Every Little Bit of It - Carrie Newcomer

Just beyond my sight, something that I cannot see

I’ve been circling around a thought that’s been circling round me

Like the vapor of a song that is just out of your shot

And I thought I knew the question, but I guess not

There it is just below the surface of

things

In a flash of blue, and the turning of wings

I drain the glass, drink it down, every moment

of this

Every little bit of it, every little bit

I swam against the tide, I tripped on my own pride

So I’ll try again today, to get out of my own way

The face was always in the stone, said Michelangelo

We just have to chip and clear, to see what is already there

There it is just below the surface of

things

In a flash of blue, and the turning of wings

I drain the glass, drink it down, every moment

of this

Every little bit of it, every little bit

There it is in the apple of every new notion

There it is in the scar healed over what was

broken

In the branches, in the whispering

In the silence and the sighs

And the furious promise of limited time

It’s true although it’s hard

A shadow glides over the ridge

And one fast beating heart

Tries with its might to live

And we sense, but can’t describe

From the corner of our eye

Something nameless and abiding

And so we keep transcribing

There it is just below the surface of

things

In a flash of blue, and the turning of wings

I drain the glass, drink it down, every moment

of this

Every little bit of it, every little bit

Net buiten mijn zicht, iets dat ik niet kan zien

Ik cirkel rond een gedachte die om me heen cirkelt

Zoals de damp van een nummer dat net uit je shot komt

En ik dacht dat ik de vraag wist, maar ik denk het niet

Daar is het net onder het oppervlak van

dingen

In een flits van blauw en het draaien van vleugels

Ik drink het glas leeg, drink het leeg, elk moment

van dit

Elk klein beetje, elk klein beetje

Ik zwom tegen de stroom in, ik struikelde over mijn eigen trots

Dus ik zal het vandaag opnieuw proberen, om mijn eigen weg te gaan

Het gezicht was altijd in de steen, zei Michelangelo

We hoeven alleen maar te chippen en te wissen om te zien wat er al is

Daar is het net onder het oppervlak van

dingen

In een flits van blauw en het draaien van vleugels

Ik drink het glas leeg, drink het leeg, elk moment

van dit

Elk klein beetje, elk klein beetje

Daar is het in de appel van elk nieuw begrip

Daar is het in het litteken dat is genezen over wat was

gebroken

In de takken, in het gefluister

In de stilte en de zuchten

En de furieuze belofte van beperkte tijd

Het is waar, ook al is het moeilijk

Een schaduw glijdt over de bergkam

En een snel kloppend hart

Probeert met zijn macht te leven

En we voelen, maar kunnen het niet beschrijven

Vanuit onze ooghoeken

Iets naamloos en blijvends

En dus blijven we transcriberen

Daar is het net onder het oppervlak van

dingen

In een flits van blauw en het draaien van vleugels

Ik drink het glas leeg, drink het leeg, elk moment

van dit

Elk klein beetje, elk klein beetje