68 - Ernia

Ricordo già dalla terza media

Classificato tra i ragazzi della classe media

Di quelli «Suo figlio può, ma non si applica"e sta

Sulla sedia in piedi perché il casino si fa e poi si rimedia

Son passati in fretta

Gli anni a tavoletta

Gli ho guardati sfilare dal bus

Rubavo qualche motoretta

Ma una cosa è certa

Mi promisi di non farlo più

E vivo come non ci fosse un domani

Perché il presente certo in forse è il domani, ah

Eppure corro come una saetta

Tu mi dici: «Aspetta»

Ma ho paura di tornare giù

Dalla mia fermata, mi sembra quasi che

Su questa 68, ci sia ancora del posto

Quella prima è andata, mi guardi come se

Volessi darmi torto, e a me va bene così

Mi dissero: «Fai lo scientifico, hai un futuro prolifico»

Ma la vita è molto più interessante quando si è in bilico

Io già da piccolo un cervello granitico ma lo impegnavo in altro

Quindi violai qualche articolo

Facevo la spola, sì, tra strada e scuola

Quasi sempre chiamavano i miei

In zona sono ancora Er nyah di Bonola

Così resto dal 2006

Ci rimase male mamma al mio primo arresto

Diceva «Pà, sbattilo fuori di casa, lo detesto»

Tra palazzoni e villette schiera stavo nel mezzo

Così che prendevo da entrambi, mi comportavo in base al contesto

In zona mia ci passava soltanto un mezzo

La 68 portava fuori e portava in centro

C’era la metro, ma così non pagavo il biglietto

E non sapevo dove sarei finito, un po' come adesso

Dalla mia fermata, mi sembra quasi che

Su questa 68, ci sia ancora del posto

Quella prima è andata, mi guardi come se

Volessi darmi torto, e a me va bene così

Ti sei mai chiesto: «Cosa fai?», «Dove stai andando?»

«Se lo fai, come mai?», «Perché stai a farlo?»

Io che pensavo di esser morto tutto un tratto mi sono svegliato dentro la

cabina di comando

Mi chiedi che farò da grande, rispondo: «Il cantante»

Come se non mi sia accorto di questo contante

Sorrido quando capita che dicano: «Ci metti troppo»

Perché la strada è più corta solo al ritorno

Io mi ero iscritto a lingue, però quelle delle tipe

Per pagarmi i video ero l’insegnante di ripe

Poi, un biglietto di sola partenza, manco i soldi per la benza

A Londra mangiai riso tutta la mia permanenza

Dormivo dentro una soffitta con una croata

Sessantenne squilibrata che parlava con la bava

Eppure le volevo bene, come si vuol bene ai matti

Perché non si vivon le avventure se non ti ci adatti

Tornato stavo un poco messo, stavo un po' depresso

Per fare due lire avrei pulito pure il cesso

Trovai come dog sitter, poi di notte la reception

È per questo che ho paura di svegliarmi come Inception

Ed aspettavo il bus, quello delle sei e mezzo

Per andare in centro a dare i curricula da commesso

Non facevo domande, ero felice dopo tutto e non sapevo dove sarei finito un po'

come adesso

Dalla mia fermata, mi sembra quasi che

Su questa 68, ci sia ancora del posto

Quella prima è andata, mi guardi come se

Volessi darmi torto, e a me bene così

Dalla mia fermata, mi sembra quasi che

Su questa 68, ci sia ancora del posto

Quella prima è andata, mi guardi come se

Volessi darmi torto, e a me va bene così

Ik herinner me al van de achtste klas

Gerangschikt onder jongens uit de middenklasse

Van die "Uw zoon kan, maar hij past niet" en hij is

Op de stoel staan ​​want de rommel is gemaakt en dan is het verholpen

Ze gingen snel voorbij

De tabletjaren

Ik zag ze uit de bus glippen

Ik heb wat scooters gestolen

Maar één ding is zeker

Ik heb mezelf beloofd het niet meer te doen

En ik leef alsof er geen morgen is

Omdat het heden zeker morgen is, ah

Toch ren ik als een speer

Je zegt me: "Wacht"

Maar ik ben bang om weer naar beneden te gaan

Vanaf mijn halte voelt het bijna zo

Op deze 68 is er nog plek

Die eerste is weg, je kijkt me aan alsof

Ik wilde mezelf de schuld geven, en dat is oké voor mij

Ze vertelden me: "Wees een wetenschapper, je hebt een vruchtbare toekomst"

Maar het leven is zoveel interessanter als het op het spel staat

Ik had als kind al een granieten brein, maar ik heb het aan iets anders toevertrouwd

Dus ik heb sommige artikelen geschonden

Ik was aan het pendelen, ja, tussen de straat en school

Ze noemden bijna altijd de mijne

In de omgeving zijn nog steeds Er nyah di Bonola

Dus ik ben sinds 2006 gebleven

Mam was overstuur bij mijn eerste arrestatie

Hij zei: "Pap, gooi hem het huis uit, ik haat hem"

Tussen hoogbouw en rijtjeshuizen zat ik in het midden

Zodat ik van hen beiden nam, gedroeg ik me volgens de context

In mijn omgeving was er maar één voertuig

68 leidde naar buiten en leidde naar het centrum

Er was de metro, maar ik heb dus niet voor het kaartje betaald

En ik wist niet waar ik terecht zou komen, een beetje zoals nu

Vanaf mijn halte voelt het bijna zo

Op deze 68 is er nog plek

Die eerste is weg, je kijkt me aan alsof

Ik wilde mezelf de schuld geven, en dat is oké voor mij

Heb je je ooit afgevraagd: "Wat ben je aan het doen?", "Waar ga je heen?"

"Als je het doet, hoe komt het dan?", "Waarom doe je het?"

Ik dacht dat ik dood was ineens werd ik wakker van binnen

controle cabine

Je vraagt ​​me wat ik zal opgroeien, ik antwoord: "De zanger"

Alsof ik dit geld niet heb opgemerkt

Ik glimlach als het gebeurt dat ze zeggen: "Je duurt te lang"

Omdat de weg alleen op de terugweg korter is

Ik had me ingeschreven voor talen, maar die van de meisjes

Om de video's te betalen was ik de leraar van Ripe

Dan maar een enkeltje, ik heb geen geld voor de bus

In Londen heb ik mijn hele verblijf rijst gegeten

Ik sliep op een zolder met een Kroaat

Zestigjarige gestoorde die met kwijl sprak

En toch hield ik van haar, zoals men van gekken houdt

Omdat je geen avonturen beleeft als je niet bij jezelf past

Terug was ik een beetje gezet, ik was een beetje depressief

Om twee lire te maken zou ik ook het toilet hebben schoongemaakt

Ik vond de receptie als hondenoppas, dan 's nachts

Daarom ben ik bang om wakker te worden als Inception

En ik zat te wachten op de bus, die om half zes

Naar de stad gaan om de cv's te geven als klerk

Ik stelde geen vragen, ik was toch blij en wist niet waar ik terecht zou komen

zoals nu

Vanaf mijn halte voelt het bijna zo

Op deze 68 is er nog plek

Die eerste is weg, je kijkt me aan alsof

Ik wilde het mij kwalijk nemen, en dat is prima voor mij

Vanaf mijn halte voelt het bijna zo

Op deze 68 is er nog plek

Die eerste is weg, je kijkt me aan alsof

Ik wilde mezelf de schuld geven, en dat is oké voor mij