My Disguise - Currents

There is nothing like the unfamiliar air

It brings me back to when this all made sense

Bitter, depressed;

staring back at death

I’m pushing myself to the edge over what happens next

The pain, the cost;

destruction of the thought

To take account for everything that I’ve lost

The change, we sought, compelling us to rot

I never said I’m the only one

Fight till there’s nothing left

You have much more to give

You owe it to yourself, you owe it to yourself

There’s nothing wrong with asking for help

In my head, I rewind

Falling away, from my disguise

Am I dead or lost in time?

I’m trying to read through the feelings that lead me to the light

We say we feel alright

While we starve to feel alive

In my head, I rewind

Falling away, away, away from my disguise

There’s nothing there, to hold me back

I’m not defined by the things I lack

I often think of the nights I stared into your eyes

And you would tell me what it’s like to want to die

I have the heart to forgive, but how could I forget

The way you shut me out, when I chose to let you in?

Fight till there’s nothing left

You have much more to give

You owe it to yourself, you owe it to yourself

There’s nothing wrong with asking for help

In my head, I rewind

Falling away, from my disguise

Am I dead or lost in time?

I’m trying to read through the feelings that lead me to the light

We say we feel alright

While we starve to feel alive

In my head, I rewind

Falling away, away, away from my disguise

Fight, though we struggle, I trust

That this war is not the end

My curse is not my crutch

My curse is not my crutch

I often think of the nights I stared into your eyes

And you would tell me what it’s like to want to die

But now I know how you felt when you recalled those days

You almost left this place, I finally feel your pain

The pain, the cost;

destruction of the thought

To take account for everything that I’ve lost

The change, we sought, compelling us to rot

I never said I’m the only one

We say we feel alright

While we starve to feel alive

In my head I rewind

Falling away, away, away from my disguise

Er gaat niets boven de onbekende lucht

Het brengt me terug naar toen dit allemaal logisch was

Bitter, depressief;

terug staren naar de dood

Ik duw mezelf tot het uiterste over wat er daarna gebeurt

De pijn, de kosten;

vernietiging van de gedachte

Rekening houden met alles wat ik ben kwijtgeraakt

De verandering, die we zochten, dwong ons om te rotten

Ik heb nooit gezegd dat ik de enige ben

Vecht tot er niets meer over is

Je hebt nog veel meer te geven

Je bent het aan jezelf verschuldigd, je bent het aan jezelf verplicht

Er is niets mis met om hulp vragen

In mijn hoofd spoel ik terug

Wegvallen, van mijn vermomming

Ben ik dood of verloren in de tijd?

Ik probeer de gevoelens te lezen die me naar het licht leiden

We zeggen dat we ons goed voelen

Terwijl we verhongeren om ons levend te voelen

In mijn hoofd spoel ik terug

Wegvallen, weg, weg van mijn vermomming

Er is daar niets om me tegen te houden

Ik word niet bepaald door de dingen die ik mis

Ik denk vaak aan de nachten dat ik in je ogen staarde

En je zou me vertellen hoe het is om te willen sterven

Ik heb het hart om te vergeven, maar hoe kan ik het vergeten?

De manier waarop je me buitensloot, toen ik ervoor koos om je binnen te laten?

Vecht tot er niets meer over is

Je hebt nog veel meer te geven

Je bent het aan jezelf verschuldigd, je bent het aan jezelf verplicht

Er is niets mis met om hulp vragen

In mijn hoofd spoel ik terug

Wegvallen, van mijn vermomming

Ben ik dood of verloren in de tijd?

Ik probeer de gevoelens te lezen die me naar het licht leiden

We zeggen dat we ons goed voelen

Terwijl we verhongeren om ons levend te voelen

In mijn hoofd spoel ik terug

Wegvallen, weg, weg van mijn vermomming

Vecht, hoewel we worstelen, vertrouw ik

Dat deze oorlog niet het einde is

Mijn vloek is niet mijn kruk

Mijn vloek is niet mijn kruk

Ik denk vaak aan de nachten dat ik in je ogen staarde

En je zou me vertellen hoe het is om te willen sterven

Maar nu weet ik hoe je je voelde toen je terugdacht aan die dagen

Je verliet deze plek bijna, ik voel eindelijk je pijn

De pijn, de kosten;

vernietiging van de gedachte

Rekening houden met alles wat ik ben kwijtgeraakt

De verandering, die we zochten, dwong ons om te rotten

Ik heb nooit gezegd dat ik de enige ben

We zeggen dat we ons goed voelen

Terwijl we verhongeren om ons levend te voelen

In mijn hoofd spoel ik terug

Wegvallen, weg, weg van mijn vermomming