è un debole presagio che non dice come e quando…

Me ne andavo l’altra sera, quasi inconsciamente

Giù al porto a Bosphoreion, là dove si perde

La terra dentro al mare fino quasi al niente

E poi ritorna terra e non è più occidente:

Che importa a questo mare essere azzurro o verde?

Sentivo i canti osceni degli avvinazzati

Di gente dallo sguardo pitturato e vuoto…

Ippodromo, bordello e nordici soldati

Romani e Greci, urlate dove siete andati…

Sentivo bestemmiare in alamanno e in goto…

Città assurda, città strana di questo imperatore, sposo di puttana

Di plebi smisurate, labirinti ed empietà

Di barbari che forse sanno già la verità

Di filosofi e di eteree, sospesa tra due mondi e tra due ere…

Fortuna e età han deciso per un giorno non lontano

O il fato chiederebbe che scegliesse la mia mano, ma…

Bisanzio è forse solo un simbolo insondabile

Segreto e ambiguo come questa vita

Bisanzio è un mito che non mi è consueto

Bisanzio è un sogno che si fa incompleto

Bisanzio forse non è mai esistita

E ancora ignoro e un’altra notte è andata

Lucifero è già sorto e si alza un po' di vento

C'è freddo sulla torre o è l’età mia malata

Confondo vita e morte e non so chi è passata…

Mi copro col mantello il capo e più non sento

E mi addormento, mi addormento, mi addormento…

De maan is vanavond weer opgekomen

Verdronken in een te rode en vage kleur

Vespero kan niet worden gezien, het is wazig

De punt van de stylus is afgebroken

Welke horoscoop kun je vanavond tekenen, Magus?

Ik, Philematius, een protomediaan, wiskundige, astronoom, misschien een wijs man

Verkleind als een blinde die rondtast

Ik heb niet de kennis of de moed

Om deze horoscoop te maken, om een ​​divinaire reactie te geven

En ik blijf hier wachten tot de dag terugkomt

En ik moet zeggen, ik moet zeggen dat ik misschien te oud ben om het te begrijpen

Dat ik gek ben geworden in wie weet wat voor misbruik of ledigheid?

Maar de sterren veranderen in de nachten van de equinox

Of misschien heb ik, misschien heb ik deze nieuwe God onderschat

Ik lees het in mij en in de tekenen dat er iets aan het veranderen is

Maar het is een vaag voorteken dat niet zegt hoe en wanneer ...

Ik ging laatst weg, bijna onbewust

Beneden in de haven in Bosphoreion, waar het verloren gaat

Het land in de zee tot bijna niets

En dan keert het terug naar het land en is niet langer het Westen:

Wat maakt het voor deze zee uit om blauw of groen te zijn?

Ik hoorde de obscene liedjes van de dronkaards

Van mensen met een geschilderde en lege blik...

Hippodroom, bordeel en Noordse soldaten

Romeinen en Grieken, roep waar ben je gebleven...

Ik hoorde gevloek in alamanno en ging naar ...

Absurde stad, vreemde stad van deze keizer, echtgenoot van een hoer

Van immens plebs, labyrinten en goddeloosheid

Van barbaren die de waarheid misschien al kennen

Van filosofen en etherische, zwevend tussen twee werelden en tussen twee tijdperken ...

Geluk en leeftijd hebben besloten voor een dag niet ver weg

Of het lot zou hem vragen mijn hand te kiezen, maar...

Byzantium is misschien slechts een ondoorgrondelijk symbool

Geheim en dubbelzinnig zoals dit leven

Byzantium is een mythe die mij niet bekend is

Byzantium is een droom die onvolledig wordt

Byzantium heeft misschien nooit bestaan

En ik weet het nog steeds niet en er is weer een nacht voorbij

Lucifer is al opgestaan ​​en er waait een beetje wind

Is het koud op de toren of is het mijn zieke leeftijd?

Ik verwar leven en dood en ik weet niet wie er voorbij is...

Ik bedek mijn hoofd met mijn mantel en ik voel niet meer

En ik val in slaap, ik val in slaap, ik val in slaap...