Argentina - Francesco Guccini

Il treno, ah, un treno è sempre così banale se non è un treno della prateria

O non è un tuo «Orient Express» speciale, locomotiva di fantasia

L' aereo, ah, l' aereo è invece alluminio lucente, l' aereo è davvero saltare

il fosso

L' aereo è sempre «The Spirit of Saint Louis» ,"Barone Rosso"

E allora ti prende quella voglia di volare che ti fa gridare in un giorno

sfinito

Di quando vedi un jumbo decollare e sembra che s' innalzi all’infinito

E allora, perchè non andare in Argentina?

Mollare tutto e andare in Argentina

Per vedere com'è fatta l’Argentina…

Il tassista, ah, il tassista non perse un istante a dirci che era pure lui

italiano

Gaucho di Sondrio o Varese, ghigna da emigrante, impantanato laggiù lontano

Poi quelle strade di auto scarburate e quella gente anni '50 già veduta

Tuffato in una vita ritrovata, vera e vissuta

Come entrare a caso in un portone di fresco, scale e odori abituali

Posar la giacca, fare colazione e ritrovarsi in giorni e volti uguali

Perchè io ci ho già vissuto in Argentina, chissà come mi chiamavo in Argentina

E che vita facevo in Argentina?

Poi un giorno, disegnando un labirinto di passi tuoi per quei selciati alieni

Ti accorgi con la forza dell' istinto che non son tuoi e tu non gli appartieni

E tutto è invece la dimostrazione di quel poco che a vivere ci è dato

E l' Argentina è solo l' espressione di un' equazione senza risultato

Come i posti in cui non si vivrà, come la gente che non incontreremo

Tutta la gente che non ci amerà, quello che non facciamo e non faremo

Anche se prendi sempre delle cose, anche se qualche cosa lasci in giro

Non sai se è come un seme che dà fiore o polvere che vola ad un respiro

L' Argentina, l' Argentina, che tensione!

Quella Croce del Sud nel cielo terso

La capovolta ambiguità d' Orione e l' orizzonte sembra perverso

Ma quando ti entra quella nostalgia che prende a volte per il non provato

C'è la notte, ah, la notte, e tutto è via, allontanato

E quella che ti aspetta è un' alba uguale che ti si offre come una visione

La stessa del tuo cielo boreale, l’alba dolce che dà consolazione

E allora, com'è tutto uguale in Argentina!

Oppure, chissà com'è fatta l'

Argentina

E allora… «Don't cry for me, Argentina»…

De trein, ah, een trein is altijd zo alledaags als het geen prairietrein is

Of het is niet je speciale "Orient Express", fantasielocomotief

Het vliegtuig, ah, het vliegtuig is in plaats daarvan glanzend aluminium, het vliegtuig springt echt

de sloot

Het vliegtuig is altijd «The Spirit of Saint Louis», "Rode Baron"

En dan krijg je dat verlangen om te vliegen waardoor je binnen een dag schreeuwt

uitgeput

Wanneer je een jumbo ziet opstijgen en het lijkt te stijgen tot in het oneindige

Dus waarom niet naar Argentinië?

Laat alles vallen en ga naar Argentinië

Om te zien hoe Argentinië gemaakt wordt...

De taxichauffeur, ah, de taxichauffeur verspilde geen moment om ons te vertellen dat hij het ook was

Italiaans

Gaucho di Sondrio of Varese, grijnst als een emigrant, daar ver vastgelopen

Dan die straten van gehavende auto's en die mensen van de jaren 50 al gezien

Ondergedompeld in een herontdekt, waar en geleefd leven

Zoals willekeurig een nieuwe deur binnengaan, trappen en gebruikelijke geuren

Zet je jas neer, ontbijt en bevind je in dezelfde dagen en gezichten

Want ik heb daar al in Argentinië gewoond, wie weet hoe ik in Argentinië heette

En welk leven leidde ik in Argentinië?

Dan op een dag, een doolhof van je stappen tekenen voor die buitenaardse kasseien

Je realiseert je met de kracht van instinct dat ze niet van jou zijn en dat je niet van hen bent

En alles is in plaats daarvan de demonstratie van het weinige dat we krijgen om te leven

En Argentinië is slechts de uitdrukking van een vergelijking zonder resultaat

Zoals de plaatsen waar we niet zullen wonen, zoals de mensen die we niet zullen ontmoeten

Alle mensen die niet van ons zullen houden, wat we niet doen en niet zullen doen

Zelfs als je altijd dingen meeneemt, zelfs als je iets laat liggen

Je weet niet of het is als een zaadje dat bloem geeft of stof dat met een adem vliegt

Argentinië, Argentinië, wat een spanning!

Dat Zuiderkruis in de heldere lucht

De omgedraaide dubbelzinnigheid van Orion en de horizon lijkt pervers

Maar wanneer je die nostalgie krijgt die soms voor het onbeproefde duurt

Er is nacht, ah, nacht, en alles is weg, ver weg

En wat je te wachten staat is een gelijke dageraad die zich aan jou aanbiedt als een visie

Hetzelfde als je noordelijke hemel, de zoete dageraad die troost geeft

Dus, hoe is alles hetzelfde in Argentinië!

Of, wie weet wat de

Argentinië

En dan ... "Huil niet om mij, Argentinië" ...