Sensible - Eddy de Pretto

Ah bah toi t’es l’plus beau

Mais t’as jamais rien trop fait

C’est facile quand on vit

Pas grand chose et on ose effriter les trophées

Quand on est trop bien assis

À juger les travaux finis

Toi t’as tout dit, t’as rien pris

Mais tu parles tout comme si

Puis tu prônes que t’es au dessus

Que tout ça c’est d’la rime

À deux balais, demi-mot

Que t’as même jamais lu, tire

Qu'à continue de cracher, t’en auras presque plus

De ta salive j’en ferai des glisses à perte de vue

Après ça, t'écriras quoi?

Toujours tes problèmes à régler

T'étoufferas tes gros poids que t’essaies d’faire porter

Que t’essaies tout cacher de l'écran où t’envoies

Des «pd», des «tg» sans même savoir orthographier

J’resterai insensible, j’resterai insensible

Face à tes cris sans voix, que t'écris de trop bas

J’resterai insensible, j’resterai insensible

Face aux caractères gras que tu miaules quand t’aboies

Il y a ceux qui proposent, il y a toi qui n’oses pas

Qui restes dans son coin sans jamais faire de faux pas

Plus tu critiques, plus j’encaisse bien

J’aime savoir qu’il y en a qui ne mangent pas de mon pain

Puis j’ai déjà lu que je ne passerai même pas l’hiver

Que j'étais qu’un pd roux sans dents et dans la galère

J’pense qu’il n’y a plus grand chose à dire de moi

Car je serai encore bien là quand t’auras tout dit de toi

Car je pense qu’il va falloir t’y faire

Car je pense avoir bien plus pour te plaire

Car j’aime te faire couler de l’encre à t’en faire chanter

L’air qui te trottera dans la tête jusqu'à dire que t’en es

J’resterai insensible, j’resterai insensible

Face à tes cris sans voix, que t'écris de trop bas

J’resterai insensible, j’resterai insensible

Face aux caractères gras que tu miaules quand t’aboies

Ça fait des bla-bla et bien plus grands que toi

Ça fait un tabac qui se consume trop sans moi

Ça fait des bla-bla, juste du brouhaha

Qui je crois, parlent de moi

Mais je ne m’y vois pas

Insensible, insensible

Insensible, insensible

J’resterai insensible, j’resterai insensible

Face à tes cris sans voix, que t'écris de trop bas

J’resterai insensible, j’resterai insensible

Face aux caractères gras que tu miaules quand t’aboies

Ah bah jij bent de mooiste

Maar je hebt nooit te veel gedaan

Het is makkelijk als je leeft

Niet veel en we durven de trofeeën af te brokkelen

Als we te goed zitten

Het voltooide werk beoordelen

Je hebt je alles verteld, je hebt niets meegenomen

Maar je praat net als

Dan beweer je dat je bovenaan staat

Dat dit allemaal rijmt

Twee bezems, een half woord

Dat je nog nooit hebt gelezen, schiet

Blijf spugen, je raakt bijna op

Van je speeksel maak ik dia's zover het oog reikt

Wat ga je daarna schrijven?

Altijd uw problemen om op te lossen

Je verstikt je zware gewichten die je probeert te dragen

Dat je alles probeert te verbergen voor het scherm waar je naartoe stuurt

"pd", "tg" zonder zelfs maar te weten hoe je moet spellen

Ik zal ongevoelig blijven, ik zal ongevoelig blijven

Geconfronteerd met je stemloze kreten, dat je van te laag schrijft

Ik zal ongevoelig blijven, ik zal ongevoelig blijven

Geconfronteerd met het vet dat je miauwt als je blaft

Er zijn mensen die een aanzoek doen, er zijn jullie die niet durven

Wie blijft in zijn hoek zonder ooit een fout te maken

Hoe meer je bekritiseert, hoe meer ik verzilver

Ik wil graag weten dat er sommigen zijn die mijn brood niet eten

Toen las ik al dat ik de winter niet eens doorkom

Dat ik gewoon een tandeloze roodharige in de problemen was

Ik denk dat er niet veel meer over mij te zeggen valt

Want ik zal nog steeds hier zijn als je alles zegt

Want ik denk dat je eraan moet wennen

Want ik denk dat ik nog veel meer heb om je te plezieren

Omdat ik je graag wil chanteren

Het deuntje dat door je hoofd gaat totdat je zegt dat je weg bent

Ik zal ongevoelig blijven, ik zal ongevoelig blijven

Geconfronteerd met je stemloze kreten, dat je van te laag schrijft

Ik zal ongevoelig blijven, ik zal ongevoelig blijven

Geconfronteerd met het vet dat je miauwt als je blaft

Het is bla-bla en veel groter dan jij

Het is een tabak die te veel wordt geconsumeerd zonder mij

Het is bla-bla, gewoon rumoer

Wie ik geloof, praat over mij

Maar ik kan mezelf niet zien

Ongevoelig, ongevoelig

Ongevoelig, ongevoelig

Ik zal ongevoelig blijven, ik zal ongevoelig blijven

Geconfronteerd met je stemloze kreten, dat je van te laag schrijft

Ik zal ongevoelig blijven, ik zal ongevoelig blijven

Geconfronteerd met het vet dat je miauwt als je blaft