Ein freundliches Wort hat meine Seele berührt - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

«'s wird wohl ein Tag wie all die ander’n werden"so sagt' ich mir,

war innerlich bereit die üblen Worte aufs neue zu ertragen,

den täglich' Spott, das altbekannte Leid.

Doch zaubrisch,

mächt'ge Dinge die können jederzeit gescheh’n,

mit off’nem Herz und Sinn’en kann sterblich' Aug' sie seh’n…

als ich dort saß, des Zuges kommen harrte,

da sah ich sie, die ich in Kindertagen kannt'.

schnell schaut' ich fort, kaum einen Gruß erorartend,

wohl wissend, daß die «Masse"manch' Erinn’rung gern' verbannt.

Doch vorbestimmte Dinge ereignen, man glaubt es kaum.

Selts’am, unerwartet, schwerlich den eig’nen Ohr’n zu trau’n.

«Ach, sag ken’ich dich nicht?», sprach sie,

mir gegenüber als sie Platz nahm, trotz eines fast leeren Abteils.

«Bist du nicht die, welche als einz’ge mit mir spielte,

als ich neu war fremd und damals so allein.

Ich möchte mich gerne nun bei dir bedanken für deine lieben Worte,

als sonst keiner mit mir sprach.

Seit Jahren schon spür' ich das Verlangen

dir zu offenbar’n wie wertvoll deine Hilfe war.

Aus Ungarn kam ich, kannt' niemand, nur du spieltest mit mir.

Du gabst mir Kraft, und endlich heute dank ich dir dafür.

Von weitem hab' ich dich ja schon so oft geseh’n,

doch irgendwie hab' ich mich nie richtig getraut.

Deiner Reaktion war ich mir nicht ganz sicher zahlreich sind die Geruchte,

siehst du doch so seltsam aus."In der Stadt.

angekommen schaute sie auf ihre Uhr und sprach:

«Ich hab' noch Zeit woll’n wir 'nen Kaffee trinken geh’n?" — «Uuh,

auf keinen Fall,

Darling.

Ich trinke niemals Kaffee, doch eine Tasse Tee»,

meint' ich,

«wär' jetzt durchaus schon».

Und so zogen wir los ohne festes Ziel

und suchten nach einem angemess’nem Ort.

doch in dem ersten Cafe wollt man uns nicht bedienen,

starrt' uns bös' nur an, und so gingen wir fort.

Zwei Gassen weiter…,

ein Gasthof ward gefunden, die Zeit verging, also kehrten wir ein.

Gar viel junges Volk war hier versammelt spielte… rauchte,

sprach und starrte… — zum Glück war ich nicht allein.

Ja, schicksalhafte Wege,

ein wundervoll Geschenk von günstig' Geisterhänden meine Schritte war’n gelenkt.

Ja, aus freien Stücken hätt' solch' Ort ich nie besucht denn was dort zu

ewarten ist,

ich weiß es nur zu gut… ein Mann gehüllt in Schwärze ein heißes Mahl

verzehrend,

er saß mir gegenüber an einem ander’n Tisch und für den intimsten,

flucht’gen Augenblich schauten wir uns an,

und uns’re Blicke trafen sich.

So völlig unerwartet, mein Innerstes berührt den Dornenwall durchdrungen,

und Lebenskraft gespürt… und als wir gehen mußten, wartete er auf mich,

er kam zu uns herüber, er kam an uns’ren Tisch.

«Ich muß dir etwas sagen, sonst kann ich noch nicht geh’n.

Was immer and’re denken, ich find' dich wunderschön!»

oh, welch ein Zaubermantel, der nun machtvoll mich umgab,

der zaubrisch mich erhöhte und schenkte neue Kraft.

für zwei volle Tage erfüllt' mich jene Macht, und alle bösen Worte,

sie perlten an mir ab.

Gar tief in meinem Herzen behut' ich jenes Glück,

und in den dunklen Stunden denk' ich daran zurück!!!

"Het wordt waarschijnlijk een dag zoals alle andere," zei ik tegen mezelf

was innerlijk klaar om de slechte woorden weer te verduren,

de dagelijkse spot, het bekende lijden.

maar magisch,

krachtige dingen die op elk moment kunnen gebeuren,

met een open hart en geest kunnen sterfelijke ogen ze zien...

terwijl ik daar zat te wachten tot de trein zou komen

daar zag ik haar, die ik in mijn jeugd kende.

Ik keek snel weg, nauwelijks een groet horend,

goed wetende dat de "massa" sommige herinneringen graag uitbant.

Maar vooraf bepaalde dingen gebeuren, je gelooft het nauwelijks.

Vreemd, onverwacht, moeilijk te geloven in je eigen oren.

"Oh, zeg ik niet dat ik je ken?" zei ze,

tegenover me terwijl ze ging zitten, ondanks een bijna leeg compartiment.

"Ben jij niet de enige die met mij speelde,

Toen ik nieuw was, was ik toen een vreemde en zo eenzaam.

Ik wil je bedanken voor je lieve woorden,

Toen niemand anders tegen me sprak

Ik heb het verlangen al jaren gevoeld

om u te laten zien hoe waardevol uw hulp was.

Ik kwam uit Hongarije, kende niemand, alleen jij speelde met mij.

Je hebt me kracht gegeven en tot slot dank ik je er vandaag voor.

Ik heb je zo vaak van ver gezien,

maar op de een of andere manier durfde ik het nooit echt.

Ik was niet helemaal zeker van je reactie, de geruchten zijn talrijk

je ziet er zo vreemd uit." In de stad.

toen ze aankwam keek ze op haar horloge en zei:

«Ik heb nog tijd, zullen we een kop koffie drinken?» — «Uuh,

onder geen omstandigheid,

Schat.

Ik drink nooit koffie, maar een kopje thee»,

ik bedoel

"zou nu zijn."

En zo vertrokken we zonder vaste bestemming

en zocht een geschikte plek.

maar in het eerste café wilden ze ons niet bedienen,

staarde ons alleen maar boos aan, en dus gingen we weg.

Twee straten verder...,

er werd een herberg gevonden, de tijd verstreek, dus stopten we.

Veel jonge mensen waren hier bijeen, speelden... gerookt,

sprak en staarde... - gelukkig was ik niet de enige.

Ja, noodlottige manieren

een prachtig geschenk van gunstige geestenhanden werden mijn stappen geleid.

Ja, ik zou nooit uit vrije wil zo'n plek hebben bezocht omdat daar iets aan de hand was

wordt verwacht

Ik ken maar al te goed... een in het zwart gehulde man die een warme maaltijd eet

consumeren,

hij zat tegenover mij aan een andere tafel en voor de meest intieme,

We keken elkaar meteen aan

en onze ogen ontmoetten elkaar.

Zo totaal onverwacht, mijn hart raakt door de doornmuur gedrongen,

en vitaliteit... en toen we moesten vertrekken wachtte hij op mij,

hij kwam naar ons toe, hij kwam naar onze tafel.

"Ik moet je iets vertellen, anders kan ik nog niet gaan.

Wat anderen ook denken, ik vind je mooi!"

oh, wat een magische mantel die me nu krachtig omsingelde,

die me op magische wijze verhief en me nieuwe kracht gaf.

twee hele dagen lang vervulde die macht mij, en alle slechte woorden,

ze rolden van me af.

Ik bewaar dat geluk diep in mijn hart

en in de donkere uren denk ik eraan terug!!!