Ego - Eddy de Pretto

Si ça continue

Je me taillerai en or

Je mettrai à ma vue

Que des gens qui m’adorent

Que des gens qui m’dévorent

Que des gens qui m'évoquent un beau moi sans effort

Puis j’inscrirai les rues

Mon nom en lettre d’or

Pour oublier les fut-un-temps ou le dehors

Un peu moins m’as-tu-vu

N'était qu’un wesh alors

N'était qu’un ouais tu sors

N'était qu’un sombre décor

Oh oh oh, bétonné d’ordures

Moi je rêvais d’ailleurs

Je rêvais d'être en sueur

Sur des scènes si pure

Ces saines lueurs azures

Pour crier mes peines juste

Pour créer mes rênes sûr

Et puis parfaire mon allure (mon allure)

J’ai donc conçu un plus grand pour oublier le dure

Plus solide que l’fénéant, qui est en moi et qui lutte

Qui est en moi et qui est sûr de soi

Bien plus de cran que moi deviens un géant tout froid

Je d’viendrais fou ouh ouh ouh de moi

Oh fou ouh ouh ouh comme ça

Si ça continue, je vivrai qu’pour me plaire

Qu’on m’acclame, qu’on me suce

Qu’on l’avale toute entière

Qu’on me dise tout au plus que je n’suis pas qu’un rêve, que je suis encore plus

Je deviendrai accro de celui qui donne l’air

Que tout est bien plus beau quand c’est pas dans ses terres

Quand c’est dans les journaux

Car ma vie est plus terne en dehors des réseaux

Et de mes vues j’en ferai des changements d’humeur

Que je compterais par peur de red’venir inconnnu

De retomber dans le plus

Où j’n'étais pas grand chose

Où j’n'étais même jamais vu

Alors je jouerais à l'être même tout le temps balek

J’nourrirais mon égo de cuillère de paraître

Jusqu'à en perdre la peau, jusqu'à m’en perdre dedans

Jusqu'à faire couler du sang sur les reflets de mon trop grand

J’te jure je d’viendrais fou ouh ouh ouh de moi

Oh fou ouh ouh ouh comme ça

J’t’assure je d’viendrais fou ouh ouh ouh de moi

Oh fou ouh ouh ouh comme ça

Car à tout les quarts d’heure

J’vérifie mon contenu

S’il n’a pas par malheur

Et un peu par folie, perdu toute sa magie

Perdu tout son meilleur

Perdu tout ce que je suis

J’idolerai l’habit

Que l’on dit «de lumière»

Car il prendra ma vie

Et même dans les cratères

Je le mettrai quand je crie

Pour ne jamais voir les plies

Ne jamais voir mes guerres

Ne jamais voir le gris

A en avoir le tournis

Fou ouh ouh ouh de moi

Oh fou ouh ouh ouh comme ça

J’t’assure je d’viendrais fou ouh ouh ouh de moi

Oh fou ouh ouh ouh comme ça

Als dit zo blijft

Ik zal mezelf in goud kerven

ik zal in mijn zicht zetten

Alleen mensen die van me houden

Alleen mensen die mij verslinden

Alleen mensen die me moeiteloos aan een mooie ik doen denken

Dan zal ik de straten opschrijven

Mijn naam in gouden letters

Om de was-a-time of de buitenkant te vergeten

Een beetje minder heb je me gezien

Was toen maar een wesh

Was gewoon een yeah you out

Was gewoon een donkere achtergrond

Oh oh oh, gebetonneerd met afval

Ik heb ergens anders van gedroomd

Ik droomde dat ik bezweet was

Op podia zo puur

Deze gezonde azuurblauwe lampjes

Om mijn verdriet gewoon uit te schreeuwen

Om mijn veilige teugels te creëren

En dan mijn look perfectioneren (mijn look)

Dus ontwierp ik een grotere om het harde te vergeten

Steviger dan de luie, die in mij is en die worstelt

Wie zit er in mij en wie is zelfverzekerd

Veel meer pit dan ik, word een koude reus

Ik zou gek worden ouh ouh van mij

Oh gek ooh ooh ooh zo

Als dit zo doorgaat, zal ik leven om mezelf te plezieren

Vrolijk me op, zuig me af

Slik het heel door

Zeg me hoogstens dat ik niet alleen een droom ben, dat ik zelfs meer ben

Ik zal verslaafd zijn aan wie er ook kijkt

Dat alles veel mooier is als het niet op je land staat

Als het in de kranten staat

Omdat mijn leven saaier is buiten de netwerken

En mijn bezienswaardigheden, ik zal stemmingswisselingen maken

Dat ik zou tellen uit angst om weer onbekend te worden

Om terug te vallen in de meesten

Waar ik niet veel was

Waar ik nog nooit werd gezien

Dus ik speel altijd hetzelfde, balek

Ik zou mijn ego een lepel vol schijn geven

Totdat ik mijn huid verlies, totdat ik mezelf erin verlies

Totdat ik bloed laat vloeien over de reflecties van mijn te grote

Ik zweer je dat ik gek zou worden ouh ouh van mij

Oh gek ooh ooh ooh zo

Ik verzeker je dat ik gek zou worden ouh ouh ouh van mij

Oh gek ooh ooh ooh zo

Want elk kwartier

Ik controleer mijn inhoud

Als hij niet door pech

En een beetje uit waanzin, verloor al zijn magie

Al zijn best verloren

Alles kwijt wat ik ben

Ik zal de gewoonte verafgoden

Wat wordt er gezegd "van licht"

Omdat hij mijn leven zal nemen

En zelfs in de kraters

Ik doe het aan als ik schreeuw

Om nooit de schol te zien

Zie nooit mijn oorlogen

Zie nooit het grijs

Duizelig worden

Gek ooh ooh ooh van mij

Oh gek ooh ooh ooh zo

Ik verzeker je dat ik gek zou worden ouh ouh ouh van mij

Oh gek ooh ooh ooh zo