Belle parmi les belles - Debout sur le zinc

Oh belle parmi les belles

Mon sang ne fait qu’un tour

Quand je m’imagine à peine tes contours

Tu es la femme d’une vie

La femme de tous mes jours

A qui j’ai dit amen

Oh reine parmi les reines

Mon ultime recours

Lorsque mon âme appelle au secours

Moi qui suis sans le sel

Moi qui perds le cours

À la moindre étincelle

Toi qui hantes ma vie

Ardente demoiselle qui me fait tant défaut

Aujourd’hui

Oh princesse éternelle

Tu vois j’en suis réduit

À regarder le ciel

Car moi qui suis resté sur terre

Je t’attends je t’attends jour et nuit

J’erre et cherche là et partout sur la terre

La rive qui me ramène à la vie

Oh mooi tussen mooi

Mijn bloed draait gewoon

Wanneer ik me je contouren nauwelijks kan voorstellen

Jij bent de vrouw van je leven

De vrouw van al mijn dagen

Tegen wie ik amen zei

Oh koningin onder koninginnen

Mijn laatste redmiddel

Wanneer mijn ziel om hulp roept

Ik die zonder het zout ben

Ik verlies les

Bij de minste vonk

Jij die mijn leven achtervolgt

Vurige dame die ik zo erg mis

Vandaag

Oh eeuwige prinses

Zie je ik ben verkleind

Om naar de lucht te kijken

Omdat ik die op aarde bleef

Ik wacht op je Ik wacht dag en nacht op je

Ik dwaal en zoek daar en overal op aarde

De kust die me weer tot leven brengt