Сентябрь - Дмитрий Ревякин

Сентябрь раздел яблони,

Зашелся дождем едким.

Простуженный день я бранил —

Не чувствовал рот метки.

Дорогу кромсал тропами,

В застолье водой грезил.

Цеплял облака стропами,

Крестился серпом лезвий.

Измену глотал хлопьями,

Грехи доверял лупам.

В бессилии тряс копьями,

Глаза закрывал трупам.

И липла молва стружками,

Слова рваных губ бог крал.

Глотавших меня кружками,

Последний поэт проклял.

Сентябрь раздел яблони,

Достатком забил ведра.

Когда в череп твой я проник —

Убит был рукой твердой.

September-sectie van de appelboom,

Kwam naar beneden met bijtende regen.

Ik schold een koude dag uit -

Ik voelde het merkteken niet in de mond.

de weg versnipperd met paden,

Op het feest droomde ik van water.

Vastklampende wolken met stroppen,

Gedoopt met een sikkel van messen.

Verraad slikte vlokken,

Sins vertrouwde loepen.

In onmacht schudde hij zijn speren,

Sluit de ogen van de lijken.

En het gerucht bleef steken bij schaafsel,

God stal de woorden van gescheurde lippen.

Me inslikken in mokken

De laatste dichter vloekte.

September-sectie van de appelboom,

Hij vulde de emmers met overvloed.

Toen ik je schedel binnenging -

Met vaste hand werd hij gedood.