Ma petite chérie - Debout sur le zinc

Ma petite chérie, souviens-toi je t’ai dit

Après la guerre on se marie

On f’ra une maison et plein d’petits poltrons

Qui nous emmerderons mais nous les aimerons

Devant sur le trottoir, une belle voiture noire

Attirera tous les regards;

Elle sera la notre, même on en aura plein d’autres !

On plantera dans l’midi notre étendard

J’t'écris cette lettre avant l’combat

Pour garder un peu de joie

Prépare tes valises pour demain

Car c’est demain que je reviens

Le samedi soir au bar pour fêter notre départ

On boira jusqu’au plus tard

Je veux qu’tout le monde soit saoul

Qu’on ne tienne plus debout

Qu’on prenne les hiboux pour des canards

Puis on partira vers le sud cette fois

Vers le soleil, ma belle

On n’regrettera pas d’avoir laissé là

La guerre la cruelle

J’t'écris cette lettre avant l’combat

Pour garder un peu de joie

Prépare tes valises pour demain

Car c’est demain que je reviens

Ma petite chérie, c’est de là-haut que je t'écris

La guerre m’a tué, fini la vie !

On fera pas de maison, encore moins de poltrons;

J’ai presque envie de te demander pardon

J’ai goûté au trépas, d’où je ne reviendrai pas

Pourtant tu vois, je n’aime pas ça

Dépose sur ma tombe deux ou trois colombes

Parce que les fleurs, je n’aime plus ça

Surtout je voulais te dire que toi tu respires

Qu’il faut que tu penses à te marier

A faire des mômes qui ne me ressemblerons pas

Mais qui serons tellement beaux que tu n’y penseras pas

J’t'écris cette lettre du paradis

D’où je ne reviendrais pas

Mais pense qu’un jour ma petite chérie

Il faudra bien qu’on se revoie

Mijn kleine schat, onthoud dat ik het je vertelde

Na de oorlog gaan we trouwen

We maken een huis en veel kleine lafaards

Wie zal ons kwaad maken, maar we zullen van ze houden

Verderop op de stoep, een mooie zwarte auto

Zal alle ogen aantrekken;

Het zal van ons zijn, zelfs wij zullen vele anderen hebben!

We planten onze standaard in het zuiden

Ik schrijf je deze brief voor het gevecht

Om wat vreugde te behouden

Pak je koffers voor morgen

Want ik kom morgen terug

Zaterdagavond aan de bar om ons vertrek te vieren

We drinken tot later

Ik wil dat iedereen dronken is

Laten we niet langer staan

Dat we de uilen voor eenden houden

Dan gaan we deze keer naar het zuiden

Naar de zon, mijn schoonheid

We zullen er geen spijt van hebben dat we daar zijn vertrokken?

de wrede oorlog

Ik schrijf je deze brief voor het gevecht

Om wat vreugde te behouden

Pak je koffers voor morgen

Want ik kom morgen terug

Mijn kleine schat, het is van daarboven dat ik je schrijf

De oorlog heeft me gedood, mijn leven beëindigd!

We maken geen huis, laat staan ​​lafaards;

Ik heb bijna zin om je vergiffenis te vragen

Ik heb de dood geproefd, waarvan ik niet zal terugkeren

Toch zie je, ik vind het niet leuk

Lig op mijn graf twee of drie duiven

Want bloemen, daar hou ik niet meer van

Bovenal wilde ik je vertellen dat je ademt

Dat je moet nadenken over trouwen

Om kinderen te maken die niet op mij lijken

Maar wie zal er zo mooi zijn dat je er niet aan denkt

Ik schrijf je deze brief vanuit de hemel

Waar ik niet zou terugkeren

Maar denk dat op een dag mijn kleine schat

We zullen elkaar weer moeten zien