The Rope - Currents

Sink slowly down

Replay the thoughts in your head

They’re poisoning me from within

In my own personal hell

I can’t save myself

Is this the calling of an empty voice

Or just another lie I believe?

It’s a little bit more than something I can explain

That feeling, that thought of failure in me

Do you ever look back and think on every choice

While I’m dying silently?

Do you think that everything is meant to be

No take backs, no mistakes, just the design of things?

All these paths to take

And you still can’t decide your fate

Indifferent, I guess

I’ll just bear the mark on my chest

When I’m thrown away

I’ll have somewhere new to be

I’m broken, at best

I still bear the mark on my chest

When I’m thrown away

I’ll have somewhere new to be

Born and raised, tied to an early grave

Disloyal to the end, I’m just the martyr you made

Memorizing our descent

I see the way it changes, I see the way the lie extends

Why won’t you answer me?

I’m screaming at the walls until something talks back to me

Is it too much to see

The way I deal with the pain, the way I bleed?

All these paths to take

And you still can’t decide your fate

Indifferent, I guess

I’ll just bear the mark on my chest

When I’m thrown away

I’ll have somewhere new to be

I’m broken, at best

I still bear the mark on my chest

When I’m thrown away

I’ll have somewhere new to be

When I’m thrown away

I’ll have somewhere new to be

I let you take control, I let you be my home

I always thought we’d be fucking indestructible

I’d bury this, I’d seal away the darkest part of me

I’d push it deep inside of me before it consumes everything

I turn and walk away

'Cause I can’t look you in the face

Without reaching for the rope

If it were wrapped around my neck

You’d just sit back and watch me choke

You’d just sit back and watch me choke

Langzaam zinken

Speel de gedachten in je hoofd opnieuw af

Ze vergiftigen me van binnenuit

In mijn eigen persoonlijke hel

Ik kan mezelf niet redden

Is dit de roeping van een lege stem?

Of gewoon een andere leugen die ik geloof?

Het is iets meer dan iets dat ik kan uitleggen

Dat gevoel, die gedachte aan falen in mij

Kijk je ooit terug en denk je na over elke keuze?

Terwijl ik stilletjes doodga?

Denk je dat alles zo bedoeld is?

Geen terugname, geen fouten, alleen het ontwerp van dingen?

Al deze paden om te nemen

En je kunt nog steeds niet over je lot beslissen

Onverschillig, denk ik

Ik draag gewoon het merkteken op mijn borst

Als ik weggegooid word

Ik heb een nieuwe plek om te zijn

Ik ben gebroken, op zijn best

Ik draag nog steeds het merkteken op mijn borst

Als ik weggegooid word

Ik heb een nieuwe plek om te zijn

Geboren en getogen, vastgebonden aan een vroeg graf

Ontrouw tot het einde, ik ben gewoon de martelaar die je hebt gemaakt

Onze afdaling onthouden

Ik zie hoe het verandert, ik zie hoe de leugen zich uitbreidt

Waarom wil je me niet antwoorden?

Ik schreeuw tegen de muren totdat iets tegen me praat

Is het te veel om te zien?

De manier waarop ik met de pijn omga, de manier waarop ik bloed?

Al deze paden om te nemen

En je kunt nog steeds niet over je lot beslissen

Onverschillig, denk ik

Ik draag gewoon het merkteken op mijn borst

Als ik weggegooid word

Ik heb een nieuwe plek om te zijn

Ik ben gebroken, op zijn best

Ik draag nog steeds het merkteken op mijn borst

Als ik weggegooid word

Ik heb een nieuwe plek om te zijn

Als ik weggegooid word

Ik heb een nieuwe plek om te zijn

Ik laat je de controle overnemen, ik laat je mijn thuis zijn

Ik dacht altijd dat we onverwoestbaar zouden zijn

Ik zou dit begraven, ik zou het donkerste deel van mij verzegelen

Ik zou het diep in me duwen voordat het alles opslokt

Ik draai me om en loop weg

Omdat ik je niet in het gezicht kan kijken

Zonder naar het touw te grijpen

Als het om mijn nek was gewikkeld

Je zou gewoon achterover leunen en kijken hoe ik stikte

Je zou gewoon achterover leunen en kijken hoe ik stikte