Addio (Intro) - Francesco Guccini

Nell’anno '99 di nostra vita

io, Francesco Guccini, eterno studente

perch?

la materia di studio sarebbe infinita

e soprattutto perch?

so di non sapere niente,

io, chierico vagante, bandito di strada,

io, non artista, solo piccolo baccelliere

perch?, per colpa d’altri, vada come vada,

a volte mi vergogno di fare il mio mestiere,

io dico addio…

In het jaar '99 van ons leven

Ik, Francesco Guccini, eeuwige student

waarom?

het onderwerp van studie zou oneindig zijn

en vooral waarom?

Ik weet dat ik niets weet,

Ik, een dolende geestelijke, een struikrover,

Ik, geen artiest, maar een kleine vrijgezel

omdat het door de schuld van anderen gaat zoals het gaat,

Soms schaam ik me om mijn werk te doen,

Ik zeg dag ...