Ça va aller - Debout sur le zinc

Sous un soleil frileux

En plein cœur de l’hiver

Il va faire ses adieux

Sans honneur militaire

La Guyane est si loin

L’injustice bien présente

Dans le port d’Saint-martin

Des bagnards se lamentent

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Sous un soleil peureux

En plein cœur de l’hiver

Un corps plié en deux

Léon Blum est à terre

Le sang sur le trottoir

N’a pas eu l’temps d’sécher

Que déjà des bottes noirs

Envahissent les pavés, les pavés

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Sous un soleil voilé

D’un printemps indécis

Une ville s’est figée

À jamais dans la nuit

Des tombes profanées

Une enquête, des débats

Un non-lieu, des secrets

Des aveux et voilà, et voilà

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Oui mais jusqu’où?

Un matin toulousain

À la fin de l’hiver

Les corps de trois gamins

Gisent face contre terre

Dans une cour d'école

L’humanité est morte

Ces taches brunes sur le sol

Frapperont-elles à ta porte?

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Ça va aller

Chacun sa fin du monde

Chacune son combat

Plus l’abysse est profond

Et moins on l’aperçoit

N’en vouloir à personne

C’est tellement dur déjà

Ne te voile pas la face

Ne te console pas

Et ça ira

Ah, ça ira

Ah, ça ira

Onder een koude zon

Laat in de winter

Hij zal afscheid nemen

Zonder militaire eer

Guyana is zo ver weg

Het aanwezige onrecht

In de haven van Saint-Martin

veroordeelden rouwen

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Onder een angstige zon

Laat in de winter

Een lichaam in tweeën gebogen

Léon Blum ligt op de grond

Het bloed op de stoep

Geen tijd gehad om te drogen

Wat al zwarte laarzen

Val de kasseien binnen, de kasseien

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Onder een wazige zon

Van een besluiteloze lente

Een stad is bevroren

Voor altijd in de nacht

ontheiligde graven

Een onderzoek, debatten

Een ontslag, geheimen

Bekentenissen en voila, voila

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Ja maar hoe ver?

Een ochtend in Toulouse

Aan het einde van de winter

De lichamen van drie kinderen

Liggen met je gezicht naar beneden

Op een schoolplein

De mensheid is dood

Die bruine vlekken op de vloer

Kloppen ze op je deur?

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Het komt goed

Ieder zijn eigen einde van de wereld

Ieder zijn strijd

Hoe dieper de afgrond

En hoe minder we merken

Geef niemand de schuld

Het is al zo moeilijk

verberg je gezicht niet

Troost jezelf niet

En het komt goed

Oh, het komt wel goed

Oh, het komt wel goed