Ton petit cirque - Debout sur le zinc

Dans ton petit cirque noir,

Tous les soirs,

Comme une plume je me pose,

Mais si j’ose

Noyer tout prélude en un déluge,

C’est qu’une clause

Me contraint, va bon train,

Entre tes bras c’est ça ou rien.

Pour un scandale

C’en est un:

Pas moyen d’accéder àtes sentiers

Sans entrevoir

Sans entrevoir

Son prochain,

Cet inévitable problème,

A savoir ce qui me contraint:

Entre tes bras c’est ça ou rien.

A l’entrée de ton manoir,

Tous les soirs,

Un long cortège défile blême.

Suant déjà,

Des gens de tous les rangs

Palpitent en songeant àl'Eden

Qui les attends tout là-haut.

Au bout du couloir leur victoire.

Derrière ta porte,

Ton petit monde

Offert pour cinq minutes,

Y songer déjàles emporte

Rappel àl'ordre,

Au prochain,

Et déjàles rangs se resserrent.

A peine commencé, c’est la fin,

Pour nous, tes bras c’est ça ou rien.

Pas de regrets, un peu quand même,

Et chacun de croiser les doigts

Pour que demain dans ta chambrette,

Tu t’oublies un peu dans les bras

D’un arpenteur, d’un secrétaire,

D’un vieux croupier, d’un beau marin

Mais ce qu’au monde le plus j’espère

C’est que tu t’oublies dans les miens,

C’est que tu t’oublies dans les miens.

Dans ton petit cirque noir,

Tous les soirs,

Comme une plume je me pose,

Mais si j’ose

Noyer tout prélude en un déluge,

C’est qu’une clause

Me contraint, va bon train,

Entre tes bras c’est ça ou rien.

Pour un scandale

C’en est un:

Pas moyen d’accéder àtes sentiers

Sans entrevoir

Sans entrevoir

Son prochain,

Cet inévitable problème,

A savoir ce qui me contraint:

Entre tes bras c’est ça ou rien.

In je kleine zwarte circus,

Elke avond,

Als een veer zit ik,

Maar als ik durf

Verdrink alle prelude in een zondvloed,

Het is maar een clausule

Beperkt me, ga goed,

In je armen is het dit of niets.

voor een schandaal

Dit is een:

Geen manier om toegang te krijgen tot uw paden

Zonder een glimp op te vangen

Zonder een glimp op te vangen

Zijn volgende,

Dit onvermijdelijke probleem,

Om te weten wat mij beperkt:

In je armen is het dit of niets.

Bij de ingang van uw herenhuis,

Elke avond,

Een lange stoet passeert bleek.

Ben al aan het zweten,

Mensen van alle rangen

Spannend denken aan Eden

Wie wacht daar op hen.

In de hal hun overwinning.

Achter je deur,

jouw kleine wereld

Aangeboden voor vijf minuten,

Als je er nu al aan denkt, worden ze weggevoerd

Herinner de bestelling,

Later,

En de gelederen sluiten zich al.

Nauwelijks begonnen, het is het einde,

Voor ons zijn je armen het of niets.

Geen spijt, wel een beetje,

En iedereen om te duimen

Zodat morgen in je slaapkamer,

Je vergeet jezelf een beetje in de armen

Van een landmeter, van een secretaris,

Van een oude croupier, van een knappe zeeman

Maar waar ter wereld hoop ik het meest op?

Het is dat je jezelf vergeet in de mijne,

Het is omdat je jezelf vergeet in de mijne.

In je kleine zwarte circus,

Elke avond,

Als een veer zit ik,

Maar als ik durf

Verdrink alle prelude in een zondvloed,

Het is maar een clausule

Beperkt me, ga goed,

In je armen is het dit of niets.

voor een schandaal

Dit is een:

Geen manier om toegang te krijgen tot uw paden

Zonder een glimp op te vangen

Zonder een glimp op te vangen

Zijn volgende,

Dit onvermijdelijke probleem,

Om te weten wat mij beperkt:

In je armen is het dit of niets.