Alice And Roy - Carrie Newcomer

Roy squeezed her hand Alice smiled at him

The senior club special is a lot food for them

They act like teenagers or the best of friends

With one hundred-eighty years between the two of them

Back during the war at a wild country-dance

He thought she’d ignore him but he took the chance

Fifteen songs later he still held her close

And a million dances since then hasn’t been enough

They wear love like lighting

It’s something to see

And the years of their true love

Sits up on their sleeves

Alice nudged Roy and points with her spoon

There sits two young lovers across the crowded room

You can tell by their look she say’s kind of giddy and flushed

Roy grinned wry and wicked and Alice smiled and blushed

They wear love like lighting

It’s something to see

And the years of their true love

Sits up on their sleeves

Roy gets a little misty Alice pats his hand

He’s thinking bout the boy they lost in Vietnam

And the girl he’d brought home, and then left behind

And 40 years later she still sends cards at Christmastime

They wear love like lighting

It’s something to see

And the years of their true love

Sits up on their sleeves

Roy said, «Remember Alice you almost burned your diary

All those poems and love letters I sent from overseas

Alice says» I couldn’t, even though I tried

And I suppose the children will really be surprised."

They wear love like lighting

It’s something to see

And the years of their true love

Sits up on their sleeves

Roy touched her face, Alice smiles at him

Bowed her heads a moment and whispered «Amen»

If you look a little sideways, I’m not sure what it means

II swear it was an angel, that passed her the cream

Roy kneep in haar hand Alice glimlachte naar hem

De seniorenclubspecial is veel eten voor hen

Ze gedragen zich als tieners of de beste vrienden

Met honderdtachtig jaar tussen hen twee

Terug tijdens de oorlog op een wilde countrydans

Hij dacht dat ze hem zou negeren, maar hij greep de kans

Vijftien nummers later hield hij haar nog steeds vast

En een miljoen dansen sindsdien is niet genoeg geweest

Ze dragen liefde als verlichting

Het is iets om te zien

En de jaren van hun ware liefde

Gaat op de mouwen zitten

Alice stootte Roy aan en wijst met haar lepel

Er zitten twee jonge geliefden aan de andere kant van de overvolle kamer

Je kunt aan hun blik zien dat ze een beetje duizelig en rood is

Roy grijnsde wrang en gemeen en Alice glimlachte en bloosde

Ze dragen liefde als verlichting

Het is iets om te zien

En de jaren van hun ware liefde

Gaat op de mouwen zitten

Roy krijgt een beetje mistig Alice klopt op zijn hand

Hij denkt aan de jongen die ze in Vietnam verloren

En het meisje dat hij mee naar huis had genomen en daarna had achtergelaten

En 40 jaar later stuurt ze nog steeds kaarten met Kerstmis

Ze dragen liefde als verlichting

Het is iets om te zien

En de jaren van hun ware liefde

Gaat op de mouwen zitten

Roy zei: "Denk aan Alice, je hebt bijna je dagboek verbrand"

Al die gedichten en liefdesbrieven die ik vanuit het buitenland heb gestuurd

Alice zegt: "Ik kon het niet, ook al probeerde ik het"

En ik denk dat de kinderen echt verrast zullen zijn."

Ze dragen liefde als verlichting

Het is iets om te zien

En de jaren van hun ware liefde

Gaat op de mouwen zitten

Roy raakte haar gezicht aan, Alice lacht naar hem

Buigde even haar hoofd en fluisterde «Amen»

Als je een beetje opzij kijkt, weet ik niet zeker wat het betekent

Ik zweer dat het een engel was die haar de crème gaf