Mauvais penchants - Lonepsi

Je l’ai aperçue pour la première fois quelque part au détour d’un couloir

Les fibres de son cœur paraissaient fragiles j’avais l’impression de tout voir

A travers elle apparaissait c’est sa manière d'être vile

Je n’avais pas l’intention de l’amener en ville

Je l’ai aperçue pour la seconde fois quelques part autour d’un verre alcoolisé

On tournait en rond pour se faire du mal cependant ce n'était pas l’Colisée

A travers elle apparaissait quelqu’un de si vide

Je n’avais pas l’intention de la jeter ici

Leurs beautés m’enchantent, j’en suis trop dépendant

Mais je ne peux rien faire sans ces mauvais penchants

La troisième fois c'était sa copine

Elle voulait de moi, disait que c'était logique

Elle avait peur, elle était émotive

Car ça n'était qu’une liaison érotique

Elle était si méfiante et si prudente

Qu’elle s’arrêtait au bord de la beauté comme on s’arrête au bord de la vie

Quand elle a compris que mes sentiments étaient relatifs

Je n’ai rien dit, elle est d’elle-même partie

Je fais tout le temps les mêmes erreurs, l’histoire se répétera cependant

Je ne peux rien faire sans ces mauvais penchants car quoi qu’il arrivera j’en

serai dépendant

Leurs beautés m’enchantent, comme une pièce manquante

Je ne peux rien faire sans ces mauvais penchants

Les plus faibles se focalisent sur un corps

Alors qu’un homme se focalise sur un regard

Mais tu sais qu’il te faudra son accord

Et si par malheur elle te recale il faut que tu la re-dragues

En misant sur l’approche, pas en tirant sur la corde

En fumant sur la clope, soudainement, elle te remarque

Plus rusé qu’un renard, dans tes sentiments tu la portes

En tizant tu t’accroches car enivrante fut la drogue, d’accord

T’es dans l’faux si tu penses qu’il y a des vrais gars dehors

Bébé, viens chez moi pour qu’tu vois que j’te régale de love

Quelle tenue porteras-tu dans cette belle garde-robe?

Tes jolies lèvres me font penser à des pétales de rose

Entre l’errance, dans les ronces, moi j’te console

Pour t’charmer, tu voyais juste des voyelles et des consonnes

Pourquoi tromper l’amour?

Pourquoi arracher les pétales de rose que t’as pris l’temps d’arroser chaque

jour?

Dis-moi, pourquoi on s’isole tous dans cette perception?

Pourquoi on est prêt à tout pour y faire percer l’son?

L’Homme est mauvais et il s’y perd dans sa déception

Qui est bien trop souvent causée par la perversion

Toi et moi on parle de baise comme on parle de blé

Evidemment qu’on s’y perd dans cette intersection

Tu sais que les femmes qui ne plaisent pas à tout l’monde me plait

Car j’y trouve de la perfection dans l’imperfection

Toi et moi on parle de baise comme on parle de blé

Evidemment qu’on s’y perd dans cette intersection

Tu sais que les femmes qui ne plaisent pas à tout l’monde me plait

Car j’y trouve de la perfection dans l’imperfection

Je fais tout le temps les mêmes erreurs, l’histoire se répétera cependant

Je ne peux rien faire sans ces mauvais penchants car quoi qu’il arrivera j’en

serai dépendant

Leurs beautés m’enchantent, comme une pièce manquante

Je ne peux rien faire sans ces mauvais penchants

Ik zag haar voor het eerst ergens om de hoek

De vezels van haar hart leken fragiel, ik had het gevoel dat ik alles zag

Door haar verscheen het is haar manier om gemeen te zijn

Het was niet mijn bedoeling om haar naar de stad te brengen

Ik zag haar voor de tweede keer ergens bij een alcoholische drank

We liepen in cirkels om elkaar pijn te doen, maar het was niet het Colosseum

Door haar verscheen iemand zo leeg

Het was niet mijn bedoeling om het hier te gooien

Hun schoonheden betoveren me, ik ben te afhankelijk van hen

Maar ik kan niets doen zonder deze kwade neigingen

De derde keer was zijn vriendin

Ze wilde me, zei dat het logisch was

Ze was bang, ze was emotioneel

Omdat het gewoon een erotische affaire was

Ze was zo achterdochtig en zo voorzichtig

Dat ze stopte aan de rand van schoonheid zoals men stopt aan de rand van het leven

Toen ze zich realiseerde dat mijn gevoelens relatief waren

Ik zei niets, ze ging alleen weg

Ik maak altijd dezelfde fouten, maar de geschiedenis herhaalt zich

Ik kan niets doen zonder deze kwade neigingen, want wat er ook gebeurt

zal afhankelijk zijn

Hun schoonheden betoveren me, als een ontbrekend stuk

Ik kan niets doen zonder deze kwade neigingen

De zwakste focus op een lichaam

Zoals een man zich richt op een blik

Maar je weet dat je zijn toestemming nodig hebt

En als ze je helaas in de steek laat, moet je weer met haar flirten

Door te wedden op de nadering, niet aan de touwtjes trekken

Roken op de sigaret, ineens merkt ze je op

Sluw dan een vos, in je gevoelens draag je het

Tizin' je houdt vol want bedwelmend was de drug, oké

Je hebt het mis als je denkt dat er echte jongens zijn

Schat, kom naar mijn huis zodat je kunt zien dat ik je met liefde verwen

Welke outfit ga jij dragen in deze mooie garderobe?

Je mooie lippen doen me denken aan rozenblaadjes

Tussen het dwalen, in de braamstruiken, troost ik je

Om je te charmeren, je zag net klinkers en medeklinkers

Waarom de liefde bedriegen?

Waarom de rozenblaadjes afscheuren waar je de tijd voor nam om elke keer water te geven?

dag?

Vertel me eens, waarom isoleren we ons allemaal in deze perceptie?

Waarom zijn we bereid iets te doen om het geluid te doorbreken?

De mens is slecht en hij verliest zichzelf in zijn teleurstelling

Wat maar al te vaak wordt veroorzaakt door perversie

Jij en ik, we praten zoals we over tarwe praten

Natuurlijk verdwalen we op dit kruispunt

Je weet dat vrouwen die niet iedereen behagen mij wel behagen

Want ik vind perfectie in imperfectie

Jij en ik, we praten zoals we over tarwe praten

Natuurlijk verdwalen we op dit kruispunt

Je weet dat vrouwen die niet iedereen behagen mij wel behagen

Want ik vind perfectie in imperfectie

Ik maak de hele tijd dezelfde fouten, maar de geschiedenis herhaalt zich

Ik kan niets doen zonder deze kwade neigingen, want wat er ook gebeurt

zal afhankelijk zijn

Hun schoonheden betoveren me, als een ontbrekend stuk

Ik kan niets doen zonder deze kwade neigingen