Je cherche encore - Debout sur le zinc

Je suis parti ce matin j’ai juste eu a prendre le train

Qui m’emmène loin de chez moi

Un petit pas de travers et toute une vie est à l’envers

Je n’avais pas compris je crois

On passe son temps à mourir

A petit feu et sans rien dire

Toujours optimiste tu vois

J’ai lâché l’amour au chagrin

Je pleurerais jusqu'à demain

Comme les hommes pleurent parfois

Je cherche encore, je cherche encore

Tout n’est pas mort

Je cherche encore, je cherche encore

Tout n’est pas mort

Une fenêtre sur le nez je remue un peu le passé

Comment un souvenir peut-il convaincre?

Mais je ne vois que maman

Les bras ouverts et moi devant

Les bras ouverts et moi devant

Les grosses bastons avec mon frère

Qui me laissait ce goût amer de défaite

Et des bleus aux bras

Pour une cassette volée, pour un programme à la télé

Ca c’est pas moi, ça c’est à moi

Je cherche encore, je cherche encore

Tout n’est pas mort

Je cherche encore, je cherche encore

Tout n’est pas mort

Je suis parti ce matin j’ai juste eu a prendre le train

Qui m’emmène loin de chez moi

Un petit pas de travers et toute une vie est à l’envers

Je n’avais pas compris je crois

Mais qu’est ce qui a bien pu clocher

Pourquoi est-ce que j’ai tant changé?

Pourquoi maintenant et pourquoi moi?

Je croyais le chemin tracé, je disais les dés sont jetés

Je sais maintenant que je ne sais pas

Je cherche encore, je cherche encore

Tout n’est pas mort

Je cherche encore, je cherche encore

Tout n’est pas mort

Ik ben vanmorgen vertrokken, ik moest gewoon de trein halen

dat brengt me weg van huis

Een kleine stap en je hele leven staat op zijn kop

Ik begreep het niet denk ik

We brengen onze tijd door met sterven

Langzaam en zonder iets te zeggen

Altijd optimistisch zie je

Ik liet liefde over aan verdriet

Ik zal huilen tot morgen

Hoe mannen soms huilen

Ik ben nog steeds op zoek, ik ben nog steeds op zoek

Alles is niet dood

Ik ben nog steeds op zoek, ik ben nog steeds op zoek

Alles is niet dood

Een raam op de neus Ik roer het verleden een beetje

Hoe kan een herinnering overtuigen?

Maar ik zie alleen mama

Armen open en ik vooraan

Armen open en ik vooraan

De grote ruzies met mijn broer

Waardoor ik met deze bittere smaak van nederlaag achterbleef

En blauwe plekken op mijn armen

Voor een gestolen band, voor een programma op tv

Dat ben ik niet, dat is van mij

Ik ben nog steeds op zoek, ik ben nog steeds op zoek

Alles is niet dood

Ik ben nog steeds op zoek, ik ben nog steeds op zoek

Alles is niet dood

Ik ben vanmorgen vertrokken, ik moest gewoon de trein halen

dat brengt me weg van huis

Een kleine stap en je hele leven staat op zijn kop

Ik begreep het niet denk ik

Maar wat had er mis kunnen gaan?

Waarom ben ik zo veranderd?

Waarom nu en waarom ik?

Ik geloofde het pad, ik zei dat de dobbelstenen zijn geworpen

Ik weet nu dat ik het niet weet

Ik ben nog steeds op zoek, ik ben nog steeds op zoek

Alles is niet dood

Ik ben nog steeds op zoek, ik ben nog steeds op zoek

Alles is niet dood