Geodes - Carrie Newcomer

No you can’t always tell one from another

And it’s best not to judge a book by it’s tattered cover

I have found when I tried or looked deeper inside

What appears unadorned might be wondrously formed

You can’t always tell but sometimes you just know

'Round here we throw geodes in our gardens

They’re as common as the rain or corn silk in July

Unpretentious browns and grays the stain of Indiana clay

They’re what’s left of shallow seas, glacial rock and mystery

And inside their shines a secret bright as promise

All these things that we call familiar

Are just miracles clothed in the commonplace

And you’ll see it if you try in the next stranger’s eyes

God walks around in muddy boots, sometimes rags and that’s the truth

You can’t always tell, but sometimes you just know

Some say geodes were made from pockets of tears

Trapped away in small places for years upon years

Pressed down and transformed, 'til the true self was born

And the whole world moved on like the last notes of a song

A love letter sent without return address

No you can’t always tell one from another

And it’s best not to judge a book by it’s tattered cover

I don’t open them to see folks 'round here just like me

We have come to believe there’s hidden good in common things

You can’t always tell but sometimes you just know

You can’t always tell but sometimes you just know

Nee, je kunt het een niet altijd van het ander onderscheiden

En het is het beste om een ​​boek niet te beoordelen op zijn gescheurde omslag

Ik heb ontdekt toen ik het probeerde of dieper naar binnen keek

Wat onopgesmukt lijkt, kan wonderbaarlijk gevormd zijn

Je weet het niet altijd, maar soms weet je het gewoon

'Hierheen gooien we geodes in onze tuinen'

Ze zijn net zo gewoon als de regen of maïszijde in juli

Pretentieloos bruin en grijs de vlek van Indiana-klei

Ze zijn wat er over is van ondiepe zeeën, gletsjerrotsen en mysterie

En binnenin hun schijnt een geheim helder als een belofte

Al deze dingen die we bekend noemen

Zijn gewoon wonderen gekleed in het alledaagse?

En je zult het zien als je het in de ogen van de volgende vreemdeling probeert

God loopt rond in modderige laarzen, soms in lompen en dat is de waarheid

Je weet het niet altijd, maar soms weet je het gewoon

Sommigen zeggen dat geodes zijn gemaakt van tranen

Jarenlang opgesloten in kleine plaatsen

Naar beneden gedrukt en getransformeerd, totdat het ware zelf werd geboren

En de hele wereld ging verder als de laatste noten van een nummer

Een liefdesbrief verzonden zonder retouradres

Nee, je kunt het een niet altijd van het ander onderscheiden

En het is het beste om een ​​boek niet te beoordelen op zijn gescheurde omslag

Ik open ze niet om mensen te zien die hier net als ik zijn

We zijn gaan geloven dat er iets goeds schuilt in gewone dingen

Je weet het niet altijd, maar soms weet je het gewoon

Je weet het niet altijd, maar soms weet je het gewoon