Desmurs - Eddy de Pretto

Je suis assez maladroit, je n’sais pas gérer le nous

Et c’est du haut de ma grande tour, que je fais genre avec des clous

Je penche ma tête à demi sûr pour tenter le tout pour le tout

Pour te paraître comme mis-à-nu et surtout muscler mon bagout

Oh oui je joue et je bouscule quand il s’agit de rire aux éclats

Mais la pression devient absur-surde dès que le rire s’en va

Moi j’ai grandi dans l’attitude où l’on fait style avec ses doigts

C’est de là tout mon côté rude, cette carapace sur ce minois

Desmurs, desmurs, desmurs

Desmurs, desmurs, desmurs

Stop, pas de pas de plus, je ne sais pas bien gérer ça

J’ai mis mon costume de gars dur mais mes fourrures sont des armures

Stop, pas de pas de plus, m’aimer plus que ça serait nul

Ça me déstabilise pour sûr, jusqu'à rougir à mon insu

Alors juste, pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Stop, pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Moi je ne quitte jamais mon masque, il me donne un peu plus de poids

Je préfère les phrases que cache-cache, et les grands jeux de type chat

Voici un peu mon regard foudre, sans te happer dans mon trop-moi

Et les essais de mes appels-loups sans te faire peur avec mes lois

Je ne sais pas parler d’amour, me glace quand t’es aux alentours

Fais même de nombreux faits pour que nos plongeons ne soient qu’des plats

Rapidement coulent, les eaux troubles dès que tes yeux troublent mes pas

Je ne peux bluffer mes blessures, quand tu t’approches, ben c’est l'émoi

Je ne peux bluffer mes fêlures, quand tu t’approches je n’suis plus là

Desmurs, desmurs, desmurs

Desmurs, desmurs, desmurs

Stop, pas de pas de plus, je ne sais pas bien gérer ça

J’ai mis mon costume de gars dur mais mes fourrures sont des armures

Stop, pas de pas de plus, m’aimer plus que ça serait nul

Ça me déstabilise pour sûr, jusqu'à rougir à mon insu

Alors juste, pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Stop, pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Pas de pas de plus

(Pas de pas de plus, pas de pas de plus, pas de pas de plus)

Ik ben nogal onhandig, ik weet niet hoe ik met de we om moet gaan

En het is van de top van mijn grote toren, dat vind ik leuk met spijkers

Ik buig mijn hoofd half zeker om voor blut te gaan

Om voor jou te verschijnen als uitgekleed en vooral om mijn geklets te versterken

Oh ja, ik speel en druk als het gaat om hardop lachen

Maar de druk wordt absurd zodra het lachen weggaat

Ik, ik ben opgegroeid in de houding waarbij je stijlt met je vingers

Daar komt al mijn ruwheid vandaan, die schelp op dat gezicht

Desmurs, desmurs, desmurs

Desmurs, desmurs, desmurs

Stop, niet meer, ik weet niet hoe ik hier goed mee om moet gaan

Ik heb mijn stoere mannenpak aangetrokken, maar mijn vacht is pantser

Stop, geen stap meer, meer van me houden dan dat zou klote zijn

Het destabiliseert me zeker, totdat ik bloos zonder mijn medeweten

Dus gewoon, geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)

Geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)

Stop, geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)

Geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)

Ik, ik doe mijn masker nooit af, het geeft me een beetje meer gewicht

Ik geef de voorkeur aan zinnen die verstoppertje spelen, en spelletjes van het type grote kat

Hier is een beetje van mijn bliksemblik, zonder verstrikt te raken in mijn too-me

En de beproevingen van mijn wolf roepen zonder je bang te maken met mijn wetten

Ik kan niet over liefde praten, bevriest me als je in de buurt bent

Doe zelfs veel feiten zodat onze duiken slechts gerechten zijn

Snel stromen, troebel water zodra je ogen mijn stappen storen

Ik kan mijn wonden niet bluffen, als je dichtbij komt, nou, het is een sensatie

Ik kan mijn barsten niet bluffen, als je dichtbij komt, ben ik weg

Desmurs, desmurs, desmurs

Desmurs, desmurs, desmurs

Stop, niet meer, ik weet niet hoe ik hier goed mee om moet gaan

Ik heb mijn stoere mannenpak aangetrokken, maar mijn vacht is pantser

Stop, geen stap meer, meer van me houden dan dat zou klote zijn

Het destabiliseert me zeker, totdat ik bloos zonder mijn medeweten

Dus gewoon, geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)

Geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)

Stop, geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)

Geen stap meer

(Geen stappen meer, geen stappen meer, geen stappen meer)